Het is weer een tijdje geleden dat ik zomaar met iemand erover gesproken heb,maar heb nu erg het gevoel even van me af te schrijven.
Heb mijn relatie zo'n drie maanden geleden verbroken.We zijn 14 jaar samen geweest waarvan 10 jaar getrouwd.
Drie jaar geleden gingen wij helemaal voor toen raakten ik in verwachting onze droom kwam uit,we waaren zo blij en entuziast,geweldig we worden ouders,ik kon niet wachten tot het zichtbaar was of het een meisie of een jongen was niet dat het uit had gemaakt maar het idee waar je al zo lang naar toe streef..heerlijk is dat.
Wij hadden als iedereen de goede en slechte tijden.in de goede tijden sta je niet bij stil maar in de slechte tijden komt alles weer naar boven...Waarom? Ja pfff..
We hebben 4 jaar elkaar opgezocht,verliefdheid was niet weg te slaan,maar toen we samen gingen woonen ongeveer na een jaar begon hij mij signaaltjes te geven dat hij aan mij niet genoeg heeft,hij heeft het altijd beloofd niet vreemd te gaan en dat deed hij ook niet ik geloof het wel!!! zo is hij niet maar dat zal niet de eerste keer zijndat jullie dit gehoord hebben..jaar in jaar uit begoon hij steeds erover dat hij andere dames zou willen leren kennen,meer uitgaan b.v. hij ging op een gegeven moment bellen met dames en toen heb ik hem gevraagt warom wij die hooge tel rekening hadden toen vertelde hij dat hij behoefte had kom met andere dames te praten.
Dat deed hij niet meer ernaa. Ik werkte en nog steeds in volcontinue diensten dag avond nacht.
Had de mogelijkheid om tussendoor thuis te komen aangezien ik voor mijn werk moest rijden,en toen was er weer een signal kwam een keer thuis en toevallig had deze keer niet vooraf gebeld dat ik naat huis kwam,ik belde hem op en toen vroeg ik waar hij was en daar komt tie"ik ben thuis" zei hij ok waar dan want ik ben ook thuis!En toen hing ik op ik was woest ik wachte hem op en toen hij thuis kwam zei hij dat hij bij een oude klas genootje was die net kittens gekregen heeft goed he...naif ben ik ok vergeven maar niet vergeten.
Toen begoon ik te zoeken op internet en geschidenis en dat verwachte hij niet omdat ik niet thuis ben in deze domein.Ik zag div Sex sites paarenklubs etc etc maar nooit verder bij stil gestaan wat er aan de hand was..
Er waaren periodes dat ik echt aan mijn leven een eid wilde maken en dat wist hij wel maar beloofde me van alles en nog wat tot het over ging.
Ik wilde het ook niet geloven ''toen inmiddels 6 jaar getrouwd'' dat ik niet genoeg was voor hem en dat na al die tijd hij steeds meer verlangens kreeg en probeerde te berijken waar hij al zo lang naar verlangt.Mij over halen om naar een paaren club te gaan''alleen voor om te kijken we hoefen toch niks te doen'' alleen het idee al maakt mij miselijk!!
Toen brak iets in me en zei als je dat wil dan gaan we eerst scheiden, ik had het ook gedaan en had het toen al moeten doen, maar dat wilde hij niet opgeven..en ik hield enorm veel van hem hij was mijn steun en toeverlaat.
paar jaar later nieuwe huis nieuw begin en een kindje onderweg,helemaal Happy maar ja zwangerschap,groote buik,hormonen etc etc..mijn gevoel zei iets,ik lette niet op was te veel bezig met mijn zwangerschap alles volgens het boekje ik was bang voor een miskraam,mijn zus had er aantal dat wilde ik niet,ik zorgde goed voor mezelf en de kleine...en toen was hij er onze trotse kleine onschuldige zonnestraaltje...we waaren helemaal in de wolken,zo gelukkig dat ik alles eromheen vergeten was...
Tot naa een week of twee toen zei hij dat hij naar een feest zou gaan en aangezien ik niet kon vroeg hij of ik er bezwaar had ik zei nee ga maar ik vermaak me wel,de kleine houdt mij wel bezig..
