Vanaf vandaag zit ik weer alleen op mijn kamer. De twee vrienden die me gezelschap zouden houden gaan verhuizen.

Vernomen dat ze bij mijn oudste broertje in gaan trekken. Wel raar, want toen ik hem vroeg of hij plek had, had ie dat niet, maar nu wel ineens voor twee! mensen. Maar ja, dat krijg je als je altijd voor je familie klaar staat en er niets voor terug krijgt.

Gelukkig niets meer van mijn ex vernomen (nog niet iig). Heb wel haar foto in mijn msn gezet. Beetje "aangepast", dat wel. Heb hoorntjes en rode ogen erop gemaakt.

Het laat me koud wat ze ervan denkt.

Enigste wat ik kan hopen is dat zij net zo'n pijn zal krijgen als dat ik meemaak.
En ik hoop dat die dag snel komt. Dat ze zelf voelt hoe het is om gebruikt te worden, hoe er gebruik word gemaakt van haar gevoelens en dergelijke.