Ben eind April jarig, en ik zat met m'n ouders te overleggen waar we dit jaar uiteten gaan om m'n verjaardag te gaan vieren.

De eerste gedachte die binnen flitste, was m'n verjaardag van vorig jaar. We hadden met m'n gezin en m'n ex in een bekende restaurant in Utrecht gevierd. Ik wist nog dat we daar een oude kennis tegenkwamen in dat restaurant, en ik met trots m'n vriend voorstelde aan hun. Die smile van m'n gezicht was niet weg te halen.
Ik wist nog dat m'n ex en ik samen in de rij stonden te wachten voor het wokken, en ik zei plagend:"Ik heb vandaag nog geen kusje van jouw gehad." En m'n ex zei: "oh nee?" en hij gaf mij een kusje met een lach.
Met het lopend buffet hebben we steeds samen hand in hand gelopen. Dat was echt een topverjaardag. Die avond hadden we veel foto's gemaakt. Een van de weinige foto's die m'n ex en ik hadden. Op het einde van de avond, nog 1 foto gemaakt. Papa, Mama, zusje, m'n zus en haar vriend, en ik met m'n ex. Het leek wel op een familiefoto. De foto staat nog steeds op de oude pc.

Tranen in m'n ogen, die herinnering doet me pijn. En deze verjaardag zal me ook pijn doen. Uiteten gaan, en dit keer zonder hem. Tranen rollen over m'n wangen. Ik heb geen controle over m'n emoties. Ik wil niet huilen, ik was zo goed op weg.

Dit jaar gaan we m'n verjaardag in een sushirestaurant in Breda vieren. Gelukkig heb ik bij deze restaurant geen herinneringen met m'n ex.