doe niet zo raar! je leeft maar een keer he en.je ouders hebben jou nodig dus ga je niet zomaar zelfmoord plegen. als jij dat doet dan ben je alles kwijt en dan maak jij jou familie kapot! wil jij dat??? ga leven verder en je moet wel leren om gelukkig te worden en zelfmoord is slecht voorbeeld! onthou dit jij leeft maar een keer en jij kan zelf alleen doen om.alles gelukkig te maken en misschien in.de toekomst vind jij iemand die heel veel liefde gaat geven en alles om.jou geven.steunen en gelukkig te worden!!! zeg nooit vaarwel!!!! het is zoveel leuke dingen en dat jij kan doen!!! zelfmoord is fout!!!! gelukkig worden is veel beter!!!!
Door hulp, of dat nu middels medicatie, therapie, opname of wat dan ook is kan ook jij de uitweg vinden en verder leven met een veel lichter gevoel. Kan je sterker in je schoenen komen te staan en op een punt komen dat je helemaal niet die bevestiging nodig hebt van een ander, maar gelukkig bent met jezelf.
Je hebt hem niet nodig! Je hebt jezelf nu nodig!! HELP JEZELF!!!!
sterkte jongen! Ik hoop dat je nog voldoende realiteitbesef hebt om nu aan de bel te trekken.
Hoe zwaar het leven nu ook is, ja en ook ik was jaren geleden zover om 'het' te doen...ben er dankzij medicatie en psycholoog uitgekomen...
Zoek als eerste, hulp bij je huisarts..
Geloof me, ik ben zo blij dat ik toen niet gedaan heb, ondanks weer een ldvd-tje.... Na al die malaise wordt je alleen maar sterker!
Zoek hulp, bij je huisarts, misschien professionele hulp, dan kun je ook andere inzichten krijgen. Erover praten, ook hier kun je dat natuurlijk altijd doen met ons Ldvders.
Wel doen hoor, ga je verdriet helen lieve jongen, laat dat je vooruitzicht zijn. Jij bent ook heel belangrijk hoor.
Het is heel erg om aandacht te trekken, door met zelfmoord te dreigen.
Dat heeft niets meer met LDVD te maken, maar met een psychiatrische stoornis.
Zo'n persoon hoort niet op LDVD thuis, maar in een kliniek waar ze aan zijn psychiatrische problematiek kunnen werken.
Ik denk inderdaad dat sadnessboy niet alleen tegen zijn eigen grenzen aan loopt...
@Sadnessboy:
Het is heel duidelijk dat je geen uitzicht ziet in deze situatie en dat je de situatie anders zou zien.
Je wil overgaan op actie...waarbij ik het goed vind dat je in ieder geval realiseert dat je iets te doen staat... want stilzitten heeft geen zin. In plaats van deze nare oplossing, denk ik dat je heel goed in staat bent om nog heel veel andere en betere oplossingen te vinden.
De reactie die je nu uitlokt is niet de reactie die je wilt hebben. Dit komt omdat je jezelf in een hoek zet, waar je waarschijnlijk zelf ook niet wilt staan.
Het heeft geen zin om dingen te roepen, gewoon zomaar... en dan kijken wat er gebeurd. Je stelt de rest hier voor het blok met een mededeling, zonder dat je openstaat voor daadwerkelijk advies.
Stel dat ik zeg "ik ben superwoman"...dan is dat heel leuk om voor jou ter kennis geving aan te nemen... maar wat moet je ermee?? Zo reageerd het gros nu op jouw blog.
Misschien kunnen we een Sadnessboy Suicide Counter (SSC) introduceren?
Als dit inderdaad zijn 3de keer is... dan is zijn geloofwaardigheid tot nul gereduceerd.
Het is ronduit verwerpelijk als iemand, volstrekt anoniem en dus onbereikbaar met zelfmoord dreigt.
Waarom zou je zo'n mededeling doen?
Om mensen te laten schrikken?
Om aandacht te trekken?
Want effectief kun je niets voor zo'n persoon betekenen, omdat je de persoon niet kunt bereiken.
Je kunt geen hulpdiensten of anderzins inschakelen, omdat je niet weet waar die persoon zich bevindt.