De volgende ochtend kwam hij thuis blij en uitgefeest, hij had een meisie leren kennen en hij vertelde dat hij net vader is geworden,maar bleven samen hangen op dat feest..verder weet ik niet of er wat gebeurd was..
Een paar maanden naa de geboorte van ons kind moesten wij een oppas regelen dat heeft hij gevonden..
leuke meid van 19 jaar en om lang verhaal kort te maken het is gebeurd.
Hij begon steeds erover dat ze aan het dollen waaren en elkaar pesten en weddenschapen maken met div. dingen op een gegeven moment dacht ik wat wil je nou? de vraag was wat wil zij nou en toen zei hij ze staat er open voor...en ja hoor toen brak iets weer in me en zei als je dat zo graag wil doe het maar ga maar geniet er maar van en dat deed hij met veel plezier...op een gegeven moment begon hij over open relatie hij legde het uit wat dat inhield...ik stemde mee in met het vertrouwen erin dat het bij een keer een ervaaring zou blijven maar nee hoor want het werd van kwad tot erger..
Toen kregen wij een andere oppas, 18 jaar en die heeft hij ook onder de loep genomen...gaat vaak sporten,hyves is zijn hobby,hij is erg populair bij meiden...
In de tussen tijd ben ik gaan soliciteren voor een nieuwe baan daar heb ik het heel erg naar mijn zin als ik daar ben vergeet ik alles.
IK GING WEER EENS OP DE COMPIUTER ZOEKEN naar fotos van de kleine voor op mijn Hyves en toen kwam ik fotos en filmpies tegen die mij erg tegen gevallen zijn,namelijk filmpies die in ons bed waaren gemaakt ondanks dat de afspraak was niet in ons bed..deed hij dat toch..mijn vertrouwen is zo beschadigd dat ik in de loop van de tijd steeds meer in heb gezien dat het ook geen liefde meer was wat ik voor hem voelde maar medelijden..en zag het niet meer zitten..
Ik heb hem verteld dat er iets moet veranderen anders gaat het stuk en dan laat ik hem los en ga met mijn zoon verder.Tot drie keer aan toe is hij gestopt met de open relatie en toch ging hij steeds zeuren dat hij het jammer vindt dat hij de dames niet meer kon zien.
Ik ben in September alleen met de kleine op vakantie geweest om ook tot rust te komen en naa te denken wat ik eigenlijk verder wil en toen ik terug kwam heb ik het uitgemaakt.Ik kies niet om samen te blijven voor het huis en spullen die wij gezaamelijk hebben gechocht is voor mij geen optie en geen bassis voor een relatie,ik vertrouw hem niet meer en dat is eigenlijk de reden..maar het doet wel zeer steeds als ik in de ogen van mijn zoon kijk voel ik me schuldig dat ik niet sterk genoeg was om NEE te zegen,ik kon het niet meer aan!!!
Ik ben er kapot van...verdrietig, eenzaam...het is niet makelijk ook al heb ik het zelf uitgemaakt!..
Inmiddels zijn we in de scheiding en ben bijna oficieel singel moeder als talloze anderen!!!
Ik heb je verhaal gelezen en ik moet eerlijk zeggen ik ben een man,maar van dit verhaal gaan mijn nekharen recht overeind staan zeg,ondanks dat je met veel dingen hebt ingestemd ben ik van mening dat je als man zijnde een vrouw en zeker je eigen vrouw die zwanger van je is niet zo behandelt,maar op handen hoort te dragen.
Tijdens de huwelijkse dingen beloof je er voor elkaar te zijn door dik en dun in goede en minder goede tijden,maar van dat soort dingen heeft je ex waarschijnlijk niet gehoord voor hij Ja zei..?
Dit kan nu heel hard over komen dat ik dat als man tegen je zeg en ook best pijn doen bij je. Maar ik ben van mening dat je een hele goede beslissing hebt genomen voor jezelf en voor jullie zoontje.Jij was hier zeer zeker kapot aan gegaan.
