Rust in mij is wedergekeerd.... Althans, voor nu, voorlopig!
Heb besloten me niet meer te focussen op ex, maar op mijn eigen leven, op mezelf. Mijn verwachtingspatroon wat bijgesteld, en de instelling aan te nemen, ik zie wel wat er op mijn pad komt.
Ik ben nogal een wispelturig type, voor diegene die het niet gemerkt hadden.... Ik zit altijd op een weegschaal, die eerst heel erg naar de ene kant uitslaat, dan heel erg naar de andere kant, voordat ik eindelijk de balans erin kan vinden.
Dat is dan een training voor mezelf! Een leerproces ofzo.

Heb geen concrete keuze gemaakt voor wat betreft ex. Wel de keuze om het contact niet radicaal af te kappen zolang ik deze balans weet vast te houden. Denk dat hij me teveel geraakt heeft om hem nu te laten zitten met zijn sores. Het voelt nu als een maatje, een vriend, en of er ooit meer in zal zitten dat zal de tijd wel uitwijzen. Maar ga niet teveel verwachten, laat het open, in het midden... Time will tell....
Daarnaast kijkt Lin gewoon rond, ontmoet andere mensen, en zet ik mijn leven niet on hold.

Deze situatie leert me zowiezo een heleboel, er komt altijd iets positiefs uit. Het is niet altijd zwart, en ook niet altijd wit. Maar kan ook heel vaak grijs zijn! Dat is iets wat ik nu begin in te zien en te leren.

Anyway, ik heb zowiezo goede moed........ Ben er ook wel achter dat er bij mij nog wat oud puin geruimd zal moeten worden van heel lang geleden. Daar ga ik binnenkort mee aan de slag middels een workshop, en klinkt raar, maar ik zie daar erg naar uit.
Ik weet dat dingen uit mijn verleden, soms nog teveel doorwerken in het heden. Ik wil dat niet meer...... Het vormt je, het brengt je met dingen aan het wankelen, wil gewoon het maximale uit mezelf halen.
Ik vind het weer en enorme uitdaging om dat op te ruimen, en nog dichterbij mijn ware ik te komen!

Geloof dat ik weer in een enorme groei fase zit... Er zelf ook heel bewust mee bezig ben. Heel soms voelt het weleens of ik erin door te sla, te perfectionistisch ben. Maar ik zal vanzelf wel gaan ontdekken wat ik gewoon moet accepteren van mezelf, en wat ik moet veranderen!

Heb in ieder geval weer heeeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeel zin in het leven... Ook al heb je soms de diepe dalen, het is weer reuze interessant om daar voor mezelf weer sterker uit te komen.

Het komt goed, hoe dan ook......!! Wie de diepe dalen niet kennen, herkennen de ook de hoge pieken niet!
Laat mij maar af en toe knokken, het zal uiteindelijk worden beloond.. En dat is voor iedereen hier!!

Liefs voor jullie allemaal!