Soms

afbeelding van Daan73

Heel soms ben je toch zo slim om op de FB of Hyves van je ex te kijken.. Dan zie je weer dingen die je niet wilt zien. Mijn familieleden zijn allemaal verwijderd bij haar en van haar nieuwe vriend voegt ze steeds meer familieleden toe..
Afgelopen dinsdag belde we om afspraken te maken omtrent onze dochter. Het gesprek kreeg een rare wending. Ze vertelde me dat ik zoveel voor haar betekend had, haar liefde voor mij "onvoorwaardelijk" was en dat ze vond dat ik nu zo goed bezig ben. Zelfs haar moeder begon zondag spontaan tegen mij te praten..
Ergens wil je terug, ergens weet je dat er geen weg terug is. Er is teveel gezegd en gedaan... We wonen nu ook 30 km uit elkaar en ik wil niet meer terug daar naartoe.
Je twijfelt enorm over je gevoelens voor haar, want ik irriteerde me mateloos aan haar het laatste jaar. Keek veel naar andere vrouwen, maar deed er niets mee.. Toch hou/hield ik van haar, want anders was ik toch nu wel klaar met haar geweest??
Volgens vrienden mis ik het familie-gevoel, mijn gezin.. En gaat het niet om haar.. Mis ik iemand in mijn leven.
Wat ik zelf denk; ik weet het echt niet.. Het lukt me niet om het een plekje te geven. Misschien ook wel omdat ik niet kan begrijpen waarom iemand niet vecht voor een relatie, maar er zonder slag of stoot een punt achter zet...
Je snapt het al.. We zijn 4 maanden verder nu en ik heb een dipdag

afbeelding van sunny1

Nou, ik vind dat je het

Nou, ik vind dat je het ongelofelijl goed doet, na 4 maanden al!! Dat je dingen mist, dat lijkt me normaal, na zo'n lange tijd. Dat je een dipdag hebt, ook normaal lijkt me daar zal niemand na 4 maanden van opkijken! Rustig aan, ga zo door, jij komt er wel.

sterkte Sunny

afbeelding van Daan73

dank je

de problemen die wij hadden, zouden de meeste om lachen. Irritaties om het verkeerd inpakken van de vaatwasser, dat zij met haar slechte rug zware wasmanden naar boven ging tillen, het koken van een ei.. Maar als je 30 uur in een dag moet stoppen, dan krijg je dat.. Onze problemen waren "peanuts".. maar als je er nooit over praat, dan is dit het resultaat. Dat kan ik dus op dit moment geen plekje geven.. Vooral niet als je ex je ineens helemaal begrijpt, maar rustig doorgaat met haar "praatvriend".
Ik blijf zeggen dat ik niet weet of ik terug wil, maar had gewoon verwacht dat ik meer voor haar betekende. Is het misschien mijn ego die problemen heeft?

afbeelding van Machteloosje

Dat is ook een mogelijkheid....

Ik heb dat ook, wil hem echt niet terug, maar ben soms af toe nog in de war .. omdat hij mij niet wil. Want daar komt het op neer. Ik voelde me echt aan de kant gezet en dat doet vreselijk veel pijn.

Zo moeilijk te bevatten!

afbeelding van tomaatje

@daan73

Je komt er wel uit misscien moet je jezelf ook weer is terug vinden.
Neem de tijd voor jezelf 4 maanden is nog niet zolang.

Sterkte,tomaat

afbeelding van Phillip

Oh zo herkenbaar dit

Oh zo herkenbaar dit Daan.....
De vraag: was ik het dan niet waard om voor te vechten blijft bij mij ook voortdurend terugkomen.

Maargoed; het gaat steeds beter, we gaan door en wat zij wil, voelt of denkt is niet zo relevant meer....
Maar jullie blijven aan elkaar verbonden via een kind dat is erg moeilijk, maar je vind vast wel een modus om hiermee om te gaan!

Keep the faith!

afbeelding van Xen

Ik kijk af en toe op haar

Ik kijk af en toe op haar facebook. Dan kan ik eens goed lachen voor wie ze me heeft "ingeruild".
Haar onverschilligheid doet je nadenken, en dat is ook begrijpelijk.

Maar als je weet wat je hebt gehad met haar. En je weet binnenin dat het echt was, dan hoef je in principe geen zorgen te maken. Geloof me vrouwen vergeten niet zo snel.
Je moet maar eens tegen een vrouw zeggen dat ze wat dik begin te worden.
Na 30 jaar weet ze het waarschijnlijk nog dat je dat hebt gezegd.

Zij is je niet vergeten, ze heeft je een plaats gegeven.

