Van me afschrijven wat ik voel......

afbeelding van Hurt-girl

Hallo allemaal!

Aangezien ik alle 'fases' van liefdesverdriet door elkaar meemaak momenteel (voor mijn gevoel al een eeuwigheid maar eigenlijk is het pas echt uit sinds een kleine twee weken) ... ga ik hier maar van me afschrijven, voor het eerst.
Even voorstellen Glimlach
Ik ben een meid van 26 en ik heb afgelopen jaar de mooiste tijd van mijn leven beleefd.... met een meisje, niet dat dat perse wat uitmaakt (goeie woordkeuze ook voor deze site Tong --> uitmaakt) maar voor mij heeft dat gemaakt dat ik gevoelens heb gevoeld zoals nooit eerder.. We begonnen echt super, hebben zoveel gedeeld, hadden het over begrippen als 'zielsverwanten' enz. Ik weet ook zeker dat het allemaal zo begonnen is en ook dat we nog van elkaar houden, maar ... nu ik hier op vrijdagavond misselijk van de pijn en het gemis alleen zit... en zij naar het lijkt volgens msn lekker de kroeg induikt.. met een andere meid, vraag ik me af hoeveel zij nog van mij houdt. Als ik het zo opschrijf, klinkt het alsof ik haar dat niet zou gunnen, maar punt is dat het niet zomaar een andere meid is.. Ik heb al sinds langere tijd tijdens onze relatie door dat er met haar en mijn ex (ARGH, ROTWOORD!) iets speelt, maar ik heb daar nooit bevestiging in gekregen. Nou ben ik een zeer aanvoelend en ook niet achterlijk type.. Glimlach dus ik denk dat ik daar goed mee zat, gezien de foto's van hen samen die verschijnen op verschillende sites, bepaalde msn-uitspraken enz.
Ik ben op deze site terecht gekomen toen ik zocht op de woorden 'jaloers' en 'verbroken relatie.' en iemand ergens deze site noemde.. Deze woorden omdat mijn relatie onlangs 'uit' is gegaan en mijn ex op dit moment al met een ander verder lijkt te gaan.... en tsja... daar komen wel jaloerse gevoelens van (en boze en haat en verdrietige enz. enz.) Ik zet 'uit' tussen haakjes.. omdat het niet echt is uitgesproken; wel dat we als vrienden verder zouden gaan.. Dit alles komt meer (alleen maar) van haar kant.
Niet dat ik de laatste tijd zo gelukkig met haar was (o.a. door mijn voorgevoelens m.b.t. die andere meid..) maar ik wilde haar nooit, nooit kwijt Verdrietig We hebben het over toekomst gehad, over trouwen zelfs en ja: dat is snel binnen een jaar dat soort dingen bespreken, maar zo goed voelde het dus. En zo rot voelt het nu dan dus. Oh my... dat zoiets je zo kapot kan scheuren, heb ik nooit geweten. Ik wilde ook met heel mijn hart dat ik er niet achter had hoeven komen (met haar), maar goed.... dat ben ik dus wel en daar moet ik mee dealen.
Weten jullie wat ik ook heeeeeeel erg vind..... dat zij ALTIJD bij me terecht kon, met alles en ik gaf en deed alles wat maar goed voor haar was (en dan ook voor mij, liefde kan raar werken) En dat ik de laatste tijd wat minder goed in mijn vel zat......... en waar was zij: NIET DAAR WAAR IK NODIG HAD.... Ik ben zooooo teleurgesteld en ook best wel witheet, maar ik hou ook nog zoveel van haar..... jemig wat moeilijk!!!!

Lieve mensen (alleen al omdat we dit rotgevoel allemaal met elkaar delen vind ik jullie sowieso lief Lachen)
bedankt dat ik dit hier mocht neergooien, excuses voor onduidelijkheden en chaos, maar zo gaat het nu ook in mijn hoofd. Ik heb ook sterk de neiging haar nog veel te zeggen, stekende liedteksten op msn te plaatsen, hatelijke dingen te zeggen enz. enz. dus ik doe het liever hier (A)

Ik weet ook.... dat ik haar eigenlijk moet blokkeren op msn en hyves, facebook en al die rommel waar ik onnodig misselijk van de pijn door word.. moet wegdoen, maar ik kan het nog niet.

He, dit is wel fijn, dit ga ik vaker doen Knipoog
Nu ga ik lekker thee zetten voor mezelf en iets moois kijken!!!!! Fijne avond verder en hou je taai!!!!! XX

