Het werd weer eens tijd dat ik in ons huis ging kijken, ik slaap per slot van rekening al bijna een week bij mijn ouders. Even een beetje opruimen, post sorteren, schoonmaken zover dat nodig is. Dus vanmorgen mijn rugzak ingepakt met wat kleding er een paar dagen te kunnen verblijven. Ik zou na het werk eerst naar de stad gaan om wat te kopen en daarna zou ik naar het huis gaan?¢‚Ǩ¬¶Het huis?¢‚Ǩ¬¶klinkt bijna als een griezelverhaal?¢‚Ǩ¬¶

Dus, 15:00u van de werkvloer af omkleden en naar buiten?¢‚Ǩ¬¶onderweg naar buiten kreeg ik een tik van een sleutelbos in mijn zij. "He! Leef jij ook nog?¢‚Ǩ¬¶", het was mijn ex die eens een keer niet eerder weg was. Ik antwoorde met: "ja, ik ben er ook nog" en liep verder naar de fietsenstalling. Ik liep wat sneller, en liep dus van haar af. "ben je chagerijnig ofzo?" beginnen we weer dacht ik?¢‚Ǩ¬¶."nee, ik ben niet chagerijnig, ik heb alleen een beetje haast" zei ik en liep verder. In de stalling vroeg ze me of ik nog naar het huis toe ging en of dat ze een bord moest verplaatsen wat in de tuin stond (TEKOOP bordje). Ik ging gewoon verder met het pakken van mijn fiets?¢‚Ǩ¬¶en antwoorde terwijl ik bezig was?¢‚Ǩ¬¶ Zij bleef maar vragen om ditjes en datjes en ik fietste maar weg nadat ik haar gegroet had. Deze keer had ze geen haast leek het wel, want normaal gesproken gaat ze er als een speer vandoor.. Deze keer was ik het die een beetje doorreed?¢‚Ǩ¬¶. Bij de poort van het bedrijf ging zij richting het huis (voor de katten) en ik ging de andere kant uit, richting stad.

Na een klein uurtje kwam ook ik bij het huis aan, ging naar boven en ging achter de computer zitten. Even later kwam mijn ex erbij en het vragenuurtje ging van start?¢‚Ǩ¬¶ Hoe gaat het nu eigenlijk met jou? Nou gewoon goed. Waarom ben je zo vrolijk? Weet ik veel, ben gewoon vrolijk?¢‚Ǩ¬¶. Ben je verliefd ofzo, dat je met zo'n grijns rondloopt?.... Weet je, je ljkt nu net op zo'n directeur zoals je er nu bijzit?¢‚Ǩ¬¶.Waaaat??? waar gaat dit over? En ik keek haar verbaasd aan. Zij keek me glimlachend aan en kneep haar ogen wat toe. Een klein iets maar wat vroeger wel een bepaalde betekenis voor ons had. Neee, je lijkt nu op een pooier!!! Dat is het! ?¢‚Ǩ¬¶.Heu, watte, wat bezielt je, waar wil je heen, wat wil je zeggen?¢‚Ǩ¬¶Mijn hoofd zat te tollen?¢‚Ǩ¬¶was ze nu wartaal aan het uitslaan of wat bedoelde ze in hemelsnaam?¢‚Ǩ¬¶en weer keek ik haar vol onbegrip aan en weer diezelfde blik met geknepen ogen?¢‚Ǩ¬¶ kon er verder alleen maar om lachen en draaide me weer om naar scherm?¢‚Ǩ¬¶

Toen begon ze over het verdelen van de inboedel, wat ik wilde, wat zij wilde?¢‚Ǩ¬¶ heel verhaal?¢‚Ǩ¬¶ kwam er uiteindelijk op neer dat ik maar moest zeggen wat ze mee mocht nemen naar haar nieuwe huis. Eerlijk gezegd interesseerde het me niet zoveel en om maar "wat" te zeggen noemde ik maar een paar dingen op. De volgende vraag alweer?¢‚Ǩ¬¶Vind je het erg wanneer M. mee helpt om te verhuizen? Nee, maar als ik hem maar niet tegen het lijf loop. Dus even waarschuwen wanneer jullie gaan verhuizen. Waarom zeg je dat nu weer op zo'n manier vroeg ze. Nou gewoon, ik hoef hem nu niet zonodig te zien. Hierna zei ze nog iets terwijl ze naar beneden liep, maar dat verstond ik niet?¢‚Ǩ¬¶ Ik hoorde haar nog net zeggen: ik ga nu, houdoe! Ja, doei! Was mijn antwoord en weg was ze?¢‚Ǩ¬¶

Dat was een vragenuurtje?¢‚Ǩ¬¶waar ik het nut niet van inzag maar waarin ik wel vor pooier werd uitgemaakt (!?!)

Wesley