dat ik zo week ben..ik kan mezelf niet bij elkaar rapen door verdriet ...jezus...was er maar iemand die me hier doorheen kon helpen..dus ik doe mn vehaal maar weer hier..
het helpt echt..als ik het maar kwijt kan....
die brok de hele dag in mn keel en ik moet me groot houden voor de kids..maar gut..wat hebben die het door dadt mama zoveel verdriet heeft..en verder..??..het lijkt of het niemand wat kan schelen...ik kan toch niet iedere dag bij mn kinderen uithuilen??
kan ik ze niet aandoen..voor hen moet ik sterk zijn
ze weten dondersgoed dt ik veerdriet heb en ik ben trots op ze.....zeker weten..dan denk ik ..wat hebik jullie aangedaan..
ik ben inderdaad..uitzinne..
heb verdriet ,kwaadheid en ik begin ook te haten en da's jniet goed...ik moet mezelf bij elkaar zien te rapen...maar verdriet overmand mij......wat erg....ik weet me er geen raad mee..please help me!!!!!!