afbeelding van Jeroen81

Van je af schrijven

Het is inderdaad goed om van je af te schrijven. Gevoelens zijn bij mij meestal met pieken en dalen (echt, wie heeft dit uitgevonden..afknallen). Zodra ik weer in een dal zit lucht het altijd op om op deze site te komen, een aantal blogjes te lezen en wat te schrijven. Dan weet je weer dat je niet de enige bent die door deze lastige fases heen gaat en dat er meerdere zijn die dit rotgevoel beleven. Klinkt eigenlijk raar dat je blij kan zijn dat andere mensen dit ook hebben want je gunt het niemand :S Was er maar een verrekte knop om het uit te zetten op tijdstippen dat er weinig afleiding is. Ik herken je gevoelens. De koude "ex" die na die mooie gezamelijke tijd vrolijk lijkt door te kunnen gaan met haar leven....hoe kan dat in gods naam, kort geleden zouden we nog samen oud worden!! Ik weet het niet en vind het nog moeilijker te begrijpen dan waarom wij hier op een blauwe bol ergens in 't heelal rond zweven. Het is zo tegenstrijdig allemaal! Hoop, verdriet, boosheid, jaloezie, besef, ontzettend gemis, het zijn maar een aantal van de vele gevoelens die elkaar constant afwisselen en het put je uit. Proberen vast te houden maar je weet eigenlijk dat dat het proces alleen maar langer maakt maar je wilt het gewoonweg nog niet loslaten omdat het zo kostbaar was...Ik zou heel soms willen dat ze het hele gedeelte uit mijn hersenen konden lepelen maar aan de andere kant zegt het ook weer iets over onszelf; Dat we een mooie tijd hebben gehad en in staat zijn te kunnen genieten (anders voelden we ons nu niet als een natte krant), dat we zelf ook kostbaar zijn, liefde kennen, durven na te denken en ervan willen leren, dat we ingewikkeld zijn i.p.v. simpel en dat we leven. Voor vele van ons is het nog een lange weg te gaan maar vaak is er geen andere keuze dan weer iets nieuws proberen op te bouwen, hoe erg we er ook tegenop zien. Dit heb je grotendeels zelf in de hand. Net als jij wilde ik het virtuele contact (vriendensites, mail etc.) niet verbreken omdat het nog voelde alsof ik nog een beetje bij haar was en uit nieuwsgierigheid hoe het met haar "vrolijke" leven ging, het deed soms pijn maar ik wilde het niet loslaten. Uiteindelijk heeft ze mij geblokkeerd en ik kan je verzekeren dat het voor mij uiteindelijk veel beter was omdat ik op deze manier niet elke milliseconde inlogde om alles te checken. Nu moest ik wel met mijzelf aan de gang. Als de knoop is doorgehakt kun je het 't beste echt loslaten, hoe hard het ook klinkt anders blijf je er in hangen. Laat het verdriet wel toe maar ook het besef. Ikzelf ben er echt nog niet en ik weet dat er nog diepe dalen zullen zijn maar met hulp en tips van lotgenoten hier, kun je het proces misschien wel iets minder pijnlijk en lang maken. Het helpt mij wel en ik hoop dat het ook voor jou zo zal zijn, ik simpatiseer met je, besef ook goed dat je niet alleen bent. Sterkte met het verloop hiervan, ik zal ook een kopje thee zetten en die op jou drinken Knipoog

afbeelding van Hurt-girl

Bedankt!

Ontzettend bedankt voor je reactie. Wat heb je dat mooi opgeschreven. Ja ik realiseer me ook dat ik doordat dit allemaal zo'n pijn doet...wel echt kan voelen hoe het is om zoveel van iemand te houden. En dat neemt niemand me af, want dat zit kennelijk in me om te doen. Ik moet nog helemaal niet denken aan iemand anders, maar het idee dat ik het nu heb gekund.. zegt ook dat dat terug kan komen en misschien wel met iemand die er NOG meer voor gaat ook voor mij en dat het dan toch gelijkwaardiger zal zijn.
Maar voor nu gaat mijn hart nog geheel naar haar uit. Ik heb vandaag verder best een goede dag gelukkig wat dat betreft.... mezelf niet gekweld met facebook enz. Maar net zat ik nog (offline) op facebook en toen zag ik dat haar msn niet meer die foto had met een ander samen, en niet meer een onzinnige tekst waaruit blijkt dat ze vrolijk fluitend verdergaat.... en toch is de drang dan zo ontzettend groot om te denken dat ze spijt heeft, me mist en ik haar aan wil spreken............ maar NEE, niet gedaan, want het gaat dubbel zeer doen. Oh jeetje, wat een gedoe. Een aantal weken geleden had ik nooit gedacht nu met dit gevoel te zitten Verdrietig Wat je zegt: je zou samen oud worden. En alles wat me daaraan doet denken, doet pijn: dvdtjes die we gekocht hadden 'voor later in onze gezamelijke kast' en briefje waarop staat hoeveel ze van me houdt, een aantal kledingstukken die hier nog van haar liggen en het ergste nog: die nog naar haar ruiken... pffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff. Gelukkig heb ik ook een aantal goede momenten gehad, waarin ik zelfs als kon nadenken over de voordelen van nu 'alleen' zijn, toch echt voor mezelf gaan.... Keuzes maken voor MIJ en niet voor 'ons' en ja: dat is ook wel nodig...
Ik weet niet of je Allison Kraus kent, maar ik luister een aantal nummers van haar, o.a. Stars; dit is de tekst:

Alison Krauss - Stars

Stood out in the rain.
Let it soak me down,
Before I called you...
I called you.

You did not see me there,
Hidden by the dark,
Beneath your window,
But I saw you.

When putting on a face for the mirror on the wall.
Dreaming that the looking glass is you.
Catching my fondest gazes;
Living through my fickle phases.
I love you.

Spend my time on 'phones,
Tryin' just to talk,
But you didn't answer...
You let it ring.

Spend my nights alone,
Catching fallin' stars,
To give to you, love.
They're just for you.

Stars fall every time a lover has to face the truth.
And far too many stars have fell on me.
And as they trail the skies,
And burn their paths upon my eyes,
I cry.

And it's getting easier, each day, to weep about you.
Harder, every night, to sleep without you.
How many years must I be,
Driven by this dream of love with you?

-------------------------------------------------
Ontzettend mooi nummer vind ik. Voor mij is het juist goed om af en toe nummers te luisteren die juist over dit gevoel gaan. Afgewisseld met nummers waarin boze teksten staan haha of nummers waarin iemand zegt 'zonder te ander te kunnen en zonder beter af te zijn.' en ach.. soms helpt het even om die te luisteren, maar het onderliggende gevoel is gewoon dit....................

In ieder geval, nogmaals bedankt en ik zal zeker vaker hier gaan schrijven/lezen en reageren, helpt echt!
Groetjes! Veel sterkte en een fijne avond!