Lieve mede-ldvd-ers,

Zoals vroeger bij ons thuis al werd gezongen: 'Het zijn de kleine dingen die het doen.' Maar soms is het ook fijn als uit de kleine dingen iets groters groeit.

In mijn blog van 29 juli 2012 stelde ik mezelf de vraag 'Wie is die man in de spiegel?' & nog steeds geeft het een positieve boost om bewust dat scheermes aan mijn gezicht te zetten en daarna ook mijn artistiek golvend haar tijdelijk in model te brengen. It sort of lifts me up and fills me with new confidence to face the world. Gedurende al die maanden luchtte het ook op om af en toe weer een stukje verleden te begraven, maar dit weekend is in deze wel een mijlpaal.

Ik moet toegeven dat ik het alleen waarschijnlijk niet had gekund, maar wie zegt dat je alles alleen dient op te lossen? De laatste drie dagen was mijn zielsverwant/liefste vriendin(hartsvriendin, maar misschien klinkt dat te girly? ) te gast in mijn huis. Ter voorbereiding was ik donderdagnacht reeds begonnen met een rigoureuze schoonmaak van de bovenverdieping inclusief alle kasten van buiten en binnen, zodat we heerlijk fris daar konden slapen, doch deze actie was het startsein voor meer.

Allereerst, uiterlijke appearance stopt niet met jezelf scheren en je haren borstelen, daarbij vanuit gaande dat de persoonlijke hygiëne wel bijgehouden wordt... Ofwel terwijl ik aan het repeteren was met mijn koren voor de dodenherdenking is zij de stad ingegaan en kwam terug met 4 shirts en een nieuwe blouse. Niet dat mijn kleren afgedragen zijn, maar ze doen wel denken aan de relatie met mijn ex, zowel bewust als onbewust. Misschien een vreemd beeld, maar mijn kledingkast is op een 3-tal shirts uit ....... stil blijven staan & dat heb ik me lange tijd niet echt gerealiseerd blijkbaar.
Afgelopen week, heel toevallig na mijn laatste vloedgolf ldvd op zondag, ben ik gericht al kledingstukken gaan weggooien, waaronder bijv. die ene speciale boxer die ik 1,5 jaar geleden van haar had gekregen en alleen droeg bij speciale gelegenheden... Waarom ik die nog had? Ach, de waarom-vraag is niet meer van belang. Laten we het houden op emotionele waarde. Anyhoo, toen heb ik ook direct nieuw ondergoed en sokken gekocht met als doel dat al het andere kon verdwijnen en bij het verlaten van de kledingzaak voelde ik me al een stukje lichter. De eerste stap tot de grote opruiming in mijn leven.

's Avonds na de dodenherdenking heb ik letterlijk binnen luttele minuten mijn oude bed uit elkaar gehaald & vervangen door het 2-persoonsluchtbed wat ik vrijdag gekocht heb. Wellicht een beetje snel en ondoordacht, maar nu heb ik een grote stok achter de deur om zo snel mogelijk een nieuw bed te laten plaatsen/kopen & ook deze handeling levert een positief gevoel op.
Zondagochtend, terwijl ik naar de kerk was om te dirigeren, ging mijn vriendin verder met de opruiming van de benedenverdieping en vouwde ze tevens alle schone was op. Na de lunch heeft ze geholpen met het uitzoeken van kleding wat weg kon, hetgeen resulteerde in 2 zakken vol en een hoop ruimte in de kledingkasten. & ze is zo lief geweest om mijn groene vest, die mijn ex geregeld droeg en al sinds de breuk ergens op een stoel ligt weg te kwijnen, voor mij weg te doen. Dat was mij dus nooit alleen gelukt... We hebben samen de rest van de was opgevouwen & vervolgens alle nieuwe en goedgekeurde kleding netjes ingeruimd. & voor haar vertrek naar het verre noorden(helaas ) zijn we de stad ingegaan en hebben nog 2 shirts en 3 nieuwe broeken gekocht!

& zo zit ik er nu dus bij, in een nieuwe lichtblauwe broek met een leuk geel T-shirt en een donkerblauwe blouse, klaar om straks met hernieuwde positieve energie te gaan staan stralen voor het koor Tell me why I shoudn't like Mondays

Nou ja, ik ben er bijna klaar voor. Eerst nog scheren, anders lijkt dat spiegelbeeld nog steeds nergens op

de dromer