Ik heb heel bewust niet op je vorige blog gereageerd, ik reageer vooral op blogs waar ik mezelf in kan verplaatsen en dat is op het moment vooral met het verdriet en de pijn.
Daarnaast vond ik dat zoiets jouw keuze en jouw keuze alleen is, zelf zou ik de spullen van mijn ex direct geven als ze daar om zou vragen. (sterker nog, ze heeft nog gewoon de sleutel van mn huis, dus als ze iets nodig heeft kan ze dat halen als ik op mn werk ben) maar ieder mens is anders en ik kan me goed voorstellen dat het voor jou heel anders zit.
Toch vind ik het fijn om te lezen dat je het nu zo gaat oplossen, voor zover ik je via je blogs heb leren kennen, vind ik deze oplossing veel beter bij jou passen.

Sterkte Chalonda

Dat klopt. Zonder dat er erg in is wordt er vaker vanuit een "kindsstaat' gereageerd op situaties als volwassen dan we zelf soms door hebben. Veel van het gedrag, behoeftes, keuzes, pijn en verdriet die in een situatie als volwassen worden ervaren wordt is te herleiden naar eerdere momenten in je leven. Al hoewel "men" daar meestal niet aan wil en dan wegwuift met: ik heb geen trauma en ben als kind niet misbruikt.

Maar als je als kind niet gehoord en gezien bent ga je dat als volwassene onbewust in relaties projecteren. Al het verdriet en de pijn over het gevoel van angst, afwijzing, verlatenheid, eenzaamheid en gekwetstheid is voor een deel "oude" pijn die opspeelt. Een zaadje wat eerder in je leven geplant is en zich in je wortelt. Je moet er natuurlijk wel aan willen omdat te willen zien en weer voelen. Maar blijven vasthouden aan het verdriet en gemis van de ex lijkt soms makkelijker en vooral veiliger, in plaats van de diepte bij jezelf in te gaan.

Het boek de Transactionele-Analyse kan daar veel inzichten over geven. Veel (goede) psychologen werken ook volgens die theorie die eigenlijk aansluit bij de holistische theorie.

Ja dat kan zij als je er voor openstaat. Teigetje is een bijzonder en mooi mens.

Eigenlijk heb ik net op je vorige blog gereageerd, en zie ik nu pas dat er al een vervolg is... Beetje overbodige reactie dus...

Fijn is dat soms he... Nieuwe inzichten... Zoiets kan ervoor zorgen dat je ineens echt een flinke stap vooruit zet, terwijl je het niet aan zag komen.... Fijn dat je voor jezelf een compromis gevonden hebt... Geen confrontatie nodig, hij heeft wat hij wil en jij voelt je er ondertussen niet heel beroerd bij....

Goed van je dat je ook op andere manieren durft te kijken.... Dat geeft soms begrip waar je anders jaren over zou doen.... Dat hij zich zorgen om je maakt enz is ergens ook logisch he... Jullie hebben een relatie met elkaar gehad, en hebben dus ergens een band samen. Het moet een fijn gevoel zijn dat hij er samen uit wil komen... Je wilt niet met wrok en wraakgevoelens blijven zitten.

Je bent goed bezig denk ik Chalonda! Hou zo vol . En zoals Hort ook al tegen je zei: Borst vooruit en lipjes getuit!!