Hallo allemaal,

Op het moment word ik van de ene behandelaar naar de andere doorgeschoven wat nogal vermoeiend is. Ben in de crisisopvang van de ggz gekomen en dan is dit blijkbaar normaal. Iedere keer moet ik mijn hele verhaal opnieuw doen maar wil er toch mee doorzetten. Heb nu blijkbaar een 'vaste' psycholoog maar deze wist ook nog niet voor hoe lang. Heb mijn grenzen geformuleerd en dat is eigenlijk wel duidelijk maar nu moet ik er achter komen hoe hier standvastig in te zijn (het vreemde is dat ik dit buiten mijn vorige relatie wel erg ben).

Zoals eerder geschreven hebben (al) mijn therapeuten aangegeven dat ik het slachtoffer ben van een persoonlijkheidsstoornis bij May wat in eerste instantie pijnlijk kan zijn voor May en ook voor mij. Deze aanname bracht mij echter wel duidelijkheid in de situatie (de puzzelstukjes vielen ineens ineen). Ik was zo opgelucht hierover dat ik May een mail heb gestuurd (in overleg met therapeut). Wist dat deze niet goed bij haar zou vallen maar had/ heb stiekem de hoop dat dit haar op lange termijn zal helpen om wel inzicht te krijgen en dat ze haar eigen gedragingen beter kan verklaren (wat haar hopelijk rust zou brengen). Daar ik haar goed ken wist ik op voorhand dat ik mezelf hiermee in de vingers zou snijden maar dat wilde ik voor lief nemen in haar interesse.

May reageerde, via een mail, inderdaad boos en was van slag. Desalniettemin schreef ze een ontzettend knappe mail naar me waarin ze haar gevoelens verwoorde en aangaf wat zij op dit moment wilt. Ben echt diep onder de indruk hoe zij dit onder woorden heeft gebracht en trots op haar hoe ze nu bezig is.
Deze mail heeft mij tot inzicht gebracht dat ik me helemaal terug moet trekken anders zal ik haar proces inderdaad negatief beïnvloeden en dat is het laatste wat ik wil. Zal dus geen contact meer met haar zoeken maar haar zeker niet laten vallen. Op dit moment zal ze negatieve gevoelens naar mijn kant hebben maar heb de hoop dat May op de lange duur mijn positieve kanten weer kan gaan zien en in kan zien dat ik dit niet voor mezelf heb gedaan.

Ben er me bewust van dat ik me nu op mezelf moet gaan richten en aan mijn eigen problematiek verder werken. Iedere dag is een zwaar gevecht moet ik bekennen en kan iedere vorm van steun hierin gebruiken.