We hebben het nog ruim 4,5 maand geprobeerd. Ik wilde hem de tijd en ruimte geven om een weg te vinden in *z'n nieuwe gezinssituatie. Niet alleen hem maar ook mezelf... Zo'n verandering vergt de nodige veranderingen en aanpassingen voor alle partijen. Het heeft niet mogen baten, t'is niet gelukt. Door z'n aan autisme verwante stoornis heeft hij geen voelsprieten voor bepaalde sociale vaardigheden, ziet hij iedere vorm van kritiek als een persoonlijke aanval en biedt hij spontaan bijna nooit iets aan (want hij verwacht een hulpvraag). Het voelt als een last die van m'n schouders is gevallen, ik weet dat dit de juiste keuze is, maar diep van binnen huilt m'n hart!!!

Noot*:Zoals ik eerder in m'n blog schreef draagt hij sinds eind 2014 de volledige zorg over 3 pubers.