ok dit gaat hem dan worden , mijn eerste blog aan wiltvreemden over wat er allemaal aan de hand is in mijn relatie . En ik kan nu al zeggen dat het een zware dobber voor me wordt .

ok ik ben 27 en zij 23 jaar en we zijn nu zo`n 7 jaar samen waarvan 2 jaar samenwonend .
We zijn allebei heel verschillend en dat brengt zo nu en dan ook de nodige problemen met zich mee .

ik ben een flapuit ,praat makkelijk maak snel contact en schijn nog al een type te zijn die al snel ergens over wil opscheppen (dit is naar andermans mening)
mijn vriendin is een stil en verlegen type die het liefst onzichtbaar wil zijn terwijl ze er waanzinnig uit ziet en regelmatig een jaloerse blik van andere meiden krijg toegeworpen en een hunkerende blik van andere mannen , dit is niet erg want ach iedereen kijkt wel eens en ik vind het ook wel leuk ook ik bedoel ik ben 185 en weeg 118 kilo hoe kan een man als ik een meid van 186 met maatje 38 aan de haak slaan .

maar goed het begon allemaal zo`n 10 weken geleden na de bruiloft van vrienden van ons zijn we gezellig met hun en nog een vriend een midweek centerparcs gaan doen , gewoon om even lekker te ontspannen .
we zijn allemaal rustige types en we wilden wel eens samen dronken worden ...... dus de laatste avond hebben we gezellig een potje zitten kaarten en hebben een drankje op .
Blijkbaar heb ik wat meer op dan de rest want ik werd door mijn vriendin naar bed gestuurd omdat ik niet helemaal helder meer praten kon en de rest had blijkbaar niet zo`n zin om door te zakken .
Ik ben naar bed gegaan en de volgende ochtend kom ik uit bed en niemand zei een woord .....gewoon doodse stilte en toen ik vroeg wat er was is mijn vriendin huilend naar de slaapkamer gegaan en de wederzijdse vriendin volgde om te trooste .... zonder een idee van hoe of wat heb ik met pijn en moeite een half broodje weg zitten werken en toen de wederzijdse vriendin uit de slaapkamer kwam ben ik naar mijn vriendin gegaan .
huilend op bed vertelde ze dat ik de wederzijdse vriendin al heel de week liep uit te dagen voor discussie`s en een aantal afkeurende opmerking heb gemaakt over haar .

BAF !!!!!! een klap in mijn gezicht , ik weet nergens vanaf maar ben lood in mijn schoenen naar de wederzijdse vriendin gegaan en gevraagd wat er allemaal aan de hand was , de reactie daarop was dat ik blijkbaar al de heleweek klootzakken gedrag had geuit en dat ze er verder niets meer over wilde zeggen maar dat we er nog een "gezellige laatste dag" van zouden maken .
ik heb me die hele dag koest gehouden beetje op de achtergrond nadenkend wat ik fout heb gedaan .
de weken daarna heeft mijn vriendin steeds meer afstand van me genomen en zegt nu zelfs dat het "gevoel " weg is . er is daarvoor nooit over gepraat maar nu is het gevoel weg ze houd wel van me maar meer als een broer .
we zijn verloofd waren druk bezig met alle voorbereidingen voor ons huwelijk maar nu gaat het ineens heel erg slecht . ik probeer alles om het goed te krijgen , net dat beetje extra . ik kook zoieso iedere dag ik ben eerder klaar dan haar en vind het niet nodig dat ze dan nog in de keuken moet gaan staan voor de warme prak . maar nu net even wat meer een keertje stofzuigen , een bloemetje samen uit eten als verassing of een keer de was doen . nu is het dan echt zover dat ze nu even tijdelijk in de lege flat van haar broer zit om rust te nemen .En op alles wat ik vraag krijg ik nu als antwoord "ik weet het niet" Maar wat moet ik hier nu mee . Ik wordt gek van het wachten en de onzekerheid . En tuurlijk ik ben echt niet de ideale man ik ben best dik ben geen staptype en zit graag thuis op de bank een filmpje te kijken of ben aan het klussen . maar je gevoel ebt niet zomaar weg .... niet zonder dat je iets zegt toch of zonder dat de ander iets merkt . tuurlijk we zijn veel minder intiem dan de eerste jaren maar dat gaat gewoon zo
ik hoef echt niet 7 keer per week s.x te hebben maar 3 x in het jaar ????

ben ik dan echt zo`n lul of kan zoiets echt ? wel stom dat ik dit even open en bloot tegen jullie vertel maar ja ik heb ook echt geen idee/verklaring hiervoor. misschien verbeeld ik me wel dingen , maar ik wil haar echt niet kwijt ik heb 3 dingen die echt belangrijk voor me zijn en daarvan staat zij op #1 .

Wat denken jullie ? is het mischien beter om te wachten of moet ik misschien zelf de knoop doorhakken?