Niet dat ik echt ldvd zit, maar weer eens een vrouw waar ik sterk in geinteresseerd ben.
Alles sinds begin decmber, niet super lang, wel intensief gestuurd, afgesporken etc..
Het is niet iemand die ik in het dagelikks leven zomaar tegenkom, dus moet echt wel sturen..
Al een keer laten blijken voor nog eens af te spreken, zij zegt ok. Maar als puntje bij paaltje komt, is er voor een afspraak geen tijd.
Indien ik dan niets laat horen, komt er na een week wel reactie van haar kant, indien ik antwoord kan ze plots negeren. Het eeuwige aanslepen heb ik ook geen zin meer in. Er mag wat gespeeld worden, maar er moet wel evolutie inzitten.
Nu voor mij is pas iets afsluitbaar als ik duidelijk antwoord heb. Dus niet nu en dan negeren. En had dan graag ook mijn kans gewaagd met hoop op reactie (al dan niet negatief)
Hoe zouden jullie het aanpakken om te vragen wat haar intenties zijn..? Zien jullie iets fout in,:
"Hey, even heel direct, maar wil jij nog afspreken? Heb geen idee meer je in te schatten, maar wil ook niet blijven "stalken" :/"
Tis niet dat ik haar wil aanvallen ofzo, (dus denk dat ik niets verkeerd vraag?) gwn reactie krijgen waarop ik verder kan gaan.
Heb bewust "jou in schatten", ik stel me mss wat kwetsbaar op. Zemag gerust eten dat ik haar leuk vind/vond, maar dat ik wta genoeg heb van het eeuwig getalm.
Stalken klinkt wat zwaarder dan het is, maar vind dat er redelijk wat input van mij moet komen. Hoewel zij in het begin altijd enthousiaster was dan mij..
Is het niet beter om gewoon te bellen?
Dat is eng, dat begrijp ik. Maar dan kun je wel rechtstreeks en direct met elkaar communiceren. Als je haar dit berichtje stuurt, heb je de kans dat ze niet reageert en dat je eindeloos blijft wachten op reactie. Of ze reageert met een berichtje dat ze wel nog wil afspreken, maar blijft het een frustrerend spelletje om daadwerkelijk een afspraak te maken. Ik denk dat je duidelijkere antwoorden krijgt als je haar gewoon belt en persoonlijk spreekt.
@En_nu
Is dit dezelfde vrouw als waar jij in 2016 over blogde ? *just asking
Het is niet iemand die ik in het dagelikks leven zomaar tegenkom, dus moet echt wel sturen..
Door dit bijzondere gegeven , het niet in het dagelijkse leven tegen te komen , moet jij "sturen"? wat heeft dat sturen je dan al opgeleverd ? Waarom denk jij dat je moet "sturen " en niet de gok neemt om de dingen zo te accepteren zoals het nu is ?
Stalken klinkt wat zwaarder dan het is, maar vind dat er redelijk wat input van mij moet komen. Hoewel zij in het begin altijd enthousiaster was dan mij.. schreef:
Is het jou onzekerheid , die je noopt om jezelf iets voortvarender op te stellen dan je in werkelijkheid bent? omdat je heel bewust een hele zin die je wilt sturen door een blender drukt en erna nog eens door de zeef gaat halen . Waar is de rust en spontaniteit , waar is en_nu zelf ?
. Er mag wat gespeeld worden, maar er moet wel evolutie inzitten.
Nu voor mij is pas iets afsluitbaar als ik duidelijk antwoord heb. Dus niet nu en dan negeren. En had dan graag ook mijn kans gewaagd met hoop op reactie (al dan niet negatief)
Er is iets afsluitbaar ? mogelijk staat dit nog aan het begin van iets, waarom de behoefte om het af te willen dwingen en juist te verpesten door deze behoefte om directe antwoorden te willen hebben . Is er geen kans dat dit even is zoals het is en er plezier in te hebben in deze vorm van een "relatie "en wel te zien waar het op uit draait ooit . Ik neem aan dat je leven wel gewoon doorgaat zoals het was , leuk met af en toe een berichtje tussen door welke je tot niks verplicht . Als je hier luchtig mee om blijft gaan , maakt dat jou ook een stuk charmanter voor diegene . Het komt op mij over dat je nu al je grens bewaakt voordat er enigszins ook maar iets aan de hand is. Het is denk ik je eigen fantasie die al vooruit holt en jou een beetje tot wanhoop drijft .
@hortensia
Deze van 2016 is het niet. Ben ik volledig over
Met "moet sturen", wil ik zeggen dat als ik haar wil zien we wel moeten afspreken. We wonen niet in dezelfde stad, niet dezelfde uitgaansvrienden. Kom ze dus niet spontaan tegen.
Ligt wel aan mij hoor, ben ik mij van bewust . Het is zwart of wit. Onduidelijkheid, onzekerheid is iets wat mij zot maakt. -> vandaar, liever duidelijk afgewezen, dan niet weten wat en hoe. Al weet ik dat ik mij zo niet mag opstellen naar haar. (Heb ook niet gestuurd, moest het gwn eens kwijt )
En het is ineerdaad, in het begin was het luchtiger, maar naarmate het duurt begin je meer te verwachten. Dat het nu bij haar (al) begint dood te bloeden vrees ik dusdat dit geen begin meer is maar al een einde..?
Het leven gaat wel door, maar ze zit toch vaker in mijn hoofd dan mij lief is.
@en_nu
Ik begrijp het wel , de nieuwsgierigheid wordt geprikkeld door die berichtjes wat ik me afvraag is : Waarom zou iemand leuke berichten sturen en als het op een afspraak aankomt niet thuis geven.....
Bij mij zou dat wel enige alarmbellen doen afgaan.
@hortensia
Ik stel me ook vragen.
Dit is nu net wat ik zo haat. In berichten doen alsof ze je leuk vinden. Echter daarnaast afwijzen. Moest het op beide hetzelfde signaal zijn kon ik ook makkelijker vergeten.