Als je met zelfmoord dreigt om aandacht te trekken, dan overschrijdt je een ethische grens.
Die gedachte had ik in de eerste instantie ook. Een korte uitwisseling hierover heeft mij aan het twijfelen gezet. Sadboy uit overduidelijk een roep om,....aandacht,...hulp,.....frustratie, worsteling,..... Geen idee, het is wel zijn, voor ons ietwat dramatisch, overkomende manier van iets/gevoel uiten of hulp vragen.
Maar,.....in hoeverre bepalen wij op welke manier hij dat doet. Als je zegt dat hij op deze manier een etische grens overschrijd in hoeverre leg jij hem dan niet jouw etische grens op ? Welke manier van aanddacht vragen past dan precies binnen een geaccepteerde grens ?
Its a tricky one, ik moest er zelf ook even diep over nadenken.
*deze reactie betekent nu niet dat torn in een soort van lame-o rol stapt van binnen de geaccepteerde norm van reageren zoals dat hier soms wenselijk wordt geacht. Ga het ook maar 1x doen ipv 2x.*
Hij overschrijdt onze grenzen, door het ontbreken van zijn eigen grenzen op dit moment..... eigenlijk is het dus ons probleem.....
Bij elke zelfmoord zitten de achterblijvers met dezelfde vraag "had ik niet meer moeten/kunnen doen?" Het antwoord zal altijd "nee" zijn.
Het blijft een individuele beslissing van de persoon.....
We moeten onszelf ook niet overschatten met de invloed die we uit kunnen oefenen in welke problematiek dan ook
Its a very tricky one. Ik ben er zelf ook nog niet helemaal uit.
Wat zijn dan "onze" grenzen ? En in hoeverre wordt die grens ineens niet heel laag omdat er "ZELFMOORD" in het openbaar wordt geroepen ?
Of zit het 'm in het feit dat je op basis van de blogs en andere uitlatingen van de sadboy totaal geen inschatting kan maken hoe serieus je dit soort uitlatingen mag en kan nemen ?
Of zit het 'm in de machteloosheid die je als omstander ervaart als iemand zichzelf zoiets aandoet of wil gaan aandoen, of met die ideeen rondloopt ?
@Exsex:
Zit absoluut een punt in wat je aangeeft. Die zorg erken ik.
Aan de andere kant; is het bewust "ons" laten schrikken, of is het geen woorden kunnen geven aan gevoel, niet begrepen worden, niet weten hoe aandacht op hulp te vragen,op de manier zoals dat binnen de "normale" norm past ?
Overigens, die "intelligente" analyse kwam meer bij mijn gesprekspartner hierover vandaan. Die er maar 2 zinnen/vragen voor nodig had.
*torn miste btw een ingreep van de Admin op de sadboy's VAL DOOD uitspraak in een ander blog. Ik vermoed dat er weer eens met 2 maten wordt gemeten. Ik ben voor minder op de vingers getikt wat niet door de beugel leek te kunnen gaan. Uitleg van de Admin lijkt mij wel op zijn plek hier richting mijn persoontje*
Its a very tricky one. Ik ben er zelf ook nog niet helemaal uit.
Wat zijn dan "onze" grenzen ? En in hoeverre wordt die grens ineens niet heel laag omdat er "ZELFMOORD" in het openbaar wordt geroepen ?
Of zit het 'm in het feit dat je op basis van de blogs en andere uitlatingen van de sadboy totaal geen inschatting kan maken hoe serieus je dit soort uitlatingen mag en kan nemen ?
Of zit het 'm in de machteloosheid die je als omstander ervaart als iemand zichzelf zoiets aandoet of wil gaan aandoen, of met die ideeen rondloopt ?
@Exsex:
Zit absoluut een punt in wat je aangeeft. Die zorg erken ik.
Aan de andere kant; is het bewust "ons" laten schrikken, of is het geen woorden kunnen geven aan gevoel, niet begrepen worden, niet weten hoe aandacht op hulp te vragen,op de manier zoals dat binnen de "normale" norm past ?
