Hoe het allemaal begon, was al ingewikkeld. Beiden in een relatie en te koppig om toe te geven dat ze niet meer werkten.
Mijn relatie ging al maanden niet goed meer, maar de vechter die ik vanbinnen ben, wou het niet opgeven. Hij was net hetzelfde.
Dus ik negeerde de oorspronkelijke aantrekkingskracht die er zich tussen ons bevond.
Dit lukte wel, tot op een avond we beiden teveel gedronken hadden en we bijna kusten.
Ik was op slag verliefd. Het was een gevoel dat ik in mijn huidige relatie lang niet meer gevoeld had.
Een week later kuste hij me. Het was net als in de films: alles rondom ons ging in slow motion en het gevoel van zijn lippen op de mijne was het meeste perfecte gevoel ooit.
Al snel verbraken we beiden onze relatie, maar we hadden schrik dat we elkaar als rebound zouden gebruiken en dat wouden we niet.
We wouden het rustig aandoen, maar de aantrekking tussen ons en de verliefdheid was te fel.
Hij stuurde mij de liefste berichtjes die ik ooit gehad had. Hij deed alles zodat hij me maar eventjes kon zien. We konden niet gewoon naast elkaar zitten, zonder elkaars handen vast te houden of elkaar aan te raken.
Alles ging perfect. Wij waren perfect voor elkaar.
Tot hij plots begon te twijfelen. Hij begon te twijfelen of hij niet terug naar zijn ex-vriendin wou gaan. En dit vertelde hij me de dag nadat we voor het eerst samen geslapen hadden.
Ik besef al te goed dat we iets te snel gingen, dat we meer onze tijd hadden moeten nemen, maar het voelde allemaal zo goed. Maar dat hij mij dit aandeed, had ik nooit zien aankomen.
Ik was zo verdrietig. Mijn hart was gebroken. Ik probeerde zo hard hem van gedachten te doen veranderen. Ik gaf hem nog steeds al mijn liefde, maar hij bleef twijfelen.

Ik was er kapot van.
En toen gingen we uit voor mijn verjaardag.
Ik kon hem niet nuchter aankijken of mijn hart brak.
Ik begon te drinken tot ik niet meer wist wat ik deed. Ik was single en mijn hart was gebroken.
Hij kuste mij weer, maar zonder iets te zeggen over zijn keuze.
Ik dronk meer.
En ik kuste een vriend van mij die ook op het feestje was.
Deed ik het uit wraak? Ik weet het niet.
Ik was dronken, en mijn hart was gebroken.
Ik had onmiddellijk spijt van wat ik gedaan had. Zeker toen hij kwaad werd op mij...
Hij was woedend omdat ik zijn hart had gebroken. Hij beweerde dat hij me op het einde van de avond ging zeggen dat hij voor mij zou kiezen, maar dat ik alles verpest had.
Maar toch wou hij nog bij mij slapen. Hij zei dat ik hem dat verschuldigd was: nog een nacht bij mij slapen.
De volgende ochtend vertelde hij dat ik alles verpest had.
Ik probeerde hem uit te leggen hoe ik die fout had kunnen maken, maar hij wou niet luisteren.

Een week nadien kuste hij me nog. Maar van de ene dag op de andere stopte hij met lief zijn. Als ik hem vroeg waarom, was zijn antwoord dat ik had moeten wachten tot hij een keuze had gemaakt. Dat ik alles verpest had.
Hij beweerde dat hij me nog graag zag, maar dat het nooit iets zou kunnen worden tussen ons.

Alles was verloren.

Ik ben zo gekwetst, omdat hij kan doen alsof hij mij nooit graag gezien heeft. Ik ben gekwetst door al het spelen met mijn voeten.
Ik weet dat ik een fout heb gemaakt, maar ik was dronken, single en gebroken.
Hij heeft zoveel macht over mij, nog steeds.

Ik wil gewoon dat het terug goedkomt.
Dat we opnieuw kunnen beginnen van nul.
Is dat mogelijk?