Ik wens je dan ook heel veel sterkte in de zware periode die nog komen gaat
mocht je ooit willen praten,wil ik zeker een luisterend oor voor je zijn
Bedankt voor je reactie,het doet me goed om erover te praten maar heb wel heel veel moeite mee.Ik heb alles op mijn best gedaan in deze relatie was ook heel de tijd bereid om alles aan te doen om het te laten slagen maar ik kan niet meer aan en wil er ook niet meer geconfronteerd mee worden! Ik ben een mooie vrouw in de bloei van me leven en dit verdien ik niet laat maar staan onze zoon.Ik baal er ontzettend van dat ik zo zwak ben geweest en probeer iedere dag tegen mezelf te zegen dat ik de goede stap heb genomen..het valt niet mee maar het gaat me lukken ik heb mijn ups en douwns maar als ik mijn zoonje zie weet ik het weer waarvoor ik het weer heb gedaan..Ik geloof diep in mijn hart dat mijn X echt van ons houd en ik hou ook nog van hem maar niet op de manier hoe ik ooit van hem gehouden heb!!! Het vas wel erg egoistisch van mij om hem hiermee te overvallen maar ik wist het als ik het niet had gezegt en hem had laten voorbereiden had hij mij weer van mening laten veranderen dat door midden van beloftes maken en lief doen,maar voor hoe lang tot het weer mis gaat? het is een patroon geworden en bovendien ik heb de laatste jaar de tijd genomen voor me zelf om het een plekje te geven en vrede mee te krijgen hij had die tijd niet hij moest er maar mee doen..Ik heb voor de rest geen verlangens en liefdes gevoelens meer voor hem.. Ik koester de goede momenten die wij samen hebben gehad in de loop der jaaren en de geboorte van oonze kleine schatje.Ik hoop van harte dat hij ooit een goede vrouw tegen komt en dat hij er gelukkig mee kan worden..en de reden daarvan is onderandre ons kind hij heeft er ook niks aan als ik hem zou haten en hem de slechtste zou wentsen...Ik ga met die gedachten naar bed en word er wakker mee want hij is geen slechte man..
Ik gun hem maar ook mijn zelf alle geluk van de wereld en hoop zo dat wij allebei ooit weer geluk en liefde kunnen vinden maar vooral rust in mijn ziel geestelijk en lichamelijk want dat is nu wat ik nodig heb om bij te komen..de rest komt weer ooit vanzelf...
uit elkaar naa 14 jaar
Het is weer een tijdje geleden dat ik zomaar met iemand erover gesproken heb,maar heb nu erg het gevoel even van me af te schrijven.
Heb mijn relatie zo'n drie maanden geleden verbroken.We zijn 14 jaar samen geweest waarvan 10 jaar getrouwd.
Drie jaar geleden gingen wij helemaal voor toen raakten ik in verwachting onze droom kwam uit,we waaren zo blij en entuziast,geweldig we worden ouders,ik kon niet wachten tot het zichtbaar was of het een meisie of een jongen was niet dat het uit had gemaakt maar het idee waar je al zo lang naar toe streef..heerlijk is dat.
Wij hadden als iedereen de goede en slechte tijden.in de goede tijden sta je niet bij stil maar in de slechte tijden komt alles weer naar boven...Waarom? Ja pfff..
We hebben 4 jaar elkaar opgezocht,verliefdheid was niet weg te slaan,maar toen we samen gingen woonen ongeveer na een jaar begon hij mij signaaltjes te geven dat hij aan mij niet genoeg heeft,hij heeft het altijd beloofd niet vreemd te gaan en dat deed hij ook niet ik geloof het wel!!! zo is hij niet maar dat zal niet de eerste keer zijndat jullie dit gehoord hebben..jaar in jaar uit begoon hij steeds erover dat hij andere dames zou willen leren kennen,meer uitgaan b.v. hij ging op een gegeven moment bellen met dames en toen heb ik hem gevraagt warom wij die hooge tel rekening hadden toen vertelde hij dat hij behoefte had kom met andere dames te praten.
Dat deed hij niet meer ernaa. Ik werkte en nog steeds in volcontinue diensten dag avond nacht.
Had de mogelijkheid om tussendoor thuis te komen aangezien ik voor mijn werk moest rijden,en toen was er weer een signal kwam een keer thuis en toevallig had deze keer niet vooraf gebeld dat ik naat huis kwam,ik belde hem op en toen vroeg ik waar hij was en daar komt tie"ik ben thuis" zei hij ok waar dan want ik ben ook thuis!En toen hing ik op ik was woest ik wachte hem op en toen hij thuis kwam zei hij dat hij bij een oude klas genootje was die net kittens gekregen heeft goed he...naif ben ik ok vergeven maar niet vergeten.