Overigens, die "intelligente" analyse kwam meer bij mijn gesprekspartner hierover vandaan. Die er maar 2 zinnen/vragen voor nodig had.
*torn miste btw een ingreep van de Admin op de sadboy's VAL DOOD uitspraak in een ander blog. Ik vermoed dat er weer eens met 2 maten wordt gemeten. Ik ben voor minder op de vingers getikt wat niet door de beugel leek te kunnen gaan. Uitleg van de Admin lijkt mij wel op zijn plek hier richting mijn persoontje*
Ik denk dat we ergens een grens moeten trekken.
Voor onszelf en voor anderen.
Ik realiseer me terdege dat het repressief kan overkomen, maar als we een persoon als Sadnessboy niet aanspreken op zijn onbetamelijke blog, dan zal hij waarschijnlijk ook niet de noodzaak erkennen om er iets aan te veranderen.
Waarschijnlijk is hij zijn referentiekader kwijt en doordat wij hem aanspreken op zijn suïcide mededeling, zal hij wellicht inzien dat hij een grens overgestoken is. Ik weet van veel psychiatrische patiënten, dat ze nog wel degelijk op hun eigen verantwoordelijkheid worden aangesproken. En niet als een hersenloze entiteit worden behandeld, die je niets kwalijk kunt nemen, omdat die een stoornis heeft. Het feit dat je ze op hun gedrag aanspreekt, betekent ook dat je de persoon in kwestie serieus neemt. En wellicht zullen die personen de volgende keer verantwoordelijker handelen.
Hij werd getriggerd door mijn vraag of hij wel goed bij zijn hoofd was.
Enige ldvd-ers zijn ook niet erg te spreken over de wijze van mijn reageren op Sadnessboy al eerder , slaat u de archieven er op na.
Ik noemde hem al eerder een reperterende langspeelplaat , dit omdat er elke keer elk verhaal idem dito is , hij komt niet verder dan dat het lijkt dat hij liever zwelgt in zijn story dan zichzelf wil helpen. Ik doe dat niet om hem af te zeiken maar ik probeer hem in te laten zien dat er ook zoiets is als jezelf eens onder je kont schoppen .... maar wie ben ik om dat te zeggen.....
Ik vind dat je hierin te ver gaat, om een labiele jongen nu gelijk als psychiatrisch patient te bestempelen? Gaat erg ver.
En helemaal door voor anderen grenzen te gaan bepalen.....
Zit ook iets tegenstrijdigs in hoe je naar psychiatrische patienten kijkt, denk je werkelijk dat ze wanneer je ze op hun gedrag aanspreekt ze plotseling rationeel kunnen denken??????
Interessante wending. Goede argumenten Exsex (whats in a name)
Bepalen "we the people" die grens of de Admin ?
Ik kijk hier in ook even met schuin oog naar mijn eigen rol af en toe op deze site waarin ik soms beticht wordt van "over grenzen gaan" door enkele leden. Maar daar gaat het even niet over nu.
Kijkend naar de inhoud van de blogs van de sadboy, en de reacties daarop, krijg ik de indruk dat hij of niet instaat is of echt de behoefte heeft om iets aan zijn situatie te veranderen. En maak ik maar even de aanname dat hem aanspreken op zijn "gedrag" weinig rendement zal opleveren. Zeker gezien zijn "caps-lock" reactie toen hij op het doodsbericht werd aangesproken, en uitlatingen van dezelfde orde die hij in het verleden heeft gedaan. Vraag is; hebben we te doen met iemand met een getroebleerde geest of "is it just a dramaqueen" ? Wat eigenlijk hetzelfde is.
Persoonlijk maak ik mijzelf niet de illusie dat er wie dan ook enige invloed hier heeft op de sadboy en zijn verhalen, door hem aan te spreken op de verantwoordelijkheid voor zichzelf en voor zijn gedrag. Zoals dat met psychiatrische patienten wel kan. Daarbij wil ik wel de kanttekening plaatsen dat gediagnosticeerde psychiatrische patienten op een ander manier aangesproken worden dan hier gebeurd.
