Hij is voor het eerst een beetje eerlijk geweest, het ging toen ruim een jaar gelden ff niet meer tussen ons en zij was daar. Vechten en knokken voor wat je hebt doet hij niet, relatie staat nooit op nummer een. Dan is een verliefdheid verrekte handig.
Waarom hij op haar viel? Zelfde reden als op mij, haar kwetsbaarheid en daardoor charme, ja we lijken toch meer op elkaar dan hij ooit heeft toegegeven. Ik zei ik denk dat de relaties parallel lopen, zou kunnen, want hij denkt als het fout gaat tussen hen zal dat zijn omdat hij weer een ander zal hebben en het ff niet meer trekt bij haar. De veiligheid van een huis, twee autos en genoeg geld zal altijd op de achtergrond meespelen, een man van privileges. Maar er zat nog wel gevoel naar mij toe (tuurlijk wist ik dat ergens) en dat zal blijven. Ooit zal hij die woorden ook tegen haar zeggen.

Of het rust geeft? Een beetje, maar ondertussen heb ik niet meer zoveel vertrouwen in relaties, heb ik geleerd te knokken voor mezelf. Zie ik hoeveel er in mijn opvoeding zit. Ik doe het noot echt goed, al houden ze wel van me. Zo was het denk ik ook bij hem, je kunt zien of je wil het niet, durft het niet. Maar toch ik wilde deze moeilijke man. Ik wilde ervoor knokken. Zoals in het boek: Leven met een moeilijke man, waar ik zoveel in herken. En veel andere boeken.

Ik een slimme, lieve, creatieve vrouw die bepaalde behoeftes heeft in het leven, val zo vaak op het tegendeel, moeilijke mannen zonder wil, ruggegraad of doel, vaak nog agressief ook, dan wel geestelijk dan wel lichamelijk. Daarom tranen om Te doy mis ojos....

Je moet als vrouw groeien, maar als je wordt tegen gehouden door opvoeding en relatie( wordt je een slachtroffer en daar moet je uit. Dank je Annabelle Melville en dan nog een keer

Te doy mis ojos

Eeffie