Hallo allemaal!

Ik ben een jongen van 19 jaar
Ik heb (had) een relatie van 3,5 jaar en er komen nu flinke problemen tussen ons in staan. Ik begin:

Vorig jaar ging ik veel met een colllega om, nadat ze een paar keer had gezegd dat ze het niet leuk vondt en ik meer met die collega om ging dan met haar liep het erg hoog op. Ik kreeg ook nog eens flinke problemen thuis met mijn vader waardoor we allebei naar het ziekenhuis moesten (ja zo erg ja). Ik moest veranderen...
Aangezien ik niet echt een persoon ben die zomaar veranderd was het erg moeilijk, maar... het is me gelukt! Ik heb het contact gestopt met mijn collega waar ik bij nader inzien wel iets te veel mee optrok verbroken voor mijn ex. Ik hoor om me heen van familie van vrienden van collega's en van me ex dat ik in positieve zin erg veranderd was. De band tussen mijn vader en mij is alleen maar beter geworden. Dat was een jaar geleden.

Heden: 3 maanden geleden begon de onheil... Ze begon nieuwe mensen te leren kennen op haar werk (btw, mijn ex is nu 18 en was net 15 toen ze met mij kreeg) ze ging er veel mee uit en zag haar weinig meer. Ze heeft het zo druk met haar school,stage,vrienden van ons, familie, collega's en ik. Nou is het zo dat ik bij wijze van maar 5% aandacht krijg en die collega's 20%. Ze kreeg ook smsjes van een collega "waar ze zo goed mee kon opschieten". Nou denken jullie 'wat is daar zo erg aan, laat haar ff'
Zij en ik hebben een groot probleem, we hebben 2.5 jaar al geen sex en 1 jaar al helemaal geen contact op sexueel gebied. Het begon bij een ontsteking en het zit nu tussen haar oren verteld door de sexuloog van het ziekenhuis. Ik een jongen van 19 jaar dat in zijn bloei van zijn leven zit heeft met een meisje wat geen sex kan hebben. Opzich is daar niks mis mee maar als zij er niks aan doet ergert mij dat. ik heb haar altijd moeten pushen om naar de docter te gaan om de medicijnen te gebruiken en de oefeningen te doen die haar werden geadviseerd. Maar ach, ik hou van haar dus wacht ik gewoon. aah fijn gister uiteten en praten over die dingen die niet goed gaan... Tijdens het uit eten had ze de grootste plannen om de problemen aan te pakken en uit de wereld te helpen. Ze ging alleen nog maar aan haar studie denken en aan mij om onze relatie op te bouwen.. en bijvoorbeel 's vrijdags was ze met de collega's op stap. Ik was helemaal gelukkig dat ze er zo over dacht. En toe kwam dit: Zou jij het erg vinden als ik naar Aruba ga voor een half jaar Stage.... Het leek net alsof ik van een berg afviel, het diepe in... en geen uitweg zag...

Het eerste waar ik aan dacht was: Hoe komt het in je op om er uberhaubt over na te denken om daar heen te gaan... Een half jaar zonder elkaar, dat gaat toch niet... vooral niet in onze situatie, niet nu...
Stelt het dan niks meer voor...? Gaat dat half jaar stage voor mij? terwijl je ook gewoon iets dichterbij kan zoeken? Kan jij er dan wel makkelijk mee omgaan?

Aangezien het al uit was heb ik ook gezegd dat het maar even zo blijft want ik voelde me gekwetst en niet speciaal meer...

Mensen wat moet ik doen? Ze is niet duidelijk, ze wil me terug maar ze wil daar ook heen voor een half jaar.. het lijkt wel een stoplichtrelatie... in 3 maanden tijd is het al 4 keer aan en uit geweest. Ik ben er kapot van en het breekt me nu zo'n beetje op...

Wie kan me adviseren en helpen... Me ouders vertel ik alles, zij mogen haar heel graag maar ze zeggen dat ze nu te ver gaat... ze zeggen dat ik even geen contact meer moet zoeken en aan mezelf moet denken want de laatste 3 maanden ben ik ongelukkig en verdrietig...

Ik hoop op een reactie...

Bedankt,
ikke...