Ik denk dat het al heel wat scheelt om deze uitbarstingen te voorkomen door of gewoon niet te reageren, of iedere keer begripvol, empatisch en mopperend op zijn ex te reageren in de reacties. De welbekende," kies voor jezelf, je verdient beter, je hebt recht op geluk, en wat een eikel die ex van je" reacties, doen waarschijnlijk wonderen. Ik gok erop dat steeds dezelfde reactie knippen en plakken hem niet eens zal opvallen. Of anders zijn er wel leden hier die niet anders gewend zijn dan op ieder blog op die manieer te reageren en dan meteen een stuk van hun eigen verhaal kwijt kunnen.
wat mij betreft wel. Ik gaf al aan 1x een lame-o modus en niet 2x.
En er wordt op de achterbank geklaagd dat andere blogs geen aandacht krijgen door de sadboy's yell.
Een dame met zeer goede blogs en zeer verhelderende reacties. Met, op momenten vlijmscherpe nagels, waar enkele leden die vind dat er binnen grenzen op elkaar gereageerd MOET worden, wel eens als muisjes aan hebben gehangen.
Die gedachte had ik in de eerste instantie ook. Een korte uitwisseling hierover heeft mij aan het twijfelen gezet. Sadboy uit overduidelijk een roep om,....aandacht,...hulp,.....frustratie, worsteling,..... Geen idee, het is wel zijn, voor ons ietwat dramatisch, overkomende manier van iets/gevoel uiten of hulp vragen.
Maar,.....in hoeverre bepalen wij op welke manier hij dat doet. Als je zegt dat hij op deze manier een etische grens overschrijd in hoeverre leg jij hem dan niet jouw etische grens op ? Welke manier van aanddacht vragen past dan precies binnen een geaccepteerde grens ?
Its a tricky one, ik moest er zelf ook even diep over nadenken.
*deze reactie betekent nu niet dat torn in een soort van lame-o rol stapt van binnen de geaccepteerde norm van reageren zoals dat hier soms wenselijk wordt geacht. Ga het ook maar 1x doen ipv 2x.* ;
Torn,
Je hebt een intelligente analyse, maar als je mensen met dreiging tot zelfmoord laat schrikken, dan overschrijdt je waarschijnlijk de grenzen van vele LDVD'ers.
Sterker nog... stel dat er depressieve mensen (die ook LDVD hebben) meelezen...
En die nemen het bericht serieus en denken dat dit een oplossing is...
Misschien was zo'n nepmedeling genoeg om hun het laatste zetje te geven.
Heb je niet gevolgd.. maar
Heb je niet gevolgd.. maar heb je er vrede mee?..
@sadnessboy
doe niet zo raar! je leeft maar een keer he en.je ouders hebben jou nodig dus ga je niet zomaar zelfmoord plegen. als jij dat doet dan ben je alles kwijt en dan maak jij jou familie kapot! wil jij dat??? ga leven verder en je moet wel leren om gelukkig te worden en zelfmoord is slecht voorbeeld! onthou dit jij leeft maar een keer en jij kan zelf alleen doen om.alles gelukkig te maken en misschien in.de toekomst vind jij iemand die heel veel liefde gaat geven en alles om.jou geven.steunen en gelukkig te worden!!! zeg nooit vaarwel!!!! het is zoveel leuke dingen en dat jij kan doen!!! zelfmoord is fout!!!! gelukkig worden is veel beter!!!!
Sadnessboy, Als je in de shit
Sadnessboy,
Als je in de shit zit zie je geen uitweg. Alles doet pijn en je kan je geen leven voorstellen zonder die ander.
Er zijn echter wel uitwegen, ook al zie je ze niet.
Zoek hulp - nu. https://www.113online.nl/
Door hulp, of dat nu middels medicatie, therapie, opname of wat dan ook is kan ook jij de uitweg vinden en verder leven met een veel lichter gevoel. Kan je sterker in je schoenen komen te staan en op een punt komen dat je helemaal niet die bevestiging nodig hebt van een ander, maar gelukkig bent met jezelf.
Je hebt hem niet nodig! Je hebt jezelf nu nodig!! HELP JEZELF!!!!
sterkte jongen! Ik hoop dat je nog voldoende realiteitbesef hebt om nu aan de bel te trekken.
