Ik kan het je van een aantal kanten proberen te belichten.
Het is kei leuk dat je iemand bent tegen gekomen die je hart weer nieuw leven in blaast. Dat is mooi als zoiets na zo veel tijd nog kan. Weet wel dat elke positie ervaring die je daar uit haalt een negatieve reflecteerd op je man. Plaats een stuk chocola naast een spruitje. Ik denk dat ik weet welke het eerst opgegeten wordt. Ik wil niet zeggen dat de chocola niet minder gezond is of wat dan ook maar zeg nu zelf.... het moet echt een stuk beter smaken.
Je relatie is al een geruime tijd bezig. Met ups en downs. Je ergert je aan zaken. Waar komen ze vandaan. Hoe los je ze samen op? Hoe breng je weer leven in de brouwerij.
Je bent immers niet voor niets zo lang bij hem gebleven en nu nog steeds.
En tot de dood ons scheid zijn zulke grote woorden.
Ik weet niet of jullie over dat soort zaken gepraat hebben. Wat het echt met je doet. En wat je na al die jaren van elkaar verlangd.
Hebben jullie echt alles uit de kast getrokken om het te proberen? Denk ook asn relatietherapie. Het kan soms echt helpen. Ook als je(jullie) dan toch besluiten dat het beter is zonder elkaar.
Ik vind het goed van je dat je goed over je keuzes na denkt. Het is ook niet niks. En neem daar ook de tijd voor. Weeg alles af tegen elkaar. Zet ze desnoods op papier. Waarom wel en waarom niet. Wees daar in wel eerlijk.
Laat je de tijd niet ontnemen. Niet door je huidige partner of door je nieuw liefde.

In mijn vorige relatie wist ik niet goed wat er bij haar allemaal knaagde. Nu liggen die zaken wel wat uit èèn en is er verder geen nieuwe relatie in het spel. Had Ik ingezien dat er vanuit mij wat veranderd moest worden. En had Ik gezien Hoe zij met alles om ging dan was het misschien niet zo ver gekomen.
Ik heb spijt dat ik de afgelopen tijd niet alles in onze relatie heb gestopt wat ik , achteraf, wel had kunnen en moeten doen.
Dat is mijn fout geweest. Daarnaast is zij geen gemakkelijk persoon om een relatie mee te hebben. Laat staan ruzies mee op te lossen.
Hoe moeilijk het voor mij is. Ik gun haar de tijd om na te denken over alles. In de tussentijd ga ik aan mijzelf werken. Voor het nu en het later. En of het ooit goed komt weet ik niet. Ik hoop het wel. Maar dan kan ik zeggen en bij mezelf denken dat ik er alles aan heb gedaan.

En als het duidelijk is dat je alles hebt gedaan dan kun je denk ik gemakkelijker verder zonder die twijfel.

Hoi twijfelaar,

wat ik in jou verhaal zie zijn twee dingen. Een man die zijn vrouw niet eerlijk onder ogen durft te komen en de waarheid te zeggen en een vrouw die haar gevoel afhankelijk maakt van anderen. Datgene wat jij voelt komt uit jezelf. Dat hij dat veroorzaakt wil niet zeggen dat hij schuldig is. Jij bent de eigenaar van je eigen gevoel. Nu je je er niet meer druk om maakt gaat het een stuk beter. Je hebt dat gevoel los gelaten, alleen de oplossing nog niet gevonden.
Nu je een tijdje weg bent geweest ervaar je dus ook een gevoel van bevrijding, hij is niet de oorzaak van dat gevoel. Jij bent zelf verantwoordelijk voor dat gevoel. Je hoofd (ego) laat je meteen denken, dit is super, ik kan het helemaal alleen, ik ben zo ook gelukkig. Maar je ego laat je keihard terugbrengen naar je oude situatie.
Je ontmoet een man en legt je gevoel in zijn handen... Die vonk die jij liet overslaan, is je gevoel wederom afhankelijk maken van een ander.
Ik denk niet dat je man helemaal eerlijk is ten opzichte van jou. Ik herken de situatie uit mijn verleden. En op je tenen lopen is niet de bedoeling in een relatie. Hij wil niet alles zeggen wat hij voelt en reageert daar soms op een vreemde manier op.
Wat je het beste zou kunnen doen is je gevoel bij jezelf houden. Je denkt nu veel na over stoppen met een oude relatie en beginnen met een nieuwe... Neem even tijd voor jezelf. Leef in het nu! Twijfel is angst, angst zit in je hoofd, liefde zit in je hart, liefde voor jezelf... Misschien moet je daar de komende tijd over na denken ipv snelle keuzes willen maken.

Succes!

Ik leef mee, weet voor de rest niks te zeggen, indrukwekkend vind ik het, je intuïtie zal het je wel aangeven.

Schrijf van je af, zou ik zeggen, mocht je er behoefte aan hebben.

Zorg goed voor jezelf, luister ook naar je lichaam...

Liefs

Lieve Twijfelende Boogschutter……

Wat verwacht je nog van hem? Wat verwacht je dat hij je nog gaat geven? Waarom blijft hij bij jou? En waarom blijf jij bij hem? Dat zijn volgens mij de kernvraagjes.

Hoewel je het niet met zoveel woorden zegt, denk ik dat hij de 30 jaar oudere partij is. Waar jij nu in de kracht van je leven bent, is hij ouder aan het worden. Zijn behoefte aan een relatie zijn duidelijk anders aan het worden dan die van jou. En jouw behoeften aan een relatie zijn blijkbaar ook anders dan dat dat 25 jaar geleden was. En die van hem ook duidelijk. Misschien lopen jullie invullingen van het begrip 'relatie' daardoor niet helemaal meer parallel.

Ik denk dat praten met hem wel goed is, maar uiteindelijk heel weinig oplevert. Denk je dat hij nog gaat veranderen? Denk je dat hij ineens weer intiem en gepassioneerd met jou gaat worden? Dus volgens mij is de vraag heel erg aan het worden waarom jullie deze relatie in stand houden. Wat zijn daarvoor de drijfveren van hem? Wat zijn daarvoor de drijfveren van jou? En vormt dat geheel voldoende voor een relatie? Of hebben jullie eigenlijk gewoon vriendschap? Praten met hem is goed, maar ik denk dat je heel veel zelf moet gaan uitvogelen.

Zijn dreiging om op zijn eentje te gaan wonen…… Is dat een dreiging? Of is dat een stiekeme wens van hem? Heeft hij eigenlijk gewoon die ruimte nodig? Jouw date met die andere man? Schrijf je hier wat je echt vind daarvan? “Mijn hart volgen en de kans grijpen om weer een stukje geluk te vinden in een nieuwe relatie of uitzitten en zien wat de toekomst brengt en de dood ons scheidt.” Is dat een angstdroom van je? Of eigenlijk ook een diepe wens?

Ik denk dat je heel goed moet denken of deze relatie jullie biedt waar jullie individueel naar op zoek zijn. Of hierin op deze manier nog meerwaarde zit. Voor jou… Maar misschien ook voor hem…. En als je daar wat meer duidelijkheid over krijgt, dan kan je volgens mij gaan denken over volgende stapjes. Misschien moet je hem wel de ruimte geven om in zijn eigen woning te gaan wonen. Misschien moet je voor jezelf de ruimte nemen om je hart te volgen. En dan maar kijken of jullie daarna nog vriendjes zijn………. Is dat volkomen onmogelijk voor je om over te denken? Over denken, he…. of je het moet doen, dat weet ik niet……

Moeilijk proces, hoor… neem er veel tijd voor… Ga heel goed nadenken. Over wie jij bent, en wat jij wilt. En in welke vorm.

Ik hoop dat je een beetje snapt wat ik wil zeggen.

Succes
Waterman