Ik ben duidelijk aangekomen bij het 'ups en downs' gedeelte!...nouja, staat hier misschien een beetje raar, maar waarschijnlijk is wel duidelijk voor jullie wat ik bedoel (natuurlijk maakt iedereen het anders mee, en is er geen vast stramine voor)! Het gaat opzich goed met me, doe veel leuke dingen, heb veel afleiding, kan me weer goed concentreren, en mijn besluit om niet meer terug te gaan staat vast...maar de dagen gaan voorbij, en het zijn dagen met up's en down's. Gisteren ging het heel erg goed, vandaag daarentegen gaat het weer stukken minder, een dipje, die waarschijnlijk morgen ook gewoon weer over is. Ik ben moe...ik weet dat ik ook het contact eigenlijk helemaal zou moeten opgeven, en misschien is het een goed idee om een dergelijke brief te schrijven als mike heeft gedaan. Maar ergens ben ik nog wel bang, want als ik dat doe, raak ik naast mijn grote liefde, mijn maatje kwijt. In de tijd dat zijn besluit vast stond, kon ik leven met dat maatjes zijn...nu weet ik dat ik dat niet meer kan, en dat ik dat los moet laten...zonder hem red ik dat ook, maar dat loslaten, hem helemaal wegbannen uit mijn leven, het voelt alsof er iets uit mijn hart weggerukt wordt...vind dit nog een erg moeilijke situatie. Het komt goed, dat weet ik wel...maartoch, die lange vervelende weg, maar zo kan het ook niet doorgaan...
Hai Lauren... We hadden het
Hai Lauren...
We hadden het er al over in MSN... vervelend om je zo te zien jojo-en... Zon brief hoeft trouwens niet te betekenen dat alles voorbij is he? Als je het uitlegt... kan het ook gewoon een periode zijn waarin gewoon voorlopig geen contact is... zonder gelijk af te spreken van wanneer dat wel weer gaat gebeuren... je kunt hem dat ook gewoon uitleggen toch?
Moeilijk!
Ik hoop dat je je rust gaat vinden... geloof me, aan deze kant van de brief IS er rust!
Hou je goed,
Mike
Every moment marked with apparations of your soul...
fysiek loslaten, maar niet in je hart
Lieve Lauren,
Zoals je misschien vandaag in mijn blog heb kunnen lezen, had ik ook een dip vandaag. Wilde hem zelfs gaan bellen, na 21 dagen stilte.
Maar ik ben blij dat ik niet heb gebeld!
Na onze breuk (hij was verliefd geworden op een ander) zijn we nog 5 maanden 'maatjes' gebleven. Soms zelfs meer dan dat. Maar het werkt niet. Als ik alleen vriendschap met hem zou willen, dan had ik dat 8 jaar geleden al besloten, maar ik wilde juist een relatie met hem.
Ik ging hem missen, als hij weer even langs was geweest, werd jaloers op het feit dat hij met haar naar de bioscoop ging, op vakantie etc. Onze vriendschap werd geforceerd, het was te pijnlijk voor mij.
Ik ben hem nu aan het loslaten, gaat soms heel moeilijk, maar het moet.
En vergeet niet , degenen van wie wij hebben gehouden zullen altijd in onze hart blijven. Je bent hem niet voorgoed kwijt, Lauren. Alleen zal hij op een andere manier 'bij' je zijn. In je gedachten bij je, maar niet fysiek. Dit is toch de minst pijnlijke weg.
Heel veel sterkte.
Hee hee...bedankt jullie
Hee hee...bedankt jullie beide, Ja mike wat jij zegt is helemaal waar, maar het gekke is, wanneer er helemaal geen contact is slaat de paniek volledig toe, overigens denk ik dat ik dat nu wel veel beter aan zou kunnen als in het verleden. En Chantal, jouw verhaal is heel herkenbaar, ik had dat ook in 'de tijd van maatjes zijn' toch jaloers, en hij die mij verteld dat hij een leuke meid heeft ontmoet (niets geworden) maar mijn hart draaide wel om...Mooi hoe je dat zegt over hem met je meenemen, ik weet zeker dat dit een liefde is die ik altijd met me mee zal dragen, ik zal moeten accepteren dat hij niet de man is, waarnaast ik wakker wordt wanneer ik oud en grijs ben...
Lieve Lauren, Je zal deze
Lieve Lauren,
Je zal deze liefde altijd met je meedragen. En soms wordt je eraan herinnerd. Net als mijn twee grote liefdes in mijn leven.
Mijn ex-vriendin nu en de vrouw daarvoor, waar ik ook een lange relatie mee heb gehad. Deze twee vrouwen blijf ik met me meedragen...en dat mag!
Dat is een stuk van mijn leven!
Ups en downs nu voor jou, net als ik hoor trouwens!
Alleen voor mij is het makkelijk voor me gemaakt, jij zit in een andere situatie.
Hoop voor je dat je het snel een plekje kan geven, en ook voor jezelf kan afsluiten. Want zoals jezelf al zegt: zo kan het niet langer door blijven gaan.
Je bent sterk, en het komt goed.
Hou je daaraan vast, en doe wat je denkt dat het beste is.
Hou je goed!!
Ron
x