Tegen jullie advies ingegaan en nu loop ik vast...

We zijn een paar weken verder en er is veel gebeurd. Eigenlijk kan ik het simpelweg zo stellen: ik sprong van mijn ene relatie van bijna 3 jaar over naar een nieuwe. Ik ben dolgelukkig en super verliefd, en diegene is ook erg gek op mij en heeft veel voor me gestreden.

Want ik wilde eigenlijk jullie advies opvolgen en me niet halsoverkop van de ene in de andere relatie storten.

Wat ik hierdoor wel heb geleerd is dat het echt iets goeds is dat mijn vorige relatie is verbroken, ook al twijfelde ik daar destijds enorm aan. Het was echt niet wat ik zocht en het werkte totaal niet. We zijn als erg goede vrienden uit elkaar gegaan gelukkig, met veel wederzijds respect.

Maar nu zit ik dus weer in een nieuwe relatie en probeer ik die zo krampachtig vast te houden dat ik het juist verpest. Ik ben zo onzeker en bedoel het eigenlijk allemaal juist niet verkeerd, maar juist door die onzekerheid is de relatie - die nog maar een maandje duurt - soms niet zo leuk als dat het kan zijn voor de ander en voor mezelf. En ik wil niet ook deze relatie verliezen door weer die stomme onzekerheid. Ik heb ook veel last van PMS deze maand en dat versterkt mijn angst, onzekerheid en juist ook mijn overgevoeligheid en snelle boosheid alleen maar. Kleine dingetjes als dat ik snel paniekerig doe of onzeker, of hem juist niet zichzelf laat zijn als ik hem voorstel aan mijn familie, zijn dingen waar ik het over heb. En ik wil dat niet, ik wil gewoon de relaxte en vrolijke Marjolein zijn zoals ik eigenlijk ben!

Dus heb ik besloten om naar een maatschappelijk werker te stappen, de 28e heb ik een eerste gesprek. Ik heb ook besloten om te gaan sporten, deze ochtend heb ik mijn eerste spinning-training gehad. Ik probeer echt aan mezelf te werken, van mezelf te houden en juist daardoor een leuker en beter mens te worden binnen en buiten relaties, maar het is echt heel erg moeilijk. Ik val regelmatig terug in oude patronen zoals hierboven beschreven en daarna ben ik weer enorm bang dat hij zal gaan. Zo heeft hij nu ook een sportweekend met natuurlijk de nodige feestjes, en ik heb afgeslagen om 1 avond mee te gaan. Hij is vele meer een feesttype dan ik, ik ben echt meer een huismus. En daar breek ik dan weer mijn kop over dit weekend...

Zucht... Hebben jullie dus tussentijds nog wat tips? Ik ga dus al naar een maatschappelijk werker maar ik wil ook nu mijn hoofd rustig krijgen...

Mayonaise's blog
login of registreer om te reageren

Zon, 17/05/2015 - 11:36 — P.

Mayonaise

Ik vind het heel knao van je zo aan jezelf wilt werken en vooruit wilt.. voor jezelf en niet alleen voor de relatie. Hiervoor een volwaardige chapeau.

De tip die ik je alleen kan geven is dat je hem zal moeten vertrouwen voor a.s. weekend. Je slaat zijn aanbod om een avondje mee te gaan af, maar wellicht is het een idee dit toch te doen. Zo kan je de sfeer proeven, zien wat hem bezig houdt en jezelf ook gerust stellen. Een relatie betekent ook dingen doen met de ander waar jijzelf in je uppie niet voor zou hebben gekozen, maar door toch erin mee te gaan laat je zien geïnteresseerd te zijn in de ander zijn/haar interesses en bereid bent dit ook samen te ondernemen. Om rust in je koppie te krijgen zul je echt een avondje mee "moeten" doen. Je zal zien dat het weekend meevalt en daarbij; alschij andere plannen zou hebben die hij verb
orgen wilde houden voor jou dan zou hij je uiteraard niet hebben uitgenodigd.. Ik denk dat hij je wilt voorstellen aan zn maatjes.. gewoonweg omdat hij trots op je is zoals je bent en je wilt showen aan iedereen die het wilt zie
indien je er voor kiest toch niet mee te gaan, vul je avonden dan door wat leuks met vriendinnen te doen en je gedachten ervan af te zetten. Hij zal je heus niet vergeten, vertrouw hem en je eigen capaciteiteb dat jij voor hem leuker bent dan welk meisje dan ook!