Ik ben natuurlijk geen psycholoog en ik ben nog maar 23, dus veel vrouwen heb ik nog niet gehad.
Maar dit is toch mijn mening Knipoog
Hopelijk heb je er iets aan.

afbeelding van Quasimodo

Quasimodo@Daan73

Dag Daan,

Helemaal niet leuk om te lezen dat je weer down bent.
Je had iets wat je jezelf afvroeg.

Jij schreef:

"Misschien ook wel omdat ik niet kan begrijpen waarom iemand niet vecht voor een relatie, maar er zonder slag of stoot een punt achter zet..."

Dat is jouw "BELEVING". Zij moet er al langere tijd mee bezig zijn geweest. Jij had dat niet door omdat je het niet verwachtte.

Mensen doen over het algemeen geen oude schoenen weg voordat ze nieuwe hebben.

Veel mensen vragen zich dat af, zo ook Sniperkill die ik het volgende heb geschreven.

………snap gewoon niet dat het zo ineens over is,……………?

Dat is jouw belevenis en ik zal proberen uit te leggen hoe dat werkt.

In een relatie kunnen mensen elkaar psychisch “beschadigen”, beetje bij beetje, vaak zonder het van elkaar te weten. Die kleine beetjes hopen zich op tot een groot geheel. Te vergelijken met een zandloper. Met een mooi woord heet dat “cumulatieve psychische schade” (CPS).
Als de ene zandloper sneller is (geen mens is hetzelfde) dan de andere krijg je langzamerhand een steeds groter verschil in CPS. Bij de mensen die levenslang bij elkaar blijven is dat verschil blijkbaar nihil.
In jullie relatie had het zandlopertje van je ex een voorsprong dat kan variëren van maanden tot zelfs jaren, het is trouwens een sluipend proces he? Ja, omdat je “onwetend” achter ligt “beleef” je het als een volslagen verrassing.

……. maar kan toch niet dat ze na een maand al met een ander gaat?

In de aanloop naar haar voorsprong heeft ze in haar hoofdje mogelijk al andere plannetjes bedacht waar jij geen weet van had. Een beginnende verliefdheid op een ander kan korter of langer duren, soms jaren. Na het laatste zandkorreltje is het dan makkelijk overstappen.

............wat heeft hij wel wat ik in 6.5 jaar tijd niet had.
Bij hem begint haar zandlopertje van voor af aan en als die 2 ook niet synchroon lopen .............. jij hebt het meegemaakt.

.........pff kan hier zo kwaad om worden............
Boos blijven, misschien ben je dan emotioneel sneller van haar verlost!
Op een gegeven moment bemerk je dat de boosheid er niet meer is en dan ben je “indifferent” ......... Is het over en uit.

Voor wat het je waard is.

In ieder geval weer heel veel sterkte gewenst.

afbeelding van Daan73

@Quasimodo

Bedankt voor je reactie.. Ik snap ook wel hoe het werkt.. Maar in de meeste gevallen als een relatie niet lekker loopt, dan maak je ruzie, doe je niets meer met elkaar en dat soort dingen..
Zij ging huilen bij de buurvrouw als ik op mijn werk zat en als ik thuis kwam deel ze heel normaal. Het is ook iets wat bij haar langer speelde, maar de frustratie is; waarom nooit een keer bij mij in huilen uitgebarsten, ruzie gemaakt..
Ze zegt nu zelf (afgelopen dinsdag); had ik dat maar gedaan, ik zie nu in wat ik voor je betekende terwijl ik alleen maar dacht dat je het uit ging maken en je enorm irriteerde aan me..
Op dat punt zeg ik; als je 5 jaar samen bent, 4 jaar is het super en 1 jaar duidelijk minder, je hebt een kind samen. Dan ongeacht dat je bang bent hoe ik zal reageren, je toch voor jezelf en ons kind de kogel een keer door de kerk moet laten gaan. Had ik gereageerd zoals zij dacht, dan had ik hier nu terecht gezeten, maar misschien was ik enorm geschrokken, zie dan pas in hoe en waar ze mee loopt en kun je er op tijd iets aan doen..
Ik heb echt nooit een "waarschuwing" of zo gehad. Achteraf kun je zeggen, ze ging vroeg naar bed was een hint. Maar ze zei dan; ik ga naar bed, heb last van mijn rug.. Dat had ze nl. ook.
Vandaar die frustratie, waar ik niets mee kan, maar loslaten is moeilijk.
Dank je nogmaals.

ps. zij heeft er wel voor gevochten, dat weet ik.. Alleen niet met mij samen! Dat bedoelde ik ermee. Er was geen communicatie omdat ze dacht dat ik haar belachelijk zou maken. En kijk wat het resultaat is. En nu zeggen dat het allemaal anders had gekunt en de volgende dag met haar nieuwe vriend leuke dingen gaan doen. Weer een kind die zonder vader opgroeit om zo goed als niets.