Een kleine 4 weken geleden heeft mijn vriend het uitgemaakt na ongeveer een halfjaar een relatie gehad te hebben. De laatste weken in onze relatie liepen al niet echt geweldig en ik wist dat er iets moest veranderen omdat het niet langer zo door kon blijven gaan. We hadden geen ruzie ofzo, maar het liep allemaal niet meer lekker. Toen hij het kwam uitmaken kwam dat dan ook niet geheel overwachts en ik dacht eerst dat het maar beter was. Maar toen ik het eigenlijk pas echt besefte vond ik het helemaal niet beter zo. Toch wilde hij wel nog contact houden. Hij heeft mij 2 weken geleden gevraagd of ik met hem wilde afspreken. Ik heb lang nagedacht en mijn gevoel is sterker dan mijn verstand op dit moment dus ik heb ja gezegd. Hij zou mij laten weten wanneer en hoe laat precies en hij zij dat hij bijvoorbeeld wel het afgelopen weekend wilde afspreken, maar ik heb het afgelopen weekend niets meer van hem gehoord. Wat moet ik daar nu van denken? Ik kreeg stiekem wel hoop toen hij vroeg om af te spreken, maar nu weet ik echt niet meer wat ik moet denken! Moet ik nu afwachten omdat hij niet daadwerkelijk en duidelijk heeft gezegd dat hij het afgelopen weekend iets wilde gaan doen? Pff ik blijf nu wel met een rot gevoel achter en ik ben eigelijk niet van plan om iets van mij te laten weten. Dat zegt mijn verstand tenminste, mijn gevoel wil juist heel iets anders.
Ik weet niet meer wat ik moet?
liefs, Bijtje
valse hoop
hoi Bijtje
probeer af te wachten en de dingen te doen die je deed
contactmomenten met iemand waar je van houd brengen verwarring
zetten je hele wereld op de kop
je hoop te geven en vervolgens niets te laten horen getuigd niet van respect
ons verstand weet dat wel
ons verlangen laat ons soms domme dingen doen
heb zelf steeds weer de liefde van mijn leven opgezocht tegen beter weten in
daarom heb ik me hier aangemeld in de hoop dit keer sterk te kunnen
zijn
ga niet wachten doe je eigen ding
sterkte
niks
niks doen hoe moeilijk dat ook is weet het uit ervaring.
maar je moet proberen hem te laten komen.
hij vroeg het aan je
dus als hij echt wil vraagt hij het nog een keer aan je
Niet invullen
Hi , zoveel mensen hier zitten met een soortgelijk dilemma. t Is oneerlijk en niemand heeft HET antwoord. Want met een antwoord probeer je niet alleen voor jezelf te denken maar ook voor de ander. En die kun je nooit controleren. Dus tja, inderdaad je eigen ding doen en vooral niet proberen voor hem in te vullen hoe het in zijn kop werkt of niet werkt, waarom wel, waarom niet, etc. Je maakt jezelf gek en laat je energie naar de ander wegvloeien, of ergens anders heen, dat weet ik niet. Wel dat het bij jou weggaat en die energie heb je nu juist zo nodig om deze emoties het hoofd te bieden. Catch 22 , zeg maar.
Je kunt eigenlijk maar een ding doen wat constructief is en dat is verdergaan en zien of hij weer contact legt. Dan kun JIJ bepalen of je het wilt en hóe je het wilt. In theorie, want je gevoel zegt dus wat anders. Maar geven ten koste van jezelf is ook niet ok en de pijn komt toch steeds weer, dat is het kutte ervan.
Misschien kun je deze stilte wel gebruiken om te bepalen wat JIJ wilt en hoe je het zou willen. Of je daar dan wat mee doet op het moment dat hij je benadert is wellicht een ander verhaal, maar dan ben je in elk geval iets wijzer over je eigen wensen. Of zo....
Blijf vooral vliegen, bijtje!