he ik heb net even je blogs terug gelezen en ik zie vergelijknissen bij mezelf.
ik zie dat er voor jou weer hoop is mooi man of niet.
ik heb vanmorgen mijn ex waar ik 15 jaar bij heb gezeten een mail gestuurd.
we hebben samen 2 kids en een huis wat nog te koop staat. ik heb alles weg gegeven behalve het huis.ik heb gevraagt omdat ze toch duidelijk aangegeven had om niet verder te durven met me om spoed achter de verkoop te zetten omdat ik anders niet verder kom omdat ik nu netjes een heel deel van me maandloon afgeef betreft de lasten van het huis. ik had echt het iedee dat ze schrok ze vroeg ook hoe komt het ineens dat je nu wel spoed wil.
ik heb gezegt dat ik verder wilden en ze schrok opeens ze leek wel bang. ik heb 7 maanden iedere dag tot vervelend toe geknokt om terug bij me gezin te zijn en dat had ik meschien niet moeten doen.ik had haar net als jij rust moeten geven maar kon het niet. ook wij hebben af en toe nog samen geknufeld om het zo maar te zeggen en goede gesprekken gehad.maar de dag ernaa kreeg ik meestal weer van alles na me toe gegooid voor wat ik er aan het gedaan. ik ben er nu klaar mee meschien is dat wel de beste gedachte op moment en nu kan ik haar wel met rust laten en heb alleen sinds een paar dagen contact over de kids of andere bepaalde dingen die noodzakelijk zijn.
ze doet nu ook anders tegen me al opener want iedere keer als het goed ging begon ik weer over de toekomst met ons samen en dan liep het weer uit de hand en was ik weet te veel aan het drammen .
ik hoop dat het net als bij jou ook gaat na een tijdje rust.
ik ben blij voor je maar ben voorzichtig want ook ik heb vaak gedacht van het komt goed en dan kreeg ik weer de deksel op me neus.
s6
groetjes