NEE!!
Hoe zwaar het leven nu ook is, ja en ook ik was jaren geleden zover om 'het' te doen...ben er dankzij medicatie en psycholoog uitgekomen...
Zoek als eerste, hulp bij je huisarts..
Geloof me, ik ben zo blij dat ik toen niet gedaan heb, ondanks weer een ldvd-tje.... Na al die malaise wordt je alleen maar sterker!
Kom op jongen! je moet verder, we helpen wel!
@sadnessboy
Zoek hulp, bij je huisarts, misschien professionele hulp, dan kun je ook andere inzichten krijgen. Erover praten, ook hier kun je dat natuurlijk altijd doen met ons Ldvders.
Wel doen hoor, ga je verdriet helen lieve jongen, laat dat je vooruitzicht zijn. Jij bent ook heel belangrijk hoor.
Laat je nog wat van je horen?
Liefs
Sadnessboy pleegt
Sadnessboy pleegt zelfmoord.
Het geeft maar weer eens aan, hoe ernstig LDVD kan zijn.
Re:
Ja, twee keer al....
Twee keer al?! Is hij soms
Twee keer al?!
Is hij soms Jezus?!
hoe doet ie dat?
Geef mij ook een medicijn tegen onsterfelijkheid
Volgens mij kun je d'r
Volgens mij kun je d'r schatrijk van worden.
Indd
Ja inderdaad... geld maakt niet gelukkig, maar liefde blijkbaar ook niet...
Dan toch maar geld
:-)
Ja inderdaad... geld maakt niet gelukkig, maar liefde blijkbaar ook niet...
Dan toch maar geld
Geld kun je opbergen.
Liefde niet.
Maarrrrrr als ik het goed
Maarrrrrr als ik het goed begrijp, is deze Sadnessboy een aandachtzoeker?
Denk je?
Aandacht.. *zoek, zoek*... yup, gevonden!
Volgens mij heeft ie nu genoeg gekregen, dan toch?
Het is heel erg om aandacht
Het is heel erg om aandacht te trekken, door met zelfmoord te dreigen.
Dat heeft niets meer met LDVD te maken, maar met een psychiatrische stoornis.
Zo'n persoon hoort niet op LDVD thuis, maar in een kliniek waar ze aan zijn psychiatrische problematiek kunnen werken.
labeltje
Tja, ik wil een boy in sadness niet direct een labeltje geven, maar het is wel super-sad... in meerdere opzichten :'(
Als je met zelfmoord dreigt
Als je met zelfmoord dreigt om aandacht te trekken, dan overschrijdt je een ethische grens.
grenzen
Ik denk inderdaad dat sadnessboy niet alleen tegen zijn eigen grenzen aan loopt...
@Sadnessboy:
Het is heel duidelijk dat je geen uitzicht ziet in deze situatie en dat je de situatie anders zou zien.
Je wil overgaan op actie...waarbij ik het goed vind dat je in ieder geval realiseert dat je iets te doen staat... want stilzitten heeft geen zin. In plaats van deze nare oplossing, denk ik dat je heel goed in staat bent om nog heel veel andere en betere oplossingen te vinden.
De reactie die je nu uitlokt is niet de reactie die je wilt hebben. Dit komt omdat je jezelf in een hoek zet, waar je waarschijnlijk zelf ook niet wilt staan.
Het heeft geen zin om dingen te roepen, gewoon zomaar... en dan kijken wat er gebeurd. Je stelt de rest hier voor het blok met een mededeling, zonder dat je openstaat voor daadwerkelijk advies.
Stel dat ik zeg "ik ben superwoman"...dan is dat heel leuk om voor jou ter kennis geving aan te nemen... maar wat moet je ermee?? Zo reageerd het gros nu op jouw blog.
Serieus veel sterkte toegewenst, hoor!
Liefs
Re:
Ik geloof je!!!!
Wanneer kom je mij redden?????
Re:
Lees z'n blogs en oordeel zelf
mrpither
derde keer wordt dit...
SSC
derde keer wordt dit...
Misschien kunnen we een Sadnessboy Suicide Counter (SSC) introduceren?
