Er zijn momenteel 0 gebruikers en 1 gast online.
Oh jeetje, ik heb zo'n strijd met mijn verstand en mijn gevoel. Ik weet soms gewoon niet wat ik moet doen. Enerzijds wil ik dat en dan weer dat. Ik ben mijn leventje weer enigzins aan het oppakken en dat gaat best aardig zolang ik maar niet alleen ben. Ik ben alleen heel erg bang dat ik hem plotseling ga tegenkomen. Dat zal een van deze dagen gaan gebeuren. En daar ben ik bant voor. Wat zijn mijn gevoelens, wat ga ik tegen hem zeggen? Alleen gedag of toch even vragen hoe het gaat. Ik weet het niet. Zal van de situatie afhangen maar ik ben zo bang. Ik hoop dat ik mezelf emotioneel in de hand kan houden.
Volg je verstand Ione. Het
Volg je verstand Ione.
Het heeft mij ook een eind op weg geholpen.
Gevoel kan wisselen, is afhankelijk van veel factoren.
Zoals, zon, of regen....gevoel is emotioneel en het verstand rationeel.
Gevoel kan ook worden versterkt door alcohol of door andere soorten 'drugs'. Maar je verstand komt altijd boven drijven.
Je komt em echt wel een keer tegen...een keer.
Net zoals ik, afgelopen week.
Dan kan je toegeven aan je emotie, je gevoel, of ..ja moeilijk.
Ik kan je niet zeggen hoe je moet reageren, dat is afhankelijk van je gevoel op dat moment.
Ik hoop dat je begrijpt wat ik wil zeggen.
Het gevoel zegt dit, maar is vluchtig, afhankelijk van veel factoren.
Verstand is wat je elke dag denkt, hetzelfde namelijk.
Volg je verstand ten alle tijden!
Als je alles op een rijtje hebt, laat je die gevoelens niet meer gaan.
Dan hoef je niet meer te kiezen tussen emotie en verstand
Hoop dat je hiermee wat kunt.
Ron
x
volg je verstand
Waar precies ben je bang voor?Om je emoties te laten zien? je bent toch een mens emoties zijn er niet om je voor te hoeven schamen.Is hij soms geweldadig? mmmm busje pepperspray kopen.Bang voor dat hij terugkomt op zijn beslissing? Neem aan dat je daar over hebt nagedacht wat je dan doet als jij dat niet wil aardig blijven en heeel duidelijk dus niks van misschien of daar moet ik nog over denken als jij ook wil heeeeeeeeeel veel praten en kijken of het vertrouwen er nog is.Misschien bang als hij een ander bij zich heeft? Zorgen dat je er altijd op je leukst uitziet zodat hij jaloerzer is op jou dan jij op hem.Een praatje maken hoef je niet bang voor te zijn je kunt hem immers en dat praatje maak je op dat moment voor je zelf uit als je dat wel wil ja of nee.Probeer niet zo bang te zijn kom voor jezelf op ben trots op jezelf hij zal je heus niet opeten. Sterkte en groetjes Tonny
nooit schamen voor emoties
Iemand zei ooit eens tegen mij dat je je nooit hoeft te schamen voor je eigen emoties,dus maak je niet druk,wat komt dat komt,inhouden is 1000keer zoveel funest voor je zelf
sterkte
Voor emoties hoef je je
Voor emoties hoef je je zeker niet te schamen, maar ik ben het toch met ron eens, volg je verstand..
Gevoel wisselt ongeveer per minuut.
Wat doet hij met je gevoelens? (ik ken je verhaal niet zo goed hoor) Maar wat zou hij doen? Kan hij ze weg nemen? Kan hij ze minder maken?
Bij mij maakte het alles alleen maar erger voor mezelf als ik mijn gevoelens liet tonen.. Pas op jezelf.. toon je gevoelens wel maar dan aan mensen die je echt kunt vertrouwen en die je ermee kunnen helpen..
Sterkte!
Xje Marloes
Ik schaam me ook niet echt
Ik schaam me ook niet echt voor mijn emoties maar ik wil gewoon sterk zijn. Hij laat mij in de steek en dat doet pijn. Maar het is zo frustrerend dat hij gewoon verder gaat met z'n leven en dat ik met het verdriet zit. Het lijkt wel alsof ik nu helemaal niets meer voor hem beteken. Dat is zo gek om te beseffen. Twee weken geleden spraken we elkaar elke dag en wist ik alles en nu is het een week uit en spreek/zie ik hem niet meer. Zo gek, ik kan er niet over uit. Ik denk dat hij mijn gevoelens enorm zal versterken als ik hem zie. En dat ik dan weer even een dipje krijg. Maar ik weet niet hoelang ik het nog vol hou om hem niet te zien. Dit doet namelijk ook pijn. Volgens mij is het allebei even erg. Maar dan ben ik tenminste van die ontzettende drang af dat ik hem wil zien.
Ik begrijp je helemaal (heb
Ik begrijp je helemaal (heb ik daarnet ook al ergens geplaatsd)
Bij mij is het inmiddels al minder maar ik kan je echt aanraden om hem zo min mogelijk te zien. Bij mijn werkte dat heel goed en ik kon hem ook meer loslaten, meer aan mezelf denken. Het doet pijn en je mist hem maar dat gevoel word alleen maar versterkt als je hem nog veel ziet en nog veel met hem praat.
Xje