Toen begoon ik te zoeken op internet en geschidenis en dat verwachte hij niet omdat ik niet thuis ben in deze domein.Ik zag div Sex sites paarenklubs etc etc maar nooit verder bij stil gestaan wat er aan de hand was..
Er waaren periodes dat ik echt aan mijn leven een eid wilde maken en dat wist hij wel maar beloofde me van alles en nog wat tot het over ging.
Ik wilde het ook niet geloven ''toen inmiddels 6 jaar getrouwd'' dat ik niet genoeg was voor hem en dat na al die tijd hij steeds meer verlangens kreeg en probeerde te berijken waar hij al zo lang naar verlangt.Mij over halen om naar een paaren club te gaan''alleen voor om te kijken we hoefen toch niks te doen'' alleen het idee al maakt mij miselijk!!
Toen brak iets in me en zei als je dat wil dan gaan we eerst scheiden, ik had het ook gedaan en had het toen al moeten doen, maar dat wilde hij niet opgeven..en ik hield enorm veel van hem hij was mijn steun en toeverlaat.
paar jaar later nieuwe huis nieuw begin en een kindje onderweg,helemaal Happy maar ja zwangerschap,groote buik,hormonen etc etc..mijn gevoel zei iets,ik lette niet op was te veel bezig met mijn zwangerschap alles volgens het boekje ik was bang voor een miskraam,mijn zus had er aantal dat wilde ik niet,ik zorgde goed voor mezelf en de kleine...en toen was hij er onze trotse kleine onschuldige zonnestraaltje...we waaren helemaal in de wolken,zo gelukkig dat ik alles eromheen vergeten was...
Tot naa een week of twee toen zei hij dat hij naar een feest zou gaan en aangezien ik niet kon vroeg hij of ik er bezwaar had ik zei nee ga maar ik vermaak me wel,de kleine houdt mij wel bezig..
De volgende ochtend kwam hij thuis blij en uitgefeest, hij had een meisie leren kennen en hij vertelde dat hij net vader is geworden,maar bleven samen hangen op dat feest..verder weet ik niet of er wat gebeurd was..
Een paar maanden naa de geboorte van ons kind moesten wij een oppas regelen dat heeft hij gevonden..
leuke meid van 19 jaar en om lang verhaal kort te maken het is gebeurd.
Hij begon steeds erover dat ze aan het dollen waaren en elkaar pesten en weddenschapen maken met div. dingen op een gegeven moment dacht ik wat wil je nou? de vraag was wat wil zij nou en toen zei hij ze staat er open voor...en ja hoor toen brak iets weer in me en zei als je dat zo graag wil doe het maar ga maar geniet er maar van en dat deed hij met veel plezier...op een gegeven moment begon hij over open relatie hij legde het uit wat dat inhield...ik stemde mee in met het vertrouwen erin dat het bij een keer een ervaaring zou blijven maar nee hoor want het werd van kwad tot erger..
Toen kregen wij een andere oppas, 18 jaar en die heeft hij ook onder de loep genomen...gaat vaak sporten,hyves is zijn hobby,hij is erg populair bij meiden...
In de tussen tijd ben ik gaan soliciteren voor een nieuwe baan daar heb ik het heel erg naar mijn zin als ik daar ben vergeet ik alles.
IK GING WEER EENS OP DE COMPIUTER ZOEKEN naar fotos van de kleine voor op mijn Hyves en toen kwam ik fotos en filmpies tegen die mij erg tegen gevallen zijn,namelijk filmpies die in ons bed waaren gemaakt ondanks dat de afspraak was niet in ons bed..deed hij dat toch..mijn vertrouwen is zo beschadigd dat ik in de loop van de tijd steeds meer in heb gezien dat het ook geen liefde meer was wat ik voor hem voelde maar medelijden..en zag het niet meer zitten..
Ik heb hem verteld dat er iets moet veranderen anders gaat het stuk en dan laat ik hem los en ga met mijn zoon verder.Tot drie keer aan toe is hij gestopt met de open relatie en toch ging hij steeds zeuren dat hij het jammer vindt dat hij de dames niet meer kon zien.