Succes!

Zon, 17/05/2015 - 11:49 — Mayonaise

@P.

Ten eerste, dankjewel voor je reactie! Het is erg fijn om een luchtig maar toch helpend antwoord te krijgen. Op het moment heb ik er weer heel erg last van, van die onzekerheid. Ik moet misschien ook niet verwachten dat ik in 1 keer om kan slaan, maar toch... Ik wil het zo graag. Inderdaad voor mezelf, maar ook voor mijn omgeving.

Met het weekend bedoel ik het weekend dat nu gaande is, dus hij is al weg en ik heb het aanbod al afgeslagen. Het begon vrijdag om de hoek waar hij woont, dus hij slaapt het gehele weekend gewoon thuis. We hadden donderdag een dag samen en hij had me verteld het feest op vrijdag over te slaan zodat we twee dagen samen konden zijn. Super lief natuurlijk.

Nu kreeg ik afgelopen vrijdag, de dag dat het dus begon, weer een dipje (ik denk echt door mijn ongesteldheid, ik heb erg veel last van PMS) en toen begon het eigenlijk. Hij ging zich inschrijven en ik ging met hem mee, veel mensen vroegen of wij er bij zouden zijn - bij het feest die avond - hij vertelde dat we misschien kwamen. Ik zei hem dat ie gewoon moest gaan, ook al was ik wel eerlijk in het feit dat ik hoopte dat hij dat avondje nog met mij spendeerde. Maar ik heb niks afgedwongen oid. Hij vroeg me bij hem thuis nogmaals een keer mee (wil je echt niet samen gaan?) en ik merkte gewoon aan mijn stemming dat ik het beter niet kon doen. Achteraf had ik het juist misschien wel kunnen doen. Was hij blij, want hij wilde echt heel graag ook al wilde hij niet alleen gaan omdat hij het me beloofd had (terwijl ik zei; gewoon gaan!), en was ik blijer want dan had ik mijn gedachtes ook verzet en een leuke avond met hem gehad.

Nu heb ik dus inderdaad de angst dat door die avond ik hem het gevoel heb gegeven dat ik niets voor hem over heb of dat ik nooit een feestnummer kan zijn. Terwijl dat onzin is... Maar toch geef ik hem nu wel die indruk.

En zo gaat het negatieve spiraaltje dus door in mijn hoofd. Als ik gewoon mee was gegaan, was er niks aan de hand geweest.

Snap je, zo werkt mijn brein. Door onzekerheid, angst, depriheid (ook dus heel erg door de maandelijkse periode) kan ik echt raar doen of niet zo leuk doen. Terwijl ik niks verkeerd bedoel en juist hartstikke bang ben. Maar daardoor ga ik weer onnodig mijn hoofd op hol maken, of hem verkeerde idee"en geven. Daarom wil ik hier zo graag aan werken...

Zon, 17/05/2015 - 15:06 — P.

Mayonaise

Mayonaise schreef:

Met het weekend bedoel ik het weekend dat nu gaande is, dus hij is al weg en ik heb het aanbod al afgeslagen. Het begon vrijdag om de hoek waar hij woont, dus hij slaapt het gehele weekend gewoon thuis. We hadden donderdag een dag samen en hij húad me verteld het feest op vrijdag over te slaan zodat we twee dagen samen konden zijn. Super lief natuurlijk.

