Het eerste weekeind als vrijgezel zit er weer op..ben expres niet naar Arnhem gegaan...bang dat ik hem zou tegenkomen of zijn vrienden..dat kan ik echt niet aan.Hem zien en hem niet kunnen aanraken, kunnen kussen.
Ben naar andere stad gegaan en kreeg veel aandacht van andere mannen maar echt...hoe later het werd hoe meer ik me eraan irriteerde en hoe meer verdrietiger ik werd.
Ik wil niemand anders..wil alleen maar hem.De gedachte dat ik ooit weer naast iemand anders moet liggen, ontbijtje voor iemand anders maak...dat staat me zo tegen..kan het me nu niet voorstellen.
Ik vond hem de liefste en de aller mooiste, kan niemand aan tippen...
Heb hem een lange brioef geschreven met alles wat ik nog wilde zeggen..geen smeekbrief geen verwijtbrief, gewoon wat ik voelde..net op de post gedaan...mischien helpt het om het van me af te schrijven..
Liefs
precies het zelfde..
Heey
Ben ook uitgeweest van het weekeind, eerste keer als vrijgezell...
maar ook ik had het niet 100% naar mijn zin, bij elke jongen denk je weer aan hemm, en ik dacht ook de hele tijd; ik had hier ook met hem kunnen zijn, met hem kunnen dansen en zoenen en sjansen.
Ook ik heb hem een brief geschreven, dat was nadat het 2 weke uit was.. ik dacht dat ik daarmee alles zou afsluiten en ik had besloten dat dat het laaste was wat hij van me zou horen. na die brief kreeg ik een smsje met daarin iets van laat me met rust,, wat kom je nou opeens lief doen, kk tog op..
Het smsje kwam heel hard aan nadat ik al mijn gevoelens zo open en bloot op papier had gezet...was helemaal in de war en heb hem toen weer terug gsmst..
Naja met die brief dacht ik dus dat het voorbij was, maar eigelijk begon het toen pas echt, achteraf had ik hem beter met rust kunne laten.. maar ik kon het gewoon niett.. nu schrijf ik alleen nog hier, en op papier. ik weet niet wat ik het beste moet doen, of jij of iemand anders, maar put alsjebliegt geen hoop uit die brief, dat het weer goed komt ofzo..
Iniedergeval wens je heel veel sterkte...
Je vind egt iemand liever/knapper/sexier en beter.. ook al kan je dat nu nogg niet gelove, ik zelff ook niet.
xxxjess
Morgann
Tuurlijk komt dat goed ! Ste
Tuurlijk komt dat goed !
Sterker nog, er komt een tijd dat je er een beetje om kan lachen. Dat je zoveel tijd met boosheid en verdriet hebt doorgebracht, vanwege een persoon die toch niks meer om je geeft.
Ik heb dit wel vaker gezegd, maar het einde van de tunnel begint wanneer je dat zelf wilt. Voor sommige is dat een een paar maanden en voor andere meer dan een jaar.
Ik weet dat mijn woorden overkomen als lucht. Je kan het nauwelijks geloven en de wereld draait nu om het gemis. Het gaat over, echt waar, maar sta wel open voor leven na het verdriet.
Sterkte !!!