tijd vliegt

afbeelding van pindapuk

december 2004
Wat was ik gelukkig met je, leefde in een droom...
Weet je nog dat weekeindje weg naar de Ardennen?de open haard aan..kleden op de vloer.We hebben uren gewandeld..natuurljk niet op de paden..nee de wildernis in...je liep me met klimmen, gaf me een stevige hand..Wij helemaal alleen op de berg.
En savonds ging je me voorlezen uit je lievelingboek..heerlijk in slaap dommelen..

En kerst..was was ik trots dat ik je nu kon voorstellen an mijn hele familie..je was beetje zenuwachtig, vond dat wel schattig.je sloeg je goed door de dag, en ik was apetrots dat ik jou an mijn zijde had!
Die nacht zei je voor het eerst dat je van me hield...

Oud en nieuw...terwijl de pijlen de lucht in vlogen fluisterde jij in mijn oor..dit word ons jaartje!

En na een jaar verder..tis toch heel anders gelopen.
Ik ben verder gegaan..heb heel veel verdriet gehad.Ben sterker nu, ik kan leven zonder jou maar toch....zo nu en dan....vooral rond deze tijd....ja..dan kan ik eerlijk zeggen dat ik je best erg mis!!!absoluut...ik mis je!!

maar ja...bijna weer 2006.....ben er van overtuigd dat dit jaar mij weer veel moois gaat brengen....
Kijken maar weer vooruit..met vertrouwen.

xx bianca

afbeelding van Angelo

Bianca Ik lees je verhaal en

Bianca

Ik lees je verhaal en moet een traantje wegpinken. Herinneringen. Het klinkt zo bekend. Het klinkt ze vertrouwd. En het klinkt zo pijnlijk. Ook ik had me 2005 iets anders voorgesteld. Ook ik had liever iets anders gedaan, dan hier dit opschrijven. Ook ik had gehoopt dat er nu iemand beneden op de bank zat en ongeduldig wachtte, dat ik naar beneden kwam.

Maar helaas. Helaas is er het Grote Gat. Helaas is er de leegte. O natuurlijk: met vrienden is het geen probleem. Door de week is het geen probleem, als je overdag genoeg te doen hebt. Maar 's avonds is het bed toch eigenlijk te groot. 's Avonds mis je toch die arm, die stem, die lippen.

Uit je verhaal kan ik concluderen, dat je al best ver in je verwerkingsproces bent. Je voelt je sterker, en dat is een goed teken. Je komt er wel. Alleen zijn er inderdaad van die dagen dat het even niet meer gaat. De dag van jullie eerste kus, jullie liedje op de radio, kerst alleen. Je moet erdoor. Helaas. Je kijkt vooruit en dat is een goed teken. Je kijkt vooruit en ziet inderdaad een mooiere morgen. Je weet nog niet wanneer die morgen aanbreekt, maar je ziet hem tenminste wel. Hou dat vast. De morgen kan sneller komen dan je denkt.

Ik hoop dat je het geluk vindt dat je toekomt.

Groetjes,
Angelo

afbeelding van pindapuk

thanks

lastig is dat he...je verstand weet dat het uiteindelijk weer goed komt..dat je echt wel weer zo gelukkig (of zelfs meer)gaat worden.Wanneer dat is is inderdaad iets wat je niet kan weten...
Maar je hart doet soms nog wel pijn.
Het zou makkelijk zijn als je een selectief geheugen kon hebben.Kan je je alleen maar de dingen herinneren die je wilt.En dus niet de leuke tijden...alhoewel er komt een tijd dat je terug kunt kijken naar bijv een leuke kerst samen en dat het je geen verdriet meer doet.Dan zie je het als een deel van je leven dat je echt hebt kunnen loslaten en waar je dankbaar voor bent dat je dat hebt mogen meemaken.
En dat probeer ik ook te zijn..danknbaar dat ik zoveel liefde heb mogen ervaren.dat hele unieke tussen twee mensen..

Maar toch nog niet zo ver in het proces dat ik er geheel zonder verdriet naar kan terug kijken.
ik hoop dat je hier een beetje steun kunt vinden.
Mij heeft het de afgelopen maanden erg geholpen!!!

liefs Bianca

afbeelding van Angelo

Normaal gesproken gaat het

Normaal gesproken gaat het best goed met me. Alleen de laatste drie maanden niet. Normaal ben ik heel tevreden met mezelf en dan zeg ik dat ik ik omdat ik alleen maar ben zoals ik ben door alle ervaringen uit het verleden. Een enkele verandering daarin en ik zou nooit zo geworden zijn als ik nu ben. Alleen, momenteel even niet.

Maar goed. Dit is jouw blog. Ik zeg niet dat je er al helemaal bent. Ik zeg alleen dat als je voor jezelf kunt zeggen dat je gelukkig gaat worden, dat dat de belangrijkste stap is naar het daadwerkelijke geluk. Je komt sterk over, hoewel ik ook weet dat de ene dag gemakkelijker is dan de andere. En nu is het december: Sinterklaas, kers, oud-op-mieuw. Door een winkelstraat lopen en alle etalages feestelijk verlicht. Paartjes, hand in hand zien shoppen. Em zij die alleen lopen zijn kennelijk op zoek naar het perfecte cadeau voor hun partner. Was het maar al januari. Januari, 2006. De start van een nieuw jaar. Hopelijk de start van een nieuw hoofdstuk. Een hoofdstuk dat ik zelf moet gaan schrijven.