Tijd geleden dat ik hier nog wat gepost heb over de gang van zaken wat betreft mijn ex en mij.
Het is nu 2 maanden uit.. en in die tijd heb ik hem 1x gezien, maar toen was het nog maar net uit. Verder alleen sms/mail, dus contact en toen weer een tijdje geen contact.. laatst heb ik weer eens aan de telefoon gehad, was vreemd, maar toch ook weer vertrouwt.

Nu hebben we uiteindelijk toch maar eens een afspraak gemaakt.. eerst zag ik het niet zo zitten, daarna hij niet en ik weer voor de tweede keer niet, maar toch lijkt het me wel het beste.
Van dat over en weer mailen/smsen wordt je op een gegeven moment ook moe.. en dan kan het ook een soort van uit de hand lopen.
In ieder geval heb ik de afgelopen dagen niet meer op zijn mailtjes gereageerd, want het had geen zin meer.. alles wat ik zei drong niet meer tot hem door.
Normaal dachten we over dingen meestal wel hetzelfde, maar nu helemaal niets. Beetje frustrerend moet ik eerlijk zeggen.
Hij zegt dat ik hem de schuld geef van onze breuk, terwijl ik al vanaf het begin heb gezegd dat we beide schuld hebben. Naja en meer zulk soort dingen.

Maar goed ik ben benieuwd, donderdag is het zover..
Ik laat het gewoon op mij afkomen.

Ik weet niet hoe het gaat lopen of hoe ik me eronder zal voelen die dag..
Weet alleen wel dat we niet meer bij elkaar komen, voor mij is er toch te veel gezegd en gebeurd.
Dat heb ik hem van te voren ook eerlijk gezegd, dus de ontmoeting zal toch een soort van afscheid zijn.
Doet me wel pijn....
maar hopelijk kunnen we het dan meer afsluiten en ons eigen leven
oppakken.

Lien