Toch teveel verwacht

afbeelding van Senzy

Ik had jullie verteld dat ex-lief een kaartje had gestuurd. Dat ik daar kort, maar vriendelijk op had gereageerd en vervolgens een mail terug kreeg met de vraag of ik nog een bepaald document op mijn computer had staan.
Ik weer gevraagd onder welke naam dat er op stond, dus ik kreeg terug dat hij dat niet wist, maar maakte niet uit, kwam wel goed, en hij wilde weten hoever ik was met mijn opdrachten.
Vanmorgen zijn document opgestuurd en er niet veel bij geschreven, alleen dat ik me nu richtte op de tentamens en niet op de opdrachten.
Vrij snel weer een mail terug, dat het document hem wat tegen viel, maar bedankt en veel succes met leren.
Geen vraag er in. Geen vraag om weer een reactie van mij.

En dat viel me tegen. Ik dacht serieus dat dit een manier was om weer in contact te komen, en blijkbaar was dat toch niet het geval, wilde hij dus echt dat document hebben.
En toch ben ik dus teleurgesteld. Het idee dat hij weer contact wilde gaf mij even het gevoel dat ik in een soort van 'machtspositie' zat. Heel flauw, maar echt van: Jij wil weer contact en nu kan ik bepalen of ik dat wil.
En nu kapt hij dat eigenlijk weer meteen af.
Ik baal van mezelf, dat ik er verwachtingen van had, dat ik dit als een opening naar contact zag.
Stom. Heel stom.
En nu voel ik me dus gewoon weer ouderwets k***.

afbeelding van sjaak1

Je zat al dicht tegen dat

Je zat al dicht tegen dat machtsgevoel aan.....die ligt dus binnen handbereik en dat zal eerder dan je denkt weer voelen.

afbeelding van Senzy

Denk je? Ik voel me nu toch

Denk je?
Ik voel me nu toch weer ellendig.... Dacht echt dat hij contact wilde. Nu heb ik telkens wel vrij kort gereageerd, maar dan nog..

afbeelding van sjaak1

Je hebt dat gevoel al eens

Je hebt dat gevoel al eens mogen meemaken niet zo lang geleden.Dat schrijf je in je blog.Dat gevoel kun je dus best wel weer krijgen.Ik zeg niet dat dit meteen zal gebeuren, maar het kan wel.En dat reageren, ik zit er ook midden in.Ik weet alleen van mijn ex dat ze nooit zou reageren op een sms/mail, want dan houdt de ander wel snel op.Dat zegt ze altijd.Bij mij reageert ze wel of stuurt zelf een bericht.Ik kan er dan ook veel achterzoeken, maar doe het niet.Ik weet dat ik haar toch wel een keer zie in de kroeg waar ik haar ook ontmoet heb en dan maar kijken hoe er gereageerd wordt.

Je moet jezelf niet de schuld geven.Stel, als ik iemand nog steeds leuk vindt en we hebben contact via sms/mail, dan probeer ik op een gegeven moment toch verder te gaan.Haar testen of het wederzijds is.Zo ja, dan kun je verder gaan en weet je dat je op de goede weg bent.Mocht je gaan zoeken naar de antwoorden die je wilt zien en die er eigenlijk niet zijn, dan ben je niet goed bezig.Zo zie ik het en zo beleef ik het.Als de contacten oppervlakkig zijn, dan reageer ik niet meer.Had dit vorige week nooit verwacht.

I.i.g. wens ik je veel wijsheid en hoop dat je er goed uitkomt, met of zonder hem.

afbeelding van Senzy

Dankjewel... Tja, misschien

Dankjewel... Tja, misschien had hij gehoopt op wat vriendelijker reacties, dat heb ik niet echt gedaan....
Dan nog. Het is weer iets waar ik even doorheen moet. Hij heeft uiteindelijk niet voor niets weer contact opgenomen, maar misschien was dat inderdaad alleen maar om te kijken hoe ik zou reageren en is hij wat bedrogen uitgekomen!

afbeelding van blauwezon

@senzy

Pfff meid!

