Toen mijn relatie crashte, shit wat had ik het toen moeilijk. Heeft best nog lang geduurd. Mezelf wijs gemaakt dat ik er overheen was. Dat was natuurlijk niet zo. Wel heb ik goede dingen gedaan. Gelijk alle contact verbroken en zo snel mogelijk begonnen met het loslaten. Ik denk dat dat de beste manier is om er mee om te gaan. Stiekum hoop je toch dat ze terugkomt. Ook al wil je dat niet. Ook al kun je niet.

Nu is het meer als 3 jaar geleden. Ex is getrouwd, niet gelukkig. Ze wil terug. Heeft bekend de grootste fout van haar leven gemaakt te hebben. Aan de ene kant doet het mij goed. Zo slecht was ik dus niet. Haar zoons komen nog regelmatig langs en vertelden dat ze het naar hun zin hadden bij mij, goed om te horen.

Terug kan ik natuurlijk nooit meer. Ze vroeg "is het gevoel er nog", ik moet bekennen ik voel nog wel wat voor haar. Maar een relatie is gebaseerd op houden van en vertrouwen. Het vertrouwen zal nooit meer terugkomen.

Wat mij wel goed gedaan heeft is chatten met haar. Na het verbreken van mijn relatie heb ik 3 jaar niet meer met haar gesproken. Dit zorgde ervoor dat er bij mij toch nog wat wrok aanwezig was. Dat is nu ook helemaal weg.

Dus verhaal is nu rond. Omdat ik mij ook lekker voel alleen, zelfs happy ben, klopt het dat tijd alle wonden heelt