Ik stoor me nog steeds erg aan het feit dat mijn ex mij zo negeert en doet alsof ik niet meer besta voor hem, terwijl zijn twee beste maten mij heel gewoon een vriendelijke goede dag zeggen en een praatje maken.en als ik ergens ben waar hij ook is staart die me steeds aan en komt die het zelf opzoeken dus vind het erg vreemd
Mijn ex zegt helemaal niets en kijkt weg als ik hem passeer.

En dat blijft mij moeilijk liggen, waarom doet die dat nu waarom kan die gewoon niet normaal doen en gewoon vlug iets zeggen, meer verwacht ik er ook niet meer van.

En ook het feit dat ik steeds op voorhand aanvoel dat die ergens aanwezig is waar ik ook ben das echt erg vreemd dat gevoel.

Nu zondag op Antwerpen zingt had ik dat gevoel ook weer en even later kwam ik een van zijn beste maten tegen. ik heb mijn ex deze keer zelf ook niet gezien ben er ook niet achter gaan zoeken, en op casa blanca kreeg ik ook weer dat gevoel maar weer ben ik er niet achter gaan zoeken, en van zijn beste maat kreeg ik te horen dat die ook naar casa blanca was geweest zijn maat dan toch ,van mijn ex weet ik weer niet zeker, maar de vorige keren toen ik dat gevoel had was hij er wel.

Waarom voel ik dat nog zo sterk aan????

Heb in ieder geval deze keer weer leuke herinneringen bij aan de momenten die ik eerst met mijn ex had op de festivall's die ik met hem al had gedaan , nu zijn ze opgevuld met andere leuke momenten en das wel fijn, zodat ik niet steeds terug moet denken aan mijn ex op zulke momenten.

Ik ben vooral zo kwaad om zijn manier van doen en over zijn gedrag in onze relatie en dat ik het nu pas door heb en ook besef dat het gewoon niet kon lukken op die manier, dat heb ik nu los gelaten dat het nog terug goed zou kunnen komen, wil het gewoon absoluut niet meer, maar dat negeren blijft me te moeilijk liggen niet dat ik nu nog veel nood heb aan hem te horen of te zien ,maar eer het feit dat als ik hem zie dat ik toch iets wil kunnen zeggen en andersom ook dat die dat ook kan.

Vraag me dan af waar sta ik nu in heel het rouw proces???