Lieve allemaal,
wat heerlijk dat internet bestaat en ik mijn gevoel van mij kan afschrijven...ik zit zo vast en weet ook dat liefdesverdriet een tijdelijke staat van zijn is, maar als je er midden in zit dan weet je niet hoelang het duurt en dat maakt het zo moeilijk..zou het niet makkelijker zijn als je van te voren zou weten okay je hebt 2 maanden liefdesverdriet, maar daarna gaat het weer over..tja..ze zeggen dat alles bepaalt wordt door je gedachtes, dat alles wat je denkt bij je terugkomt..je bent baas over je eigen gedachten..en ik probeer weer baas te worden om die pijnlijke gedachtes omtezetten in happy feelings...anyhow wat mij is overkomen is als ik erover nadenk net een verhaal uit een van de vele tijdschriften...2 jaar geleden was ik in nederland, ik woon nl. normaal in Spanje en ging gezellig met vriendinnen naar een strandfeest en jahoor..daar stond hij..ik heb nog nooit zo'n gevoel meegemaakt, maar ik zei meteen tegen mijn vriendinnen, dat is hem dat is de man waar ik oud mee wil worden..van het een kwam het ander, we kregen contact, werden verliefd reisden heen en weer tussen nederland en spanje het voelde zo waanzinnig goed dat het geluk niet opkon...we hadden het over samen in spanje wonen als hij aantal zaken in nederland had afgehandeld, , hij heeft nl. schulden, over kinderen,)met zijn ex heeft al kind)over een toekomst vol van liefde...na half jaar werd ik ongepland zwanger, en mijn vader lag op dat moment op sterven en we stonden voor keuze abortus of niet..de keuze was om er samen voor te gaan en er zou een oplossing komen ik zou desnoods weer in nederland kunnen gaan wonen maar dat wilde hij niet want nederland was ook niet het land waar hij rest van leven wilde blijven..en toen begon de ellende...mijn vader stierf toen ik bijna 4 mnd zwanger was, ik reisde als een gek heen en weer..mijn vriend was er wel voor mij maar ik voelde dat er iets mis was..en ik begon hem te controleren..email checken, telefoon checken..ik vond een telefoonnummer van een naam die ik niet kende...nummer opgeschreven en afgewacht...in augustus vorig jaar toen ik dus hoogzwanger was, waren we samen in spanje heel happy in een park, en toen zei hij ineens, wat zou je doen als ik met ander zou zijn, als het puur om sex zou gaan...huh hoezo vroeg ik mij af..als man nl. zoiets vraagt moet je gaan nadenken..zou je dan weggaan of blijven..ik was geschokt, mijn intuitie klopte dus...ik zei dat ik dat niet kon zeggen omdat we kind samen krijgen en ik zielsveel van hem hou, ik vroeg hem wat hij zou antwoorden als ik het zelfde zou vragen, hij zei dat er niets aan de hand was maar dat hij dit zich afvroeg..jaja..paar dagen later checkte ik zijn mail en zag dat hij een restaurant voor 2 personen had gereserveerd...ik vroeg wat hij ging doen en hij zei..ik ga dansen...ik confronteerde hem er mee en hij bleef ontkennen, heel het weekend gaf hij mij het gevoel dat ik slecht was omdat ik hem controleerde dat ik hem nietvertrouwde dat er niets aan de hand was...ik ging zelfs aan mijzelf twijfelen, week erna had ik hem elke dag heel lief en verliefd naar mij toe aan de telefoon maar ik dacht toch nog er klopt iets niet..ik ging naar internet en keek naar zijn telefoonrekening..en jawel elke dag tig keer smsjes naar dat nummer wat ik eerder had gevonden..ik belde het nummer en er nam een meisje op..ik vroeg of J. bij haar was..ik ken geen J. zei ze oh nou sorry dan heb ik verkeerd nummer gedraaid zei ik, eh..zei ze maar hoezo dan..ik zei ken je echt geen J met vriendin die hoogzwanger is...toen zei ze ineens dat ze met mij wilde praten en of ik dan in nederland was...ik wist genoeg..jankend zat ik in mijn auto..op dat moment wilde ik echt dood..ongeboren kind in mijn buik van de man van wie ik zielsveel hou, ..en die mij dus bedroog, mijn vader net overleden, ziels alleen in het buitenland..ik confronteerde hem ermee..hij gaf toe dat hij verliefd was maar dat het niet was wat ik dacht...ik stelde hem ultimatum of zij of ik en anders zou ik