Hoe kan het toch zo lopen, ik snap er gewoon niks meer van. Ik kwam een half jaar geleden in contact met een meisje via i-net na een tijdje te mailen spraken wij af om na de kerst vakantie af te spreken.
Het was liefde op het eerste gezicht, we hadden ontzettend veel plezier met mekaar dat de tijd voorbij vloog elke keer dat wij mekaar zagen, we waren dol verliefd op mekaar:) en gelukkig samen zij en ik.

Alles leek goed te gaan na 6 maanden, geen vuiltje aan de lucht en opeens zat ze bij me thuis op de bank toen ik van mijn werk terug kwam. Traantjes in haar ogen dat haar gevoel veranderd was voor mij.... ze zag mij opeens als een vriend. Er brak iets in mij omdat ik het al eerder had mee gemaakt ik dacht neeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee niet weer asjeblieft ik smeek het niet weer deze hell. Maar goed ik hoorde haar verhaal en ze zou er over nadenken van hoe verder te gaan met dit gevoel. Maandag hoorde ik haar besluit das nu 3 weken geleden. Tja je kan wel raden wat ze mij vertelde.. veel gehuild samen dikke drama op straat heel mijn straat kon er van mee genieten. we spraken af om na 3 weken elkaar weer te zien en geen contact op te nemen met elkaar tot die tijd. Maarja ik kon het niet ik was zwak na een paar dagen begon ik al met bellen, alleen haar stem gaf mij al even verlichting van de pijn die ik ervaarde. Ze zij ik blijf voor je open staan tjaa..... Nu zijn die 3 weken bijna om maandag zie ik haar weer, ik ben gewoon zoooo bang
om het te horen dat ze er nog steeds zo overdenkt dat ik haar echt kwijt ben. Ik durf gewoon niet haast
al die pijn die ik nu ervaar nog eens mee temaken, maar iets dwingt mij toch te gaan toch die kleine hoop ergens dat het mee zal vallen dat ze mij ook miste dat alls toch goed komt hoe klein die kans ook is.
Ik weet voor mezelf dat het ijdele hoop is maarja ik mis dat meisje zo we hadden het goed samen en geen enkele problemen gehad tijdens ons samen zijn.

Verdomme lieve schat ik mis je zo moet dit nou echt zo aflopen...

Anway nog 3 dagen te gaan, maandag heb ik vrij genomen van me werk zodat ik er mij op kan voorbereiden wat komen gaat, het voelt netalsof ik in een doden cel zit, te wachten op mijn eigen executie.