Hey lieve mensen,

Ik heb me al een tijdje niks van me laten weten. Ik hoop dat alles goed met jullie gaat. Het leven gaat door, met of zonder ldvd.

Begin juni was ik nog naar mijn ex geweest. Gewoon voor de gezelligheid, even de katjes bekijken en kort bijkletsen. Maar ineens kwamen er tranen en moest ik mijn ei kwijt. Ware gevoelens getoond en dus mezelf weer helemaal voor aap gezet Gezegd dat ik hem echt probeer los te laten maar dat het echt zo ontzettend moeizaam gaat. En dat ik nog steeds zoveel van hem hou. Hij was op dat moment ook alweer zo'n 10 maanden samen met zijn nieuwe lief, maar ik wilde het gewoon zeggen. Ik verwachte natuurlijk niks, maar eerlijkheid duurt het langst. Dus we hebben gehuild (vooral ik haha) en na het gesprek voelde ik me zoveel beter. Ik dwong hem om te zeggen "het komt nooit meer goed tussen ons". Dit zei hij na aandringen van mij, maar ik moest het gewoon horen. Nadat ik dat had gehoord voelde ik me wel beter en ik ging met de auto naar huis. Eenmaal thuis aangekomen kreeg ik een app van hem waarop hij zei dat het hem ontzettend veel had geraakt. Maar ik heb daar niet meer op gereageerd, het was klaar.

De volgende dag waren we allebei online op de spelcomputer en hij nodigde me ineens uit om samen te gamen. Ook stelde hij voor om te praten tijdens het gamen (over de game, niks persoonlijks). En dar gewoon 1 dag na het gesprek! Ik vond het raar, maar ik heb het toch maar geaccepteerd. Er volgden meerdere speelsessies maar zonder microfoon. Toen werd het weer stil.

Vorige week stuurde hij mij ineens weer een bericht. Hoe het met mij ging. En we hebben samen gegamed met microfoon. Soms wel 2,5 uur lang. Ik vond het ook gewoon gezellig. Gesprekken waren grotendeels niet zo persoonlijk, maar de manier van met elkaar praten deed me weer denken aan de goede oude tijd. Veel gelachen en elkaar gepest.

Alle contactpogingen komen nu van hem. Er is verder niks veranderd, ik ben nog gewoon single en hij is denk ik nog steeds met zijn lief.

Ik ben de laatste maanden op huizenjacht. Mijn eerste koophuis. Heel spannend en eng. Nu sta ik op het punt te tekenen voor een nieuwbouwproject. Pff, op zo'n moment denk ik weer aan mijn ex. Aangezien het niet in zijn woonplaats is voel ik dat ik het echt los moet laten. Ik zie sowieso veel voordelen in kopen, maar het is zo serieus... Maar dat heb ik ook nodig nu. Een woning voor mezelf. Eigen plekje. Stiekem hoop je toch dat je samen met je ex het contract tekent, maar je beseft ook goed dat dat totaal onrealistisch is.

Straks laat ik nog het huis gaan vanwege mijn ex. Maar dat zou niet gebeuren. Locatie en prijs van de woning vind ik goed, dus waarom laten schieten (40min rijden van mij ex vandaan)? Ik wilde ook vlakbij mijn ex gaan wonen dus paar maanden terug heb ik daar naar huizen gekeken maar uiteindelijk toch maar niet gedaan. Stel je voor zeg... slecht idee!

Ik date nu, en leid gewoon een leven zonder ldvd. Ik denk dan nog wel eens aan hem (nu vaker vanwege het koopcontract) maar het gaat goed. Mochten we toch voor elkaar gemaakt zijn komen we wel weer terug, dat ik een huis koop moet er niks mee te maken hebben. Maar nu moet ik in mijn eentje verder.

Liefs