start all over again

afbeelding van ELABA

hello,

Heb het gevoel dak ik weer sta, waar ik drie maanden geleden stond. Mijn exvriendin is langsgeweest en ook blijven slapen. Twas een zalige avond, twas zalig om ze terug te kunnen vastnmen, samen met haar in bed, allemaal super. 's Morgens zei ze met een lachje "dit is eenmalig". We hadden een leuke voormiddag en 's middags iets gaan eten. Toen ze wegging een intense knuffel en totziens.

Duidelijkheid is er in feite wel, ze voelde zich te afhankelijk van mij, ze begrijpt soms niet wat ik in haar zie, ze wil studeren, ontdekken en vreest dat dat met mij erbij moeilijker zal zijn, ze is ook bang dat ik ongelukkig zou worden bij haar??? Maar uit mekaars leven? Nee, da lukt ons niet. Er is nog zoveel liefde tussen ons, we flirten, knuffelen, geven mekaar raad. Gisteren hebben we bewust de negatieve zaken uit onze relatie besproken en geloof me het waren er niet veel! Ze verliest zich teveel in mij, ze wil zichzelf bewijzen, ze bang van de gewoonte,...

Hoe raken we hieruit? We beseffen alletwee dat we er iets moeten op vinden, maar mekaar niet meer zien of horen lijkt geen optie. De vriendschap de we nu zogezegd hebben is niet werkbaar, dr zijn teveel gevoelens, twijfels. Ik weet het ff niet meer, hoop zo dat we hieruit raken samen, misschien ooit als koppel, misschien als vrienden. Maar met mekaar. Alle tips zijn welkom, want weet even niet hoe het aan te pakken.

grtjs

afbeelding van stukwrak

jeetje,aan ene kant is dat

jeetje,
aan ene kant is dat wel goed nieuws dat ze toch naar je toegekomen is en dat jullie intiem zijn geweest.
tip/advies? heb ik helaas niet want zoals ik je heb verteld ik zit net in zelfde situatie als jij en onze verhalen lijken zowat sprekend op elkaar wat betreft waarom het uit is gegaan etc.
maar over het algemeen zijn vrouwen toch niet zoals mannen,het gaat ze niet altijd om seks( anders had ze wel iemand anders opgezocht ) maar ook andere dingen eromheen ,dat is mijn ervaring iig...

ik heb misschien wel 1 tip,blijf voor haar vechten want jullie houden toch heel veel van elkaar en hebben het fijn samen.

ik hoop echt dat het jullie weer een koppel worden,ik gun het je van harte want ik weet zelf hoe erg dit is Verdrietig.

P.S sorry als je niet veel aan mijn antwoord heb

afbeelding van rozenblaadje

afstand

Hey Elaba,
Beetje hetzelfde meegemaakt en nog steeds. Dacht bij mezelf 'ik wacht gewoon af'... Maar helaas helpt dit ook niet, ik word gek van al die onzekerheid. Ik denk ook dat ik het 'elkaar negeren' niet aankan. Maar ergens ben ik er toch nog steeds van overtuigd dat dit de beste oplossing is. Het doet pijn als de andere persoon niet zoveel houdt van jou als jij van haar, dus wil je met zo iemand verder voor de rest van je leven? Is je antwoord resoluut 'neen' dan kan ik je alleen maar aanraden van afstand te nemen, al begin je maar voor een maand ofzo... Sterkte en hoe hard het ook klinkt, probeer jezelf niks wijs te maken. Groetjes!

afbeelding van Love is hard

onzeker

Echte raad heb k niet,maar uit je verhaal denk ik dat ze onzeker is en de vraag is hoe maak,geef je haar de zekerheid?
Daar denken vrouwen heel anders over dan mannen.
Misschien wil ze niet binden en aan haar zelf werken,maar ja dan moet je geen relatie gaan beginnen.
Veel jongen vrouwen willen tegenwoordig niet snel binden. Ze willen vrijheid en later vastigheid of andere jongens uitproberen.

Vriendschap met gevoelens werkt niet. Delete dat maar.
Jullie moeten gewoon direct zijn tegenover elkaar. Wat mis je in je leven? wat wil je van me? zoveel kan je over hebben. Zo is duidelijk en ga je je tijd niet verspillen aan iets wat toch niet voor jou gaat vechten.

afbeelding van ELABA

@love is hard

hi,

Bedankt voor je reactie. Gisteren zijn we weer iets gn eten en is ze hier terug blijven slapen. Ben er zowat achter dat ze het helemaal niet meer weet, en ook niet echt blijkt te beseffen hoe ik me voel bij al die twijfels. Dus ja 't wordt hard maar ga proberen afsluiten, ben zowat moegestreden en begin ook zwaar te twijfelen of mijn gevoelens voor haar nog wel echt oprecht zijn. Denk dat ik teveel wil vasthouden aan het vertrouwde. Dus ja de komende weken tanden bijten en trachten niet te reageren op haar contactpogingen. Ga ze wel nog uitleggen waarom ik dit besluit heb genomen.

grtjs