het kind wel alleen opvoeden..huilend had ik hem aan de telefoon hij wilde in spanje wonen, bij mij zijn en zei dat hij haar niet meer zag..ik kwam naar nederland om te bevallen en tijdens de bevalling was hij er en dacht dat alles weer goed zou komen..na de bevalling kwam ik er achter dat hij nog contact met haar had.en dat ze n hoer was..au..ik belde haar op en zij dacht dat ik weer terug in spanje was..ze verbrak al het contact met hem vertelde mij dat ze wel verliefd was maar dat ze niet tussen 2 mensen met kind in wilde staan..even dacht ik dat het weer goed zou komen..hij was weer lief, we vierden kerst samen..ik kreeg een ring, maar toch die onzekerheid en twijfels..hij was nog steeds heel boos dat ik hem gecontroleerd had..en ik liet alles voor wat het was en richtte mij op onze lieve zoon, toen kwam er weer een gevoel boven..en ik controleerde weer zijn telfrekening..en ja hoor weer tig keer een nummer nu een ander nummer...zijn collega van het werk, die toen zelf nog in relatie zat..nee hoor er was niks ze konden het gewoon goed vinden...ze was niet verliefd op hem ze had een vriend, okay dat kan, maar waarom smste hij haar dan na het werk zoveel en zij hem...nee niets aan de hand, hij werd boos op mij, vond mij irritant, veranderde zijn wachtwoorden van zijn mail..maar elke dag kwam hij toch lief thuis...ik was eind sept 2006 terug naar nedland gekomen, en zou in mei 2007 na mijn zwangerschap weer terug naar spanje moeten gaan vanwege mijn werk..mei kwam steeds dichterbij en in maart toen hij jarig was zou hij dag weggaan met vriend naar duitsland..mijn intuitie zei dat er iets weer niet klopte, ik belde die vriend of ik J aan de telf kon krijgen die was even weg maar kwam zo terug, ik belde J en hij zei dat hij in duitsland was en dat zijn vriend even weg was naar receptie...2 min later belde die vriend mij op dat hij niet wilde liegen en dat J zijn auto had geleend maar dat hij niet wist waar hij naar toe was...ik werd gek ik zat in zijn huis in nederland met zijn kind en nogzoveel gevoel en weer werd ik bedrogen...ik heb hem gebeld en hij gaf toe dat hij met haar was, dat ik niets moest zeuren dat hij gevoelens voor haar had en zij voor hem..want ja ze kenden elkaar al 7 jaar via het werk en voor mij had hij wel gevoelens maar ik benauwde hem en was moeder van zijn kind..en een vriendin meer niet. het was al maanden volgens hem tussen ons over, dus hij ging niet vreemd, ineens kreeg ik allemaal visioenen..toen ik hem leerde kennen woonde hij nog met zijn ex van kind nr 1 maar dat was over, heel snel vond hij ander huis en was hij met mij, maar zijn ex keek hem bijna nooit in zijn ogen aan, ze zei dat hij slechte vader was en alleen aan zichzelf en uitgaan dacht en nooit van haar gehouden had..ik dacht nee..mij gebeurt hetzelfde...ik was zo boos en verdrietig zoveel spanning in mijn lichaam dat ik van woede al zijn dure bjornborg onderbroeken doorgeknipt heb, ik heb vriend van mij gebeld en ben met al mijn spullen naar ander huis gegaan...volg dag kwam hij langs, hij wilde mij niet kwetsen maar was al maanden over, die collega en hij wilde rustig aan doen, ze was zo relaxed blala blabla..ergste was nog dat ik die collega bijna elke dag aan de telefoon had ghad als ik J belde..ze vroeg altijd hoe gaat het met de baby met jou etc..ze wist dat we nog samenwoonden maar hij heeft tegen haar gezegd dat het al maanden over was met mij...snel daarna ben ik terug naar spanje gegaan..met een gebroken hart..de afspraak was dat hij 1x per 2weken langs zou komen voor onze zoon...de 1ste keer dat hij in spanje was, was hij zo lief, hij was doordewar wilde ook in spanje zijn, wist niet of hij nu echt verliefd was maar wilde het uitzoeken en ja we hadden weer sex en leken heel het weekend op straat met onze zoon net een happy stel, hij ging weer naar nederland belde mij elke dag...deelde van alles met mij en ik dacht okay laat hem maar hij kiest uiteindelijk toch wel voor mij...weekenden daarna dat hij kwam hetzelfde, in spanje