En zo gaat het negatieve spiraaltje dus door in mijn hoofd. Als ik gewoon mee was gegaan, was er niks aan de hand geweest.

Hoi Mayonaise,

Wat vervelend te lezen dat je jezelf zo naar beneden haalt. Dit is toch helemaal niet nodig? Wat jij niet leuk aan jezelf vind kan een ander juist hartstikke aantrekkelijk vinden.
Er is een grondslag aan jouw gedachtes waardoor je je gedraagd zoals je doet, echter zul je op die momenten jezelf ook de vraag moeten stellen : " ben ik nu wel realistisch of is dit het vertekende zelfbeeld dat weer de kop op druk?"

Zoals ik het lees, en uit je verhaal kan halen, wilt deze jongen ook echt voor je gaan en je laten zien dat jij uniek bent en mooi. Maar zolang je jezelf zo tekort blijft doen zal ook hij voorzichtiger worden en dit leidt in veel gevallen uiteindelijk toch tot een relatiebreuk. Ik wil je helemaal geen schrik aanjagen i.o.d. Maar toch zal je met dat scenario rekening moeten houden. Jij denkt dat je niet voldoet maar hij kan op een gegeven moment ook denken dat als jij zo over jezelf blijft denken hij je dus niet genoeg stimuleert, prikkelt en laat blijken dat je wel alles bent wat hij wilt. Dit wordt op een gegeven moment vermoeiend, en dan vergt je relatie negatieve energie, wat iemand kan opbreken. ( been there done that helaas.)

De stap om met maatschappelijk werk te gaan praten lijkt mij hierom een erg goede keus voor jezelf, maar ook voor je vriend. Hopelijk kunnen zij jou een passende therapie aanbieden die blijvend resultaat zal hebben. Dit komt niet alleen jou maar ook je relatie( ten goede en je zal er echt sterker uitkomen.

Voor nu; Zie jezelf niet als een saaie huismus, maar als een meid dat gesteld is op rust. Af en toe zou je wel met hem mee kunnen gaan, en wanneer jij er klaar mee bent ook gewoon naar huis kan gaan. Want, wie weet is het allemaal toch veel gezelliger dan je van te voren had gedacht en krijg je de smaak te pakken, waardoor je vaker met hem op stap gaat. Voor jezelf ook een mooie ego boost, eentje die je ook wel kan genruiken.

Ik wens je heel veel wijsheid in je zoektocht naar jezelf. Want elk mens is mooi op zijn/haar eugen manier.. Probeer jezelf door de ogen van je vriend te bekijken en niet gelijk bevooroordeeld je conclusie te trekken. Het zal jou en je koppie echt heel veel goed doen.

Groetjes

Zon, 17/05/2015 - 11:55 — Hetlevenismooi

Hoi Mayonaise,

Wat leuk dat je weer verliefd bent en je dolgelukkig voelt. En dat het wederzijds is.

Verliefdheid kan een mens (zwaar) onzeker maken en eigenlijk zou het door het vertrouwen in elkaar en de mooie handelingen naar elkaar toe, niet zo erg hoeven zijn. Als een relatie in balans is.

Jij bent een huismus en hij niet.
Een vraagje, ben jij van huisuit een huismus of meer door onzekerheid, een soort van angst om er naar toe te gaan?
Dan zou jij je angst kunnen overwinnen door er juist naar toe te gaan die ene avond. Als je terug kruipt in je schulp, kan dat steeds erger gaan worden. Hij vindt het ook leuk. Ik hoop niet dat je hierdoor in paniek raakt wat ik schrijf , als je niet wil dan ga je niet. Zo simpel is dat.
Het geven en nemen in een relatie, het toch wel enigszins passen bij elkaar, anders lijkt mij dat de relatie uit balans gaat.

Goed dat je een gesprek hebt bij een maatschappelijk werker, ook voor inzichten.

Geniet ook van je verliefdheid, een relatie behoort leuk en mooi te zijn.

Wie is online

Enquête

Mayonaise's Buddies