Ongeveer anderhalf jaar geleden heb ik mijn nu inmiddels ex vriendin leren kennen.

In het begin was het fantastisch, ik kon helemaal mezelf zijn bij haar en zij ook bij mij en dat spraken
we ook regelmatig tegen elkaar uit. Samen deden we leuke dingen, konden goed met elkaar praten
en we zeiden tegen elkaar dat we blij met elkaar waren.

Maar na een half jaar gaf zij aan dat zij vond dat we niet goed genoeg bij elkaar paste en dat ze op zoek
was naar iemand die veel extraverter was. Ikzelf ben iemand die zichzelf niet meteen helemaal geeft qua uiten van gevoelens enzo , d.w.z. ik moet iemand eerst goed leren kennen, wil ik mezelf volledig geven. Dat heb ik haar in het begin van onze relatie ook vertelt. Toen zei ze dat ze daar op wilde wachten, omdat ze veel om mij gaf. Na ongeveer een maand gaf ik mezelf ook ook helemaal, dat zei mijn ex toen ook op een gegeven moment.

Maar na een maand of 5 gaf ze aan dat ze toch op zoek was naar een extraverter persoon, iemand die direct ook in het contact met onbekenden extravert gedrag vertoont. Ik heb toen tegen haar gezegd, dat mij dat veel moeite koste, en dat ik dan een heel ander persoon zou moeten gaan worden. Ik gaf aan haar aan dat zij toch ook verliefd op mij was geworden om wie ik toen was. Uiteindelijk wilde ze daarom toch niet verder, ik heb toen aangegeven dat ik mijzelf niet wilde