Sinds een paar daagjes dacht ik, na twee maanden dat het uit is, dat het best goed met me ging. Ik treurde niet meer, plande mn dagen vol, had het leuk met vriendinnen, begon het plezier van andere dingen in te zien... maar dan opeens komt er een dag waarop je je verschrikkelijk kut en ellendig en eenzaam voelt. Opeens mis je hem weer en opeens is de drang er weer om hem op te bellen en te vertellen, dat je niet kunt slapen, dat het zo fijn zou zijn als je naast hem zou liggen, dat je nog zoveel van hem houdt.... Dan ben je weer helemaal terug bij af. Gaat dit ooit over?!?! Ik ben ook steeds, als het een beetje goed lijkt te gaan, bang, dat ik weer elk moment in kan storten, zoals vandaag.. het doet zoveel pijn. Het maakt je echt kapot. Want ik hou nog zoveel van hem en ik mis hem zo ontzettend erg..