Dat is iets wat ik ook al jaren geobserveerd heb. Niet alleen hier op de site, maar ook in mijn omgeving. Ik denk dat het komt door de tijd waarin we leven, waarin het gedachtegoed van het postmodernisme onbewust is doorgedrongen in ons denken en doen, mede op gang gebracht door de media. Vroeger strandden relaties volgens mij minder gemakkelijk of om andere redenen. Tegenwoordig is men veelal bezig met eigen behoeftebevrediging en gaat er een vergrootglas op de relatie op het moment dat men zich afvraagt 'ben ik nog wel gelukkig?'. Het concept relatie verandert, volgens mij, en als het zo doorgaat, verwacht ik dat definitief gebroken zal worden met de trend dat je een relatie in beginsel hoopt aan te gaan voor de rest van je leven. Maar misschien ben ik onterecht pessimistisch .

Lief Vlindertje,

Kan mij helemaal vinden in jou verhaal, ik maak nu precies hetzelfde mee. Ik ben ook extrovert, een open boek, hij daar in tegen niet. Dat maakt het moeilijk, omdat hij zijn twijfel dus ook niet kan uitleggen, als het aan hem ligt stoppen we er niet mee, maar dan moet ik leven met zijn twijfel. Zijn twijfel of ik wel de ware voor hem ben, en zeg nou zelf, we zijn meer waard dan dat. Het ene moment kan ik mezelf dat vertellen, het volgende moment is het ongelofelijk moeilijk.

Ik snap je gevoel en het idee dat het momenteel erg vaak voorkomt, wat zo is. Ongeacht de reden van de twijfel, ik geloof dat het te maken heeft met het huidige perfectionisme. Vroeger kon men tevreden zijn als iets heel erg goed ging, nu moet iets PERFECT zijn. Niemand lijkt te kunnen accepteren dat perfect eigenlijk niet bestaat, het kan namelijk altijd beter. Ik denk dat men veel bezig is met het vergroot glas te richten op al het negatieve i.p.v. het positieve. Dat resulteert niet alleen in veel relatie breuken, maar ook in depressies, ontevredenheid etc. Ik denk dat dit fenomeen niet alleen waarneembaar is in Relaties maar ook in bijvoorbeeld werk. In het begin is het leuk, spannend, en dan komen de minder leuke binnen boven... Nou dan gaan we toch gewoon massaal op zoek naar een nieuwe baan, dat liever dan proberen die baan voor jezelf leuker, spannender en uitdagender te maken. Exact hetzelfde zie ik vaak gebeuren in relaties, ipv er voor te werken, is er vaak maar een kant die ervoor werkt, de andere gaat liever "opzoek" naar iets nieuws.

Gewoon mijn hersenspinsel, geen harde feiten... Maar je begrijpt denk ik wel wat ik bedoel

Sterkte met alles, het is echt een afgrijselijk gevoel en ik hoop dat je je ooit beter gaat voelen.

Liefs