Stel he. Stel, jij probeert het tegen beter weten in weer met haar. Omdat het best oke is en zij mooi, leuk en aardig is en jij jezelf vertelt dat je eigenlijk niet zo moet piekeren.

Stel..

Of stel dat ik heel koppig me niet wil inschrijven bij zo’n datingssite omdat ik vind dat het om de uitstraling van de ogen gaat die je niet op foto’s kunt zien en jij hartstikke juist wel op die datingsite zit.

Ja…

Stel dat ik een uitnodiging voor een avond in de kroeg afsla en ik je daar misloop. Of dat je net niet met je winkelwagentje tegen de mijne staat te rammen maar tegen die van een oud besje.

Of..

Ja verdorie, stel dus dat we elkaar gewoon de hele tijd mislopen. Omdat jij….ja…zit te piekeren. En omdat ik dus..euh..

Óf dat het de tijd nog niet is. Dat jij alle reden hebt om te piekeren en ik ook nog ff iets moet doen misschien. Zoiets zal het wel zijn.

Weet dan in ieder geval dat ik je wel al om me heen lijk te voelen. Alsof je al een beetje bij me bent. Al klinkt dat raar, toch voelt het soms zo. Maar we kennen elkaar nog niet, ik heb geen idee wie je bent of waar je nu rondloopt, wat je nu doet. Ik zie uit naar de dag dat we elkaar ontmoeten. En tot die tijd: heb geluk, lach en heb lief.

Havana