Als dit inderdaad zijn 3de keer is... dan is zijn geloofwaardigheid tot nul gereduceerd.
Het is ronduit verwerpelijk als iemand, volstrekt anoniem en dus onbereikbaar met zelfmoord dreigt.
Waarom zou je zo'n mededeling doen?
Om mensen te laten schrikken?
Om aandacht te trekken?
Want effectief kun je niets voor zo'n persoon betekenen, omdat je de persoon niet kunt bereiken.
Je kunt geen hulpdiensten of anderzins inschakelen, omdat je niet weet waar die persoon zich bevindt.
Etische grenzen
Als je met zelfmoord dreigt om aandacht te trekken, dan overschrijdt je een ethische grens.
Die gedachte had ik in de eerste instantie ook. Een korte uitwisseling hierover heeft mij aan het twijfelen gezet. Sadboy uit overduidelijk een roep om,....aandacht,...hulp,.....frustratie, worsteling,..... Geen idee, het is wel zijn, voor ons ietwat dramatisch, overkomende manier van iets/gevoel uiten of hulp vragen.
Maar,.....in hoeverre bepalen wij op welke manier hij dat doet. Als je zegt dat hij op deze manier een etische grens overschrijd in hoeverre leg jij hem dan niet jouw etische grens op ? Welke manier van aanddacht vragen past dan precies binnen een geaccepteerde grens ?
Its a tricky one, ik moest er zelf ook even diep over nadenken.
*deze reactie betekent nu niet dat torn in een soort van lame-o rol stapt van binnen de geaccepteerde norm van reageren zoals dat hier soms wenselijk wordt geacht. Ga het ook maar 1x doen ipv 2x.*
Re:
Hij overschrijdt onze grenzen, door het ontbreken van zijn eigen grenzen op dit moment..... eigenlijk is het dus ons probleem.....
Bij elke zelfmoord zitten de achterblijvers met dezelfde vraag "had ik niet meer moeten/kunnen doen?" Het antwoord zal altijd "nee" zijn.
Het blijft een individuele beslissing van de persoon.....
We moeten onszelf ook niet overschatten met de invloed die we uit kunnen oefenen in welke problematiek dan ook
machteloosheid ?
Hij overschrijdt onze grenzen
Its a very tricky one. Ik ben er zelf ook nog niet helemaal uit.
Wat zijn dan "onze" grenzen ? En in hoeverre wordt die grens ineens niet heel laag omdat er "ZELFMOORD" in het openbaar wordt geroepen ?
Of zit het 'm in het feit dat je op basis van de blogs en andere uitlatingen van de sadboy totaal geen inschatting kan maken hoe serieus je dit soort uitlatingen mag en kan nemen ?
Of zit het 'm in de machteloosheid die je als omstander ervaart als iemand zichzelf zoiets aandoet of wil gaan aandoen, of met die ideeen rondloopt ?
@Exsex:
Zit absoluut een punt in wat je aangeeft. Die zorg erken ik.
Aan de andere kant; is het bewust "ons" laten schrikken, of is het geen woorden kunnen geven aan gevoel, niet begrepen worden, niet weten hoe aandacht op hulp te vragen,op de manier zoals dat binnen de "normale" norm past ?
Overigens, die "intelligente" analyse kwam meer bij mijn gesprekspartner hierover vandaan. Die er maar 2 zinnen/vragen voor nodig had.
*torn miste btw een ingreep van de Admin op de sadboy's VAL DOOD uitspraak in een ander blog. Ik vermoed dat er weer eens met 2 maten wordt gemeten. Ik ben voor minder op de vingers getikt wat niet door de beugel leek te kunnen gaan. Uitleg van de Admin lijkt mij wel op zijn plek hier richting mijn persoontje*
Re:
De dood lijkt me een aannemelijke grens?
We zitten hier toch met z'n allen om een weg terug omhoog te vinden?
Eens
Its a very tricky one. Ik ben er zelf ook nog niet helemaal uit.
Wat zijn dan "onze" grenzen ? En in hoeverre wordt die grens ineens niet heel laag omdat er "ZELFMOORD" in het openbaar wordt geroepen ?
