Hallo lieve mensen
omdat ik er nu ik wat meer afstand krijg, ook steeds meer achterkom wat ik eigenlijk allemaal voor mijn ex over had en daarbij mezelf vaak genoeg aan de kant heb gezet. Ze heeft me zelfs meerdere malen (in een emotionele bui..) gezegd: 'dat ik uiteindelijk toch wel bij haar weg zou gaan.. net als iedereen..' En uit mijn enorme liefde voor haar heb ik dus extra hard mijn best gedaan om me ook te verbijten door moeilijjke momenten heen en daarbij dus over eigen grenzen ben gegaan.... vond ik dit liedje wel passen. Sorry to myself. Ik lees het hier bij meerdere mensen terug: jezelf aan de kant zetten voor de ander. Zelfs nu zou ik het nog doen.. maar ik voel mezelf sterker worden!! Het gaat me lukken de eer aan mezelf te houden en soms helpen stoere vrouwen als Alanis me daar even bij. Zo een mooie, sterke vrouw... en als je hoort waar ze over zingt dan blijkt dat ook zij zichzelf wegcijferde voor een ander soms..

Wij zijn sterk mensen!!!!!!! Wij zeggen wat we voelen, we delen met elkaar en we gaan ergens voor: namelijk voor ons eigen herstel, al is het met vallen en opstaan. Maar in mijn geval is mijn ex juist zwakker: zij gaat dingen uit de weg, ze is niet eerlijk in haar gevoel, niet naar zichzelf en niet naar mij. BAH, wat jammer dat het zo is gelopen, met al het moois wat we ook hadden. Maar ik weiger alleen dat te zien! Ik ga nu eerlijk zijn, voor mij en mijn herstel!!!!!!

Liefs en sterkte!

Zie onderstaande link en tekst:

Sorry To Myself - Alanis Morisette

For hearing all my doubts so selectively and
For continuing my numbing love endlessly.
For helping you and myself: not even considering
For beating myself up and over functioning.

To whom do I owe the biggest apology?
No one's been crueller than I've been to me.

For letting you decide if I indeed was desirable
For myself love being so embarrassingly conditional.
And for denying myself to somehow make us compatible
And for trying to fit a rectangle into a ball.

And
To whom do I owe the biggest apology?
No one's been crueller than I've been to me.

I'm sorry to myself.
My apologies begin here before everybody else.
I'm sorry to myself.
For treating me worse than I would anybody else.

For blaming myself for your unhappiness
And for my impatience when I was perfect where I was.
Ignoring all the signs that I was not ready,
And expecting myself to be where you wanted me to be.

To whom do I owe the first apology?
No one's been crueller than I've been to me.

And
I'm sorry to myself.
My apologies begin here before everybody else.
I'm sorry to myself.
For treating me worse than I would anybody else.

Well, I wonder which crime is the biggest ?
Forgetting you or forgetting myself...
Had I heeded the wisdom of the latter,
I would've naturally loved the former.

For ignoring you: my highest voices.
For smiling when my strife was all too obvious.
For being so disassociated from my body,
And for not letting go when it would've been the kindest thing.

To whom do I owe the biggest apology?
No one's been crueler than I've been to me.

And
I'm sorry to myself.
My apologies begin here before everybody else
I'm sorry to myself.
For treating me worse than I would anybody else.
I'm sorry to myself.
My apologies begin here before everybody else
I'm sorry to myself.
For treating me worse than I would anybody else