Grappig om weer een blog van me terug te lezen. Hoe lang is het ook alweer geleden dat ik hier kwam? Februari 2008. Vol verdriet, vragen, onzekerheid en boosheid. Het was fijn om contact te hebben met mijn buddies. Stuk voor stuk hebben jullie mij gesteund.

In mei ging het bergopwaarts. In sneltreinvaart kan ik wel zeggen. Dat zag je al aan mijn blog wat je hebt aangekaart. En het is alleen maar beter gegaan. Voel me nog steeds superfantastisch, geniet volop van het leven én van de inzichten die ik heb gekregen. Want ik heb veel geleerd hoor, ook over mezelf. Mensen... het zit hem in uitstraling. Dat is het hele geheim. Hoe jij je voelt, hoe jij doet naar buiten: die lach, die spontaniteit dat zit hem allemaal in jezelf. Anderen zien dat. Wat jij uitstraalt, dat wordt gezien. Genieten... dat is het toverwoord.

Van de week schrok ik van iets wat ik las. Dat was van niet houden van jezelf. En toen moest ik even hard zijn hier op de site. Niet om iemand de les te geven, maar meer een soort wakker schudden. Hoeveel verdriet je ook hebt, vergeet nooit, maar dan ook nooit jezelf! Want JIJ bent het belangrijkste. Dat is een grote les wat ik heb geleerd na mijn relatie: ik zal mezelf niet meer wegcijferen. Ik ben ik, en ik mag gezien worden. Dat geluk, die spontaniteit en gekkigheid straalt uit mijn ogen. En ook voor de mensen die het traject van verdriet, boosheid etc etc nog moeten afleggen: jullie komen er ook, zeker weten! Geloof in jezelf, en vertrouw op jezelf. Voor de één duurt het wat langer dan de ander, maar... kijk naar mij. Ook ik ben er gekomen.

Misschien dat ik als ex-ldvd-er er ook bij ben bij de meeting in Utrecht. Het is tenslotte een thuiswedstrijd

Ik lees regelmatig nog mee, en blijf jullie volgen.

Geloof mij: jullie komen er. Allemaal!

Liefs en dikke kus, Bri