Hoi iedereen,

Vandaag weer een slechte dag. Vandaag heb ik m'n ex gehoord, hij belde om nog een aantal zaken te regelen.
Hij vertelde dat hij binnenkort weer voor een tijdje naar z'n vlam gaat. Auw, bam, weer 10 stappen achteruit.. Het kwam toch nog aan hoewel ik dacht dat ik de ergste klap al had gehad.

Toen ik zn vlam voor het eerst zag liep het helemaal uit de hand (zie vorige blog). Maar nadien leek hij zo'n spijt te hebben dat hij me had gekwetst. Even had ik zelfs het gevoel dat ik toch nog meer voor hem betekende dan ik zelf dacht. Even dacht ik zelfs dat er mss weer een toekomst kon zijn. Heel even maar.

Nu voel ik me gewn dom en naïef, heb ik hem dan zo verkeerd begrepen? Ik dacht dat ik hem na 7 jaar door en door kende maar nu stel ik dat allemaal in vraag. Hij geeft steeds andere 'signalen', dan is hij vriendelijk en dan bijt hij m'n neus weer af. Soms krijg ik het gevoel dat hij me mist maar dat hij toch naar z'n vlam gaat bewijst toch het tegengestelde. Zo verwarrend allemaal. Zo beu ook.

Ik ben het beu om te huilen en zo van streek te zijn!!!! Ik wil verder met m'n leven, ik wil ook iemand nieuw leren kennen. Nieuwe vrienden maken, uitgaan, me rot amuseren. Ik wil het, voor mezelf omdat ik weet dat ik beter verdien. Maar toch slaag ik er niet in om echt die stap te zetten, ik blokkeer mezelf. En ik weet het maar het is sterker dan mezelf. Ik wil gewoon slapen en huilen en dan weer slapen.

Het is zo'n raar gevoel en ik ben het zo beu, ik wil gewn weer gelukkig zijn.