Zucht ...... 3 dagen voorbij zonder dat ze thuis is . Ik ben vanavond naar een verjaardag geweest zonder haar en het doet pijn , heel erg veel pijn om na te moeten denken dingen te zeggen die niet het gesprek op gang helpen die over Vera zouden kunnen gaan .

Ik dacht dat ik sterker was maar wat ben ik een stomme softy . Ik heb er een hekel aan mezelf zo kwetsbaar te voelen , om diegene te zijn die ik het meest verafschuw omdat ik juist de man ben die moeten sterk zijn en een rots in de branding voor diens partner . Ik reed zojuist op de terugweg naar huis en passeerde haar tijdelijke woonruimte . Het licht brande en mijn hart begon tekeer te gaan als een gek , wat zou ik haar graag willen sprekken vertellen dat ik waanzinnig veel van haar hou en haar niet kwijt wil dat ik gewoon ondanks al haar twijfels nog steeds heel heel erg graag met haar wil trouwen . Dat we samen verder gaan en ik er alles aan wil doen om juist diegene voor haar te zijn die ze wil dat ik ben . Al moet ik er de rest van mijn leven de benen onder mijn lijf vandaan lopen , het is het waard ! Zij is het waard , ik kan me nu even geen geen wereld bedenken zonder haar daarin te hebben van haar te houden en te koesteren . Ik lees van iedereen verhalen over wat men goed of fout heeft gedaan in zijn of haar relatie en er zijn verhalen die zo op het mijne lijken dat ik mezelf afvraag of ik me niet aanstel . Of dat ik me aanstel en gewoon mezelf moed in moet praten zelf de relatie te verbreken .......
Gevoelens ... daar kun je geen advies in geven of een pasklare oplossing bieden voor de problemen die er in een relatie zijn . je kunt luisteren naar mensen je kunt mischien adviezen opvolgen over hoe je je kunt gedragen om het weer goed te laten gaan .Komt het ooit nog goed is een vraag die iedere minuut door mijn hoofd dreunt . Heeft het allemaal wel zin ? Heeft het nut om nog steeds zo veel om haar te geven en van haar te houden . Was het wel slim om een adempauze in te lassen en elkaar de ruimte te geven .
Mijn gevoelens , mijn drang om naar haar toe te gaan beginnen het langzaamaan te winnen van mijn rationele verstand die de afspraak heeft gemaakt minimaal 1 totaal contactloze week te houden .
Ik maak me gek genoeg ook zorgen om wat er zou gebeuren als ze het inderdaad niet meer wil , als Vera volgende week naar me toe zou komen om me te vertellen dat het niets meer zal en kan worden . Wat ga ik doen als ze zoiets zou zeggen . Ik weet het niet , Depressief ?? ja die kans is groot 7 jaar van je leven in een relatie steken is niet niks . Ik denk dat ik gek zou worden zou doordraaien en gekke dingen ga doen domme dingen . Is dit wel terecht ?

1 ding is zeker , Er zijn dingen veranderd en die maken het wel verdomd moeilijk om het volledige vertrouwen terug te krijgen in onze relatie