Hallo allemaal,
En langzamerhand merken we wel dat er wat progressie in zit.
Ik heb nog weinig lust om over hem na te denken, het uit te praten of hem te contacteren
De beruchte brief heb ik hem niet geschreven en ga dat ook niet meer doen...what's the point?

Over een paar daagjes naar mijn tweede thuisland, ik kijk er zo naar uit, wat eigenlijk misschien een beetje raar is want dat is waar ik met mijn ex 16 jaar geleden zo gelukkig was en samenwoonde.
Maar goed dit eiland is altijd mijn eiland geweest en ik kan niet wachten om mijn vrienden weer te zien.

Volgende week weer een date met degene waar ik al eerder een date mee heb gehad, en ik heb er zin in.
Ik merk wel dat ik echt nog geen nieuwe relatie wil , maar ik wil wel de genegenheid, leuke dingen doen, goede conversaties...
In ieder geval is dit rustig, en hoef ik echt nog geen beslissing te maken wat ik er mee wil (denk ik)
Mijn ex zit nog steed in mijn hoofd, leuk zeg single zijn ik mis zijn lichaam tegen mij aan....hoe hij mij soms zo vast kon houden in zijn slaap, hoe hij tijdens ons samenzijn zoooo intens naar mij kon kijken..........zucht
Dat is ook een mindere kant van het single-dome.

Nou ja het zal wel loslopen...nog even en ik kan weer mijn oude vrienden zijn, dat is ook wat waard!!