is hij een hele andere man, weg van zijn problemen in nederland, maar toen ik vroeg hoe zit het nou met jou en je collega toen zei hij doodleuk dat ie toch verliefd was en dat dat met mij puur sex was... ik ging weer n beetje dood... ik heb haar zelfs tig keer gebeld gestalkt, hysterisch gedaan, boos geworden, met haar gepraat gevraagd wat ze er van vondt dat ie met mij nog sex had, dat we in spanje relaxed met elkaar waren..dat hij niet is wie hij is , dat ze er nog wel achterkomt etc..maar nee hoor, ik loog want hij had nooit meer iets met mij gedaan, ik kwam er zelfs achter dat hij ook nog scharrel tussen door had gehad, en confronteerde haar daarmee..nee hoor ook niet waar, ik was de hysterische gestoorde ex..ik was de moeder van zijn kind en meer niet.. ik vroeg wat ze van mij als hysterisch ex vondt en dat ik echt hekel aan haar had omdat ze voor mijn gevoel tussen ons stond, ze zei ach iedereen heeft exen en het is al maanden over tussen jullie, ik riep dat ze onze zoon nooit zou zien...ik was wanhopig van pijn..ik ben toen gaan proberen afstand te nemen, maar mijn hart doet z`on pijn elke keer als ik naar mijn zoontje kijk, ik ben zelf kind van gescheiden ouders en had mijzelf beloofd nooit hetzelfde te laten gebeuren en zie nu, in spanje ben ik happy maar alleen, het is heel moeilijk want ergens hou ik nog steeds van hem, ik zie steeds die lieve jongen die ik op het strand ontmoet heb, voel hoe hij KAN zijn...het lijkt wel of ik met schizofreen ga....maar weet aan de andere kant ook dat de feiten er liggen en dat hij mij keihard bedrogen heeft ookal ziet hij dat zelf niet zo.... hij zegt dat het nog goed kan komen als IK verander en hem niet overdonder met mijn liefde en controle, dat ik hem moet laten gaan dat er heus wel ergens een man is die van mijn houdt, maar daar gaat het niet om, ik begrijp niet hoe je 2 kinderen van 2 vrouwen op de wereld kan zetten en verder kan leven, ik voel mij aan de kant gezet, ik dacht dat ik zijn beste vriendin was ik heb hem met zoveel geholpen, en dat zegt ie ook, ik ben je eeuwig dankbaar dat je mij zoveelzelfvertrouwen hebt gegeven.een mooi kind, maar wat is de prijs die ik daarvoor betaal..ik ben het vertrouwen in de mannen kwijt, denk dat uiteindelijk iedereen vreemd gaat als het erop aan komt..meeste mensen zoeken toch spanning en willen thuis een veilige haven..sinds paar weken probeer ik mij op mij zelf te richten hem niet te bellen afstand te nemen, maar het is moeilijk, op dit moment ben ik tot volg week in nederland en er zit knoop in mijn maag als ik in nederland ben ben ik zo misselijk, elke keer dat hij langskomt om zijn zoon te zien en hij mij gedag zoent doet het pijn, ik wordt niet blij van nederland ik wil terug naar spanje maar daar ben ik alleen en moet ik het alleen doen, ik weet dat ik sterk ben en er 1000én vrouwen het ook alleen doen maar dat is niet wat ik wil..dit alles is niet mijn keuze ik wilde samen met hem ons kind groot brengen...ik voel mij alsof ik gefaald heb...en toch ergens zegt er een klein stemmetje in mij dat als ik hem laat, hij zijn lessen kan leren, hij gaat voelen wie ik ben, en ik ook mijn lessen kan leren en dat we ooit weer samenkomen..maar ben zo bang voor het middenstuk..en de gedachte dat er ooit andere vrouw of andere man in de buurt van onze zoon zal zijn maakt mij misselijk... in ieder geval lucht het beetje op om dit lange verhaal van mij af te schrijven...het lijkt als ik terug lees net alsof ik dit niet zelf ben, maar ik ben het wel..ik zitten midden in een soapstory en ik denk dat ik mijzelf maar eens eruitmoet gaan schrijven...pas dan kan ik verder....bedankt allemaal voor het lezen!! Ik hoor graag van jullie of jullie nog tips hebben zodat ik de pijn uit mijn hart kan krijgen....ooit zei iemand tegen mij..je moet je hart optijd weghalen voordat iemand eroverheen rijdt...maar mijn hart heb ik op de weg laten liggen en er is meerdere keren overheen gereden...het heeft zoveel deuken....wie kan mijn hart helpen te maken....