Ik ben in September alleen met de kleine op vakantie geweest om ook tot rust te komen en naa te denken wat ik eigenlijk verder wil en toen ik terug kwam heb ik het uitgemaakt.Ik kies niet om samen te blijven voor het huis en spullen die wij gezaamelijk hebben gechocht is voor mij geen optie en geen bassis voor een relatie,ik vertrouw hem niet meer en dat is eigenlijk de reden..maar het doet wel zeer steeds als ik in de ogen van mijn zoon kijk voel ik me schuldig dat ik niet sterk genoeg was om NEE te zegen,ik kon het niet meer aan!!!
Ik ben er kapot van...verdrietig, eenzaam...het is niet makelijk ook al heb ik het zelf uitgemaakt!..
Inmiddels zijn we in de scheiding en ben bijna oficieel singel moeder als talloze anderen!!!
Das een verhaal
Hoi Monaatje,
Ik heb je verhaal gelezen en ik moet eerlijk zeggen ik ben een man,maar van dit verhaal gaan mijn nekharen recht overeind staan zeg,ondanks dat je met veel dingen hebt ingestemd ben ik van mening dat je als man zijnde een vrouw en zeker je eigen vrouw die zwanger van je is niet zo behandelt,maar op handen hoort te dragen.
Tijdens de huwelijkse dingen beloof je er voor elkaar te zijn door dik en dun in goede en minder goede tijden,maar van dat soort dingen heeft je ex waarschijnlijk niet gehoord voor hij Ja zei..?
Dit kan nu heel hard over komen dat ik dat als man tegen je zeg en ook best pijn doen bij je. Maar ik ben van mening dat je een hele goede beslissing hebt genomen voor jezelf en voor jullie zoontje.Jij was hier zeer zeker kapot aan gegaan.
Ik wens je dan ook heel veel sterkte in de zware periode die nog komen gaat
mocht je ooit willen praten,wil ik zeker een luisterend oor voor je zijn
Patrick
ben er kapot van..
Hay Patrick,
Bedankt voor je reactie,het doet me goed om erover te praten maar heb wel heel veel moeite mee.Ik heb alles op mijn best gedaan in deze relatie was ook heel de tijd bereid om alles aan te doen om het te laten slagen maar ik kan niet meer aan en wil er ook niet meer geconfronteerd mee worden! Ik ben een mooie vrouw in de bloei van me leven en dit verdien ik niet laat maar staan onze zoon.Ik baal er ontzettend van dat ik zo zwak ben geweest en probeer iedere dag tegen mezelf te zegen dat ik de goede stap heb genomen..het valt niet mee maar het gaat me lukken ik heb mijn ups en douwns maar als ik mijn zoonje zie weet ik het weer waarvoor ik het weer heb gedaan..Ik geloof diep in mijn hart dat mijn X echt van ons houd en ik hou ook nog van hem maar niet op de manier hoe ik ooit van hem gehouden heb!!! Het vas wel erg egoistisch van mij om hem hiermee te overvallen maar ik wist het als ik het niet had gezegt en hem had laten voorbereiden had hij mij weer van mening laten veranderen dat door midden van beloftes maken en lief doen,maar voor hoe lang tot het weer mis gaat? het is een patroon geworden en bovendien ik heb de laatste jaar de tijd genomen voor me zelf om het een plekje te geven en vrede mee te krijgen hij had die tijd niet hij moest er maar mee doen..Ik heb voor de rest geen verlangens en liefdes gevoelens meer voor hem.. Ik koester de goede momenten die wij samen hebben gehad in de loop der jaaren en de geboorte van oonze kleine schatje.Ik hoop van harte dat hij ooit een goede vrouw tegen komt en dat hij er gelukkig mee kan worden..en de reden daarvan is onderandre ons kind hij heeft er ook niks aan als ik hem zou haten en hem de slechtste zou wentsen...Ik ga met die gedachten naar bed en word er wakker mee want hij is geen slechte man..
Ik gun hem maar ook mijn zelf alle geluk van de wereld en hoop zo dat wij allebei ooit weer geluk en liefde kunnen vinden maar vooral rust in mijn ziel geestelijk en lichamelijk want dat is nu wat ik nodig heb om bij te komen..de rest komt weer ooit vanzelf...
Bedankt Patrick