Of zit het 'm in het feit dat je op basis van de blogs en andere uitlatingen van de sadboy totaal geen inschatting kan maken hoe serieus je dit soort uitlatingen mag en kan nemen ?
Of zit het 'm in de machteloosheid die je als omstander ervaart als iemand zichzelf zoiets aandoet of wil gaan aandoen, of met die ideeen rondloopt ?
@Exsex:
Zit absoluut een punt in wat je aangeeft. Die zorg erken ik.
Aan de andere kant; is het bewust "ons" laten schrikken, of is het geen woorden kunnen geven aan gevoel, niet begrepen worden, niet weten hoe aandacht op hulp te vragen,op de manier zoals dat binnen de "normale" norm past ?
Overigens, die "intelligente" analyse kwam meer bij mijn gesprekspartner hierover vandaan. Die er maar 2 zinnen/vragen voor nodig had.
*torn miste btw een ingreep van de Admin op de sadboy's VAL DOOD uitspraak in een ander blog. Ik vermoed dat er weer eens met 2 maten wordt gemeten. Ik ben voor minder op de vingers getikt wat niet door de beugel leek te kunnen gaan. Uitleg van de Admin lijkt mij wel op zijn plek hier richting mijn persoontje*
Ik denk dat we ergens een grens moeten trekken.
Voor onszelf en voor anderen.
Ik realiseer me terdege dat het repressief kan overkomen, maar als we een persoon als Sadnessboy niet aanspreken op zijn onbetamelijke blog, dan zal hij waarschijnlijk ook niet de noodzaak erkennen om er iets aan te veranderen.
Waarschijnlijk is hij zijn referentiekader kwijt en doordat wij hem aanspreken op zijn suïcide mededeling, zal hij wellicht inzien dat hij een grens overgestoken is. Ik weet van veel psychiatrische patiënten, dat ze nog wel degelijk op hun eigen verantwoordelijkheid worden aangesproken. En niet als een hersenloze entiteit worden behandeld, die je niets kwalijk kunt nemen, omdat die een stoornis heeft. Het feit dat je ze op hun gedrag aanspreekt, betekent ook dat je de persoon in kwestie serieus neemt. En wellicht zullen die personen de volgende keer verantwoordelijker handelen.
exsex
wat een naam....
Hij werd getriggerd door mijn vraag of hij wel goed bij zijn hoofd was.
Enige ldvd-ers zijn ook niet erg te spreken over de wijze van mijn reageren op Sadnessboy al eerder , slaat u de archieven er op na.
Ik noemde hem al eerder een reperterende langspeelplaat , dit omdat er elke keer elk verhaal idem dito is , hij komt niet verder dan dat het lijkt dat hij liever zwelgt in zijn story dan zichzelf wil helpen. Ik doe dat niet om hem af te zeiken maar ik probeer hem in te laten zien dat er ook zoiets is als jezelf eens onder je kont schoppen .... maar wie ben ik om dat te zeggen.....
ExSeX
wat een naam....
Het is een woordgrapje...
Afkomstig van het woord 'Excessief'
Spreek uit als: 'Exces'
Re:
Ik vind dat je hierin te ver gaat, om een labiele jongen nu gelijk als psychiatrisch patient te bestempelen? Gaat erg ver.
En helemaal door voor anderen grenzen te gaan bepalen.....
Zit ook iets tegenstrijdigs in hoe je naar psychiatrische patienten kijkt, denk je werkelijk dat ze wanneer je ze op hun gedrag aanspreekt ze plotseling rationeel kunnen denken??????
Klopt
Gaat inderdaad erg ver.
Met zelfmoord dreigen gaat ook erg ver.
@Exsex: "we the people" ? ;-)
Interessante wending. Goede argumenten Exsex (whats in a name)
Bepalen "we the people" die grens of de Admin ?
Ik kijk hier in ook even met schuin oog naar mijn eigen rol af en toe op deze site waarin ik soms beticht wordt van "over grenzen gaan" door enkele leden. Maar daar gaat het even niet over nu.