Kan me goed voorstellen dat je je weer ellendig voelt..er was tóch even dat sprankje hoop...en páts weg was het weer.

Ik had hetzelfde met mijn ex. toen ik het uitmaakte, smeekte hij bijna of hij contact met me mocht blijven houden. Ik voelde toen ook vereerd en dacht kijk hij geeft echt om mij...Normaal was ik degene die hem smeekte om a.j.b. contact met me op te nemen. Om vaker te bellen. En nu was de rol omgekeerd: hij vroeg mij óf hij me mócht bellen/smsen. Het gevolg was dat onze relatie uit was, maar wel dagelijks een sms stuurden. Eerst over gewone dingen, zoals jij ook schrijft. Of je goed had gewerkt..Maar op de één of andere manier deden die smsjes me ook veel verdriet: er zat een grote afstandelijkheid in. Het was geen smstaal die ik met mijn geliefde had..nee het leek wel een vage kennis. Dat was voor mij erg confronterend en paste niet bij het gevoel dat ik nog voor hem had. En het voelde als een soort toneelspel...Uiteindelijk hielden we het allebei niet vol en gingen toch weer lieve woordjes naar elkaar sturen, hoeveel we elkaar misten, ...Maar ook dit was niet goed. Het was immers uit. Hij ging nog steeds niet echt voor mij. Toen er nog wat dingen gebeurden, heb ik uiteindelijk hem gesmst dat dit ook niet werkte. Ik heb hem toen verzocht helemaal geen contact meer met me op te nemen (zie één van mijn eerst blogs). Dat was tot nu toe voor mij de beste en tevens moeilijkste stap in mijn ldvd proces: écht het sms contact verbreken. Het was zo moeilijk omdat ik dan écht ons laatste lijntje zou verbreken...

Tja, en dat is iets dat je voor jezelf moet beslissen. En ik snap heel goed dat als hij weer contact zoekt, dat je er vanalles achter gaat denken...En dat je je nu ellendig voelt, snap ik..hij is immers weer gestopt met contact..terwijl jij juist weer hoop kreeg. Wat kan ik je aanraden? Ik denk dat je voor jezelf moet beslissen wat wil je? Kun je het aan om af en toe een mail van hem te krijgen over een document? Of algemene vragen over hoe het met je gaat? Raak je daar toch nog erg van slag af? Dan zou je hem tóch in een mail kunnen schrijven dat deze mailwisseling je te verdrietig maakt en dan kun je hem verzoeken helemaal geen contact meer met je op te nemen. Dat als je het weer aankunt, dat je dat wel laat weten. Maar goed, dat is voor iedereen anders!

Kop op!

afbeelding van Senzy

Dankjewel.... Zo fijn, deze

Dankjewel.... Zo fijn, deze reacties. Ik heb inderdaad toen al het contact verbroken. Dat was niet voor niks, ik wist dat ik hoop zou putten uit alle communicatie. En dat is dus ook gebleken, dat ging ik nu dus weer doen.
Nu nog, ik heb de mailwisseling terug gelezen, en zoals een zeer fijn en verstandig persoon mij al aangaf: ik heb waarschijnlijk niet genoeg gehapt op zijn vragen omtrent het document. Ik heb inderdaad kort en bondig gereageerd, zonder vragen, dus hij wilde waarschijnlijk zijn ego niet weer laten krenken door weer iets terug te vragen..
Hoe dan ook, het contact maakt me duidelijk van slag...
Ben wel zo stom geweest om nog terug te mailen, maar daar heb ik dan geen reactie op gekregen. Dat zal ongetwijfeld nog wel komen, maar dan nog... ik wil inderdaad een man terug die er voor wil gaan.
En dat blijkt nu niet uit zijn mailtjes.
Ik ben er nog lang niet overheen, dat blijkt maar weer. En er waarschijnlijk nog veel meer mee bezig dan dat hij is..