ik ben weer terug van een korte vakantie
we hebben het erg leuk gehad samen veel gelachen en dingen bezocht
alleen had ik het gevoel dat we er waren als vrienden en hij had wel het gevoel dat we er waren als stel niet een verliefd stel maar wel als een stel
en hij is er uit
hij houd van me op de juiste manier en wil verder met me MAAR
idd jullie lezen het goed er komt een hele grote maar aan
hij wil hoe dan ook een eigen schip
ik heb hem gezegt dat ik er niet in mee ga zolang het nog niet goed zit tussen ons
waarop hij antwoorden dat hij daar niet op ging w88 als de kans zich voordeed grijpt hij hem met 2 handen aan
en het gevoel komt dan vanzelf wel
alles is nog steeds zo dubbel
hij heeft 5 weken vakantie gekocht die we in 3 jaar tijd op moeten maken
*doe je niet als je niet verder wil samen toch
hij heeft me niet aangeraakt in de zin van hand in hand over de boulevard lopen
ff een hand op me been als we samen in de auto zitten een kus voor we gaan slapen
*dit bedoel ik met had het gevoel dat we als vrienden op vakantie waren
het spreekt elkaar allemaal tegen
maar goed de schoen ligt nu bij mij
dus aan 1 kant voelt het of hij het afschuift op mij
maar aan de andere kant doet hij dingen die je niet zou doen als je niet verder wil met je partner
dus ik heb me vandaag zitten bedenken
de mensen die me blogs in de gaten houden hebben het al eerder gelezen
dat ik hem 6 weken aan boord wilde sturen
maar heb nu een beter plan
ik weet niet of ik het trek om hem 5 jaar of langer alleen in de weekende te zien en ook alleen als ik met de kids aan boord ga
dus ik ga hem voor stellen om er nu alvast mee te beginnen dat we elkaar nog alleen in de weekende zien en dat hij de rest gewoon aan boord is voor zeker een halfjaar dan maakt hij het letterlijk mee hoe het is
en ik ook
zonder dat we/hij zich in de schulden werkt voor een eigen schip
*of ik kom er achter dat dit een eitje is
*of ik kom er achter dat ik dit niet wil
*hij weet zeker dat dat het is
*hij komt er achter dat dat het ook niet is
ik weet niet meer wat me verstand is en wat me gevoel is
weet alleen dat het ene zegt dat dit nooit kan gaan werken en het andere zegt dat het wel kan werken
maar blijf nog steeds met vraag zitten alles wat hij doet en zegt staat lijnrecht tegen over elkaar
en wat de uitkomst ook zal zijn uiteindelijk de kids zijn toch de dupe
want als dat schip er komt zien ze zoiezo papa maar heel erg weinig
en ja ik hoop nog steeds dat hij er achter gaat komen dat het dat ook niet is maar ergens vrees ik diep van binnen
omdat ik nog steeds zo veel van hem hou
en ik weet er komt een moment dat ik voor mezelf moet kiezen en zeker voor de kids
maar wanneer is dat ???
Quasimodo@Bacootje
……. ik ben weer terug van een korte vakantie
Gezond & Wel weer thuis is ook wat waard.
……… we hebben het erg leuk gehad samen veel gelachen en dingen bezocht
Mooi zo! Wat je leuk hebt gehad kunnen ze je niet meer afpakken.
*of ik kom er achter dat dit een eitje is
*of ik kom er achter dat ik dit niet wil
*hij weet zeker dat dat het is
*hij komt er achter dat dat het ook niet is
Met recht een viersterrenplan. Prima! …….. Tja, is nog een hele puzzel he?
Hoe dan ook, succes & geluk gewenst,
Quasimodo.
@ quasi
Met recht een viersterrenplan. Prima! …….. Tja, is nog een hele puzzel he?
doet me goed te horen dat andere het ook een goed plan vinden
en wat die puzzel betreft ja kun je wel zeggen
weet je wat het is ik heb een keus maar wel een slechte in beide gevallen
de kids zien papa wat de keus ook word minimaal
en bij mij is het of ik verlies me man of of moet heel mijn leven aanpassen aan hem
een relatie van 2 mensen /gezin is aanpassen aan elkaar en niet aan 1 persoon
me verstand zegt dat het zo goed als klaar is en het word alleen maar erger
alleen me gevoel zit me in de weg en denk dat dit de enigste manier is om ze alle 2 de zelfde richting uit te krijgen
en tnxie voor je reaktie
doet me werkelijk erg goed
ba(cootje)
Quasimodo@Bacootje
Lieve ba(cootje).
Kiezen uit 2 (of meer) kwaden is geen “vrije keus” hè? Het is eigenlijk een opgelegd duivels dilemma, wat je ook moet kiezen, het voelt achteraf nooit echt “goed” aan. Je moet voor de minst slechte oplossing kiezen. Zo beleef ik je probleem. Dat is “mind braking” en heel moeilijk voor je. Niemand zou in je schoenen willen staan, het wordt een zware beslissing.
Wat is wijsheid!?
Liefs & Sterkte gewenst,
Quasimodo XXX