Geef je neigingen en impulsen toe voor jezelf, maar gebruik als filter: "wat is er logischerwijs voor positief effect te verwachten van deze actie, gezien de huidige omstandigheden?" Als het antwoord is 'niets', 'weinig', 'weet ik niet' of 'daar gaat het niet om' dan kun je je wellicht beter maar inhouden en zelf tegen de muren op lopen. Dan kun je tenminste ook echt trots op jezelf zijn later als je er goed doorheen bent gekomen... Als je geen actie onderneemt doe je ook geen domme dingen. Als je wel actie onderneemt en dan nog in je minst beheerste momenten, wordt die kans wel aanzienlijk groter.

Mijn vriendin is ook in een maand of twee tijd enorm veranderd en is gewoon niet meer de persoon van wie ik hield. Ik ben blij met de acht jaar die we hebben gehad maar nu ik een beetje de eerste shock te boven ben en iets afstandelijker kan kijken, durf ik me te realiseren dat ik met haar nieuwe persoonlijkheid geen week meer samen zou kunnen, of liever gezegd wíllen zijn. Zij haar keuzes, ik de mijne, zo moet het zijn... Hoe pijnlijk die les ook is, uiteindelijk is het toch wel beter denk ik.