Kijkend naar de inhoud van de blogs van de sadboy, en de reacties daarop, krijg ik de indruk dat hij of niet instaat is of echt de behoefte heeft om iets aan zijn situatie te veranderen. En maak ik maar even de aanname dat hem aanspreken op zijn "gedrag" weinig rendement zal opleveren. Zeker gezien zijn "caps-lock" reactie toen hij op het doodsbericht werd aangesproken, en uitlatingen van dezelfde orde die hij in het verleden heeft gedaan. Vraag is; hebben we te doen met iemand met een getroebleerde geest of "is it just a dramaqueen" ? Wat eigenlijk hetzelfde is.
Persoonlijk maak ik mijzelf niet de illusie dat er wie dan ook enige invloed hier heeft op de sadboy en zijn verhalen, door hem aan te spreken op de verantwoordelijkheid voor zichzelf en voor zijn gedrag. Zoals dat met psychiatrische patienten wel kan. Daarbij wil ik wel de kanttekening plaatsen dat gediagnosticeerde psychiatrische patienten op een ander manier aangesproken worden dan hier gebeurd.
Ik denk dat het al heel wat scheelt om deze uitbarstingen te voorkomen door of gewoon niet te reageren, of iedere keer begripvol, empatisch en mopperend op zijn ex te reageren in de reacties. De welbekende," kies voor jezelf, je verdient beter, je hebt recht op geluk, en wat een eikel die ex van je" reacties, doen waarschijnlijk wonderen. Ik gok erop dat steeds dezelfde reactie knippen en plakken hem niet eens zal opvallen. Of anders zijn er wel leden hier die niet anders gewend zijn dan op ieder blog op die manieer te reageren en dan meteen een stuk van hun eigen verhaal kwijt kunnen.
Re:
hahaha... Torn op z'n best!
Volgens mij zijn we nu klaar, toch?
Soms mis ik Chelle heel erg...........
mrpither: ik ook
wat mij betreft wel. Ik gaf al aan 1x een lame-o modus en niet 2x.
En er wordt op de achterbank geklaagd dat andere blogs geen aandacht krijgen door de sadboy's yell.
Ik ook.
Torn
Mee eens!
@Exsex: Wat ?
Dat je net als Pither de bij een ieder zeer geliefde "Cat" mist ?
?
Cat?
Re:
Wij spreken in raadselen......
@Exsex: als muisjes aan een nagel
Een dame met zeer goede blogs en zeer verhelderende reacties. Met, op momenten vlijmscherpe nagels, waar enkele leden die vind dat er binnen grenzen op elkaar gereageerd MOET worden, wel eens als muisjes aan hebben gehangen.
Tot vermaak van mrpither en mijn persoontje.
Trigger
Die gedachte had ik in de eerste instantie ook. Een korte uitwisseling hierover heeft mij aan het twijfelen gezet. Sadboy uit overduidelijk een roep om,....aandacht,...hulp,.....frustratie, worsteling,..... Geen idee, het is wel zijn, voor ons ietwat dramatisch, overkomende manier van iets/gevoel uiten of hulp vragen.
Maar,.....in hoeverre bepalen wij op welke manier hij dat doet. Als je zegt dat hij op deze manier een etische grens overschrijd in hoeverre leg jij hem dan niet jouw etische grens op ? Welke manier van aanddacht vragen past dan precies binnen een geaccepteerde grens ?
Its a tricky one, ik moest er zelf ook even diep over nadenken.
*deze reactie betekent nu niet dat torn in een soort van lame-o rol stapt van binnen de geaccepteerde norm van reageren zoals dat hier soms wenselijk wordt geacht. Ga het ook maar 1x doen ipv 2x.* ;
Torn,
Je hebt een intelligente analyse, maar als je mensen met dreiging tot zelfmoord laat schrikken, dan overschrijdt je waarschijnlijk de grenzen van vele LDVD'ers.
Sterker nog... stel dat er depressieve mensen (die ook LDVD hebben) meelezen...
En die nemen het bericht serieus en denken dat dit een oplossing is...
Misschien was zo'n nepmedeling genoeg om hun het laatste zetje te geven.
Re:
Dan kunnen we niks meer schrijven....
mrpither
nee...en wij zijn ook geschrokken....