Hoi G,

Ik probeer mezelf ook dingen te dwingen, helaas zit mijn dagbesteding toch nog 24/7 bij haar.. Zit de hele dag op sites te kijken hoe haar terug te krijgen, wat wel wat niet doen.. Vraag ook aan vrienden wat zij vinden en menig een wilt graag dat ik doorga met het leven en zien hoe erg ik eraan onderdoor ga.. Ze zeggen dan ook, nou als je het echt niet anders kan en maar blijft vasthouden aan het idee ''ik moet nog wat proberen'' doe dat dan maar gewoon maar het lijkt mij niet slim ...

Bedoelde je met de zin: Hoe ongelofelijk het ook klinkt, je kan het op z'n minst proberen toch? Want slechter dan nu kan toch niet? Dat ik nog een keer langs moet gaan of ging dat over het stukje wat je schreef?

Moet ik ook gewoon weer uitgaan? Ik ga/ging vaak naar een tent waar zij dus ook komt omdat we daar altijd heengaan met vrienden, dus als ik ga stappen kom ik haar geheid tegen, misschien ook beter dan haar te blijven ontwijken, creëer je volgens mij alleen maar een fobische angst door omdat ik nu ook al bijna niet over straat durf te lopen omdat ze achter me woont...

Hey heart-broken88

Klopt idd, ik kan nergens rust uit halen, alles wat ik normaal leuk vind ( films, series, sporten, gamen enz) heb ik totaal geen zin in. Kom er ook echt niet aan want ik kan mezelf hooguit van bed naar de douche en van de douche naar de bank of pc verplaatsten om zo weer verder te gaan denken over hoe en wat en had ik maar...

Nou blijkt dat ze misschien nog niemand heeft, volgende dag toen hadden we weer contact toen zei ze: wie zegt dat ik niet meer alleen ben dan en dat ze al wel verder kijkt ja:(.. Hadden we mekaar maar in die 2 maanden niet gezien nadat het uit was, dan had ik misschien ook eerder kunnen beseffen dat ik helemaal niet zonder haar wou door even alleen te zijn.. Nu had zij de kans om zich over mij heen te zetten en voor mij voelde het nog een beetje alsof we een relatie hadden...

Contact is nu sinds 5 weken verbroken.. Zij zocht toen nog contact om te vragen hoe het met me ging omdat ze plots niks meer van me hoorde.. Daarna nog gebeld en ik bleef maar even sterk alsof het goed ging, in de hoop dat het iets zou uitmaken.. Op het einde dus toch maar gevraagd of er al een ander was en wou ze niet op antwoorden omdat ze dat vorige keer al zei dat ze daar niks op zou zeggen... Toen volgende dag hebben we weer contact gehad over whatsapp eerst ( heel fijn), waarin ik ook vroeg waarom ze het niet meer wou proberen.. Omdat er teveel ''beschadigt'' zou zijn wat ze later een te heftig woord vond om zo te noemen.. Ze zei al dat ze het niet via app wou vertellen wat ik ook snapte en even later deed ze het toch..

hoofd punten waren:

- Ze vond dat ze een andere jongen zag tijdens het daten dan tijdens de relatie
- Ze wou een sprong in het diepe met mij wagen (samenwonen) en ik was daar nog niet aan toe en voelde me erdoor onder druk gezet..
- Ze wou leuke dingen met me doen maar vanwege financiën van mijn kant kon dat niet en ik deed er ook niet veel aan

Uiteindelijk s'avonds nog gebeld, omdat ik het niet echt fijn vond om dat zo te horen via app, dus wou ik graag met haar afspreken die avond in het park ( neutrale omgeving) maar dat wou ze niet ( omdat ik nog teveel gevoelens had).. Nou toen maar over de telefoon gepraat en op het einde nog eens gevraagd of ze het echt niet meer wou proberen: nee momenteel niet zei ze.. Waarop ik zei: dan is het misschien beter als je geen contact meer met me opzoekt, iig niet op deze manier om te vragen hoe het met mij is, alleen als het iets anders zou zijn als in gevoelens. En ik laat dan ook even niks meer van mij horen. ( zei het uit zelfbescherming maar heb daar nu zon spijt van).. Zei ook alvast gefeliciteerd met je bday want ze was de week erop jarig...

Dat is nu 5 a 6 weken geleden... Ik had dr al meteen toen het definitief uit was na die 2 maanden door blijven gaan van fb verwijderd en nummer ook.. Maar het helpt totaal niet.. Vind het ook naar om naar buiten te gaan omdat ze zo ergens kan lopen aangezien ze om de hoek woont, heb mijn kaartje voor dreamfields verkocht omdat ik haar niet wou tegenkomen en het zou mijn dag sowieso verzieken omdat ik dr dan toch zoek etc..

Zou een berichtje goed zijn ja? liefst wil ik dat wel echt, alleen zegt het andere stemmetje, wat bereik jij daarmee?
Langsgaan wil ik ook super graag maar zo bang om af te gaan enz..

Denk nu echt teveel aan wat ik anders had moeten doen: Was toch maar gaan samenwonen, had toch beter je best voor dr gedaan, had niet zoveel getwijfeld en de knoop doorgehakt die avond ( uiteindelijk samen).. Het doet zon zeer en de pijn die stapelt op, soms zo erg dat ik echt niet meer wil.. Zon mooi, lief meisje laten schieten.. En nu zal ik dr verliezen aan een ander, die vast veel beter enz is als ik ben...

Vanavond naar zomerfeesten in Nijmegen maar zie daar ook al tegenop, omdat zij daar misschien ook kan zijn, bah...

gr

Ja dat is dan toch wel fijn als je die verplichtingen nog hebt.. Ik zit vast op een kamertje van 22 m2 en weinig verplichtingen.. Helaas nog geen vaste baan die ik wel zoek, maar daar heb ik ook de puf niet meer voor.. Ben op, gesloopt, zie geen uitweg meer..

Ik wil idd graag sterk zijn en mijn best weer gaan doen voor alles omdat dat altijd een positiever effect heeft om haar terug te krijgen dan wat ik nu doe, maar dan sluipt het gevoel er alweer in ' het moet nu, ik wil haar nu terug, kan niet anders'' waardoor ik weer inzak,...Ik zal het proberen met de kaarsen enz, misschien helpt het een beetje..

Avonden gaan over het algemeen nog wel, op de een of andere manier kan ik het dan beter redeneren.. Misschien omdat de dag dan voorbij is ofzo?

Gr