Lieve allemaal,

Ik zie vaak dezelfde problemen en vragen terugkomen, telkens heel herkenbaar. Nu heb ik wat tips/adviezen gekregen van mijn therapeut, ik zal ze hieronder zetten...misschien heeft iemand er wat aan?

Als eerste vragen heel veel mensen zich af wanneer het nou eindelijk zal slijten, mij duurt het ook allemaal veel te lang. Volgens mijn therapeut moet je de fase waarin we zitten vergelijken met rouwen om een overleden persoon. Er staat twee jaar voor rouwverwerking, waarvan het eerste jaar het zwaarst is. Geen leuk vooruitzicht inderdaad, maar aan de andere kant kreeg ik hierdoor wel het besef dat ik mezelf echt de tijd moet geven. Dat je ook blij moet zijn als je een klein stapje de goede kant opzet en vooral niets moet overhaasten...

Daarnaast heb ik een oefening gekregen, vraag jezelf aan het einde van dag af waar je trots op kan zijn. Dat hoeven niet hele grote dingen te zijn, 's morgens je bed uitkomen of toch naar je werk gaan is namelijk al iets waar je in onze situatie al best trots op mag zijn. Denk dus niet te groot want dan werkt het teleurstellend, denk klein en wees trots op jezelf dat je dat toch voor elkaar hebt gekregen. In het begin kan het zijn dat je iets verzint terwijl je er niet echt trots op bent, dat geeft niet...na verloop van tijd zul je echt trots op jezelf worden en dat is dus goed voor je zelfvertrouwen.

Ook zou het goed zijn om voor het slapen gaan de dag door te nemen. Dromen is een manier van verwerking, maar hierdoor ga je vaak dus dromen over je ex!! De dag doornemen moet je echter achterste voren doen en heel erg in details (neem er dus alle tijd voor), begin op het moment dat je in bed ligt en ga helemaal terug tot je die ochtend uit je bed kwam. Schijnbaar draai je je mind dan terug waardoor je veel rustiger slaapt en minder zal dromen...

Het laatste wat ik heb meegekregen van de therapeut was hard en confronterend! Niet iets wat ik graag aan andere vertel, maar aangezien jullie hetzelfde meemaken en doen wil het hier toch melden. Toen ik hem vertelde dat ik mijn ex niet los kan laten, dat ik wil dat hij terugkomt en ik hem steeds blijf bestoken met mail en sms in de hoop dat hij van gedachten verandert kreeg ik knoerhard te horen dat ik alleen maar mijn zin wil hebben. Hij zei 'Nee is nee, wat is daar niet aan te begrijpen? Je gedraagt je als een klein kind die blijft zeuren en drammen om haar zin te krijgen!'. Die opmerking kwam behoorlijk aan...maar sinds die opmerking ben ik inderdaad veel minder mailtjes gaan sturen (al heb ik natuurlijk nog steeds mijn zwakke momenten!).

Nou, hoop dat iemand misschien iets aan deze tips heeft...baat het niet dan schaadt het niet zullen we maar zeggen!

Succes iedereen!