Het is al even een tijdje geleden sinds mijn eerste blog..

Kent iemand dat gevoel, dat je hoewel je erover twijfelt of je het goed kan krijgen en of dat wel is wat je wil.. je er alsnog voor zou willen vechten omdat je weet hoe mooi het ooit was?

ik spreek mijn ex nog regelmatig, ik had mezelf voorgenomen geen contact meer met hem op te nemen, maar vaak kreeg ik dan na een aantal dagen een berichtje.. iets oppervlakkig, of ik al zin had in mijn vakantie bijvoorbeeld. Hij zoekt dus nog wel contact, maar omdat hij zo gewend is om vrienden te blijven met zijn exen weet ik ook niet goed wat ik hierachter moet zoeken, niks waarschijnlijk. Ook heb ik hem laatst gezien, de vraag of we iets gingen doen kwam vanuit mijn kant. maar een ijsje eten en naar de bioscoop, was zijn idee. En hoewel er op die ''date'' want zo mag je het dan niet noemen, een aantal stiltes vielen, het ergens ongemakkelijk voelde.. en ik er ook mijn twijfels over had of ik hier wel voor zou willen vechten, dit omdat hij iets losliet over zijn thuis situatie, waarin ik wederom merkte dat meneer weer eens vond dat hij altijd gelijk heeft (heel irritant tijdens onze meningsverschillen natuurlijk) was het ook ergens wel weer gezellig.

Hij weet natuurlijk ook niet dat ik hem een beetje probeer terug te winnen door middel van hem nog af en toe te zien, ik denk ergens dat dit voor mij vrij weinig uithaalt.. en dat ik mezelf er alleen maar mee ga hebben. Maar als ik dan weer denk aan hoe fijn het ooit was, lijkt het me niet onrealistisch dat hij dit ook ooit gaat inzien. natuurlijk gaat hij me alleen nooit echt missen wanneer ik hem blijf zien, en raakt hij me nooit echt kwijt.

Ik vroeg hem een paar dagen na die ''date''; ''wat nou als ik iets leuks bedenk, maar ik zeg net wat.. ga je dan mee?'' waarop hij zei ''ja waarschijnlijk wel, zeg je wel wanneer?'''.
Ik wilde aanstaande vrijdag naar Scheveningen gaan, daar is een vuurwerk show savonds. leek me van de ene kant een mooie afsluiter, of van de andere kant misschien een mooi nieuw begin. hoe dichter die dag alleen komt.. twijfel ik er steeds meer over, want hiermee geef ik mezelf natuurlijk alleen maar meer valse hoop, en bovendien.. is het in scheveningen ook vanuit zijn kant fout gelopen tussen ons. daarbij is het vanuit hier zo'n anderhalf tot 2 uur rijden voor je daar bent.. een ander uitje is misschien wel beter dan, toch? maar minder ''romantisch''..

wat zouden jullie doen?
Ik denk overigens niet dat er voor mij geen andere jongen meer bestaat, het probleem nu is alleen dat ik hem alleen wil. maar er ook geen zin in heb om mezelf weg te moeten cijferen koste wat kost. Maar ik hoop wel ergens slim en sterk genoeg te zijn om dit voor elkaar te krijgen..