Hey iedereen!!

Morgen staat na lang wachten ineens veel te snel voor de deur.. Ik denk er al aan sinds eind juni, maar had nooit verwacht dat het effectief zo snel ging gaan..

Morgen wordt het startschot gegeven van het 3-daags dorpsfeest. Dat wil dat ik mijn ex kan tegenkomen, en dus hem voor de allereerste keer ga zien in 4 maand, want dan zijn we zo'n 4 maand uit elkaar..

Het gaat gewoon enorm raar aanvoelen.. Ik ken hem al zolang, en dan van hem zolang niets gehoord/gezien te hebben. Ook gaat het een enorme uitdaging voor me worden, want als morgen nog een vriendin afzegt, sta ik er dus helemaal alleen voor... Als hij ook alleen zou zijn, of toch samen gaat met m'n beste vriend, kan het allemaal nog niet echt veel kwaad, maar als die andere groep er nog eens gaat bijstaan.. Mijn God, ik moet er niet aan denken, ik word er anders te misselijk van..

Echt elke dag heb ik al uitgestippeld in de mate dat dit mogelijk is: Kleding ligt al klaar + de make-up die ik dan ga dragen.. Ik weet dat het voor jullie misschien raar klinkt, maar voor mij maakt het een soort van comfort-zone in deze toch vrij stressy situatie.. Gewoon te weten dat alles al klaarligt en dat ik op het moment zelf niet begin te stressen omdat ik niets vind..

Pffff, morgen is het zover.. Ik hoop dat die vriendin morgen zegt dat ze toch gaat gaan, anders.. *zucht*... Anders zal het een hele zware proef worden...

Groetjes!!!