had enige tijd terug al gezegd dat deze blog mij niet al teveel goed deed, dat ik verder wou en niet meer wou stilstaan... maar toch nu weer even wat dingen van mij afschrijven.

Mijn ex heeft ondertussen een nieuwe vlam... Ze lijkt het er wel rustig aan mee te doen, nog niet gekust ofzo volgens mensen die nog wat meer contact met haar hebben... maar heb ze wel al eens samen gezien op een feestje met vrienden en jah... het gaat er zeer liefdevol aan toe tussen die twee... toch is ook zij nog niet volledig over mij lijkt het: want hoewel ze op termijn vrienden wil zijn (of dat heeft ze toch al meermaals gezegd) voelt ze zich nu nog niet klaar daarvoor, integendeel: als we met vrienden weg zijn gaat ze bij iedereen zeer losjes en sociaal doen, zoals ze is, maar voel je de spanning tussen ons 2 die zij wegwerkt voor zichzelf door nog losser en socialer tegen die mensen te doen en mij eigenlijk zoveel mogelijk te negeren... en dat doet pijn... 5 jaar lang heb ik alles van haar geweten, wat ze voelde, wat ze deed, met wie ze ging,... en opeens is dat nu over en negeert ze mij nog eens daar bovenop... echt vreemd...

Ik wist dat ik ze ging zien, ik wist dat haar nieuwe vlam er ook ging zijn, en ik ken haar manier van omgaan met slechte gevoelens (doen alsof er niets aan de hand is en de bron zoveel mogelijk uit de weg gaan) dus eigenlijk had ik zo'n situatie volledig verwacht... en ik dacht in mijzelf: als zij met hem gelukkig is, dan is dat maar zo, en als ze nog tijd nodig heeft voor ze weer vriendelijk kan doen tegen mij, dan is dat maar zo... maar op het moment zelf ging ik kapot van verdriet, en het feit dat ze mij negeerde heeft mij de dag erna echt razend gemaakt... haat en liefde liggen dicht bij elkaar zeggen ze wel eens...

en dan nog iets compleet tegenstrijdig met al deze gevoelens: ook ik ben eigenlijk weer verliefd geworden... nuja... het is met al heel wat ups en downs geweest... zo eens "per ongeluk" (voor zover dat mogelijk is) samen in bed belanden, daar de volgende dag om moeten huilen en zeggen dat de tijd nog lang niet rijp is, een week erna toch weer kussen... en ga zo maar door... Heb dat meisje daarmee al zeer veel pijn gedaan denk ik ook... maar telkens komt ze terug en telkens als ze bij mij is voel ik wel vlindertjes in de buik... de laatste tijd frequenter en frequenter, dus misschien toch maar eens een iets grotere kans geven...

deze week was ze ook eens een avondje/nachtje op bezoek... ze kwam toe, moest eerst nog wat schoolwerk doen terwijl ik wat op mijn laptop werkte... dan samen koken, samen eten, samen opruimen, filmpje kijken, naar cafétje in de buurt en samen slapen... was zo'n perfecte avond... maar ik dacht ook zeer snel: "dit waren de avondjes zoals ze ook waren met mijn ex"... Hoewel ik met mijn ex vooral de laatste jaren dan vooral aandacht had voor die film, terwijl ik nu een deel van de film gemist heb denk ik door aandacht te hebben voor wie daar in mijn armen lag.... Typische rebound-relatie zeker? Alles willen vergelijken met hoe het vroeger was en hoe dit misschien beter is, of misschien slechter?... En rebound relaties hebben ook weer een deftige kans om fout te lopen op termijn, maar daar heb je het... "op termijn"... en moet ik nu niet eerder wat meer in het "heden" leven in plaats van te ver in de toekomst te kijken? Die toekomst ziet er zowel met of zonder die rebound eigenlijk redelijk somber uit voor mij vind ik... dus doe ik beter gewoon "nu" waar ik "nu" zin in heb... toch?...

Niet dat ik op gevoelszaken mij veel aantrek van wat anderen aan"goede raad" geven: je moet altijd je eigen gevoel volgen... maar ergens toch benieuwd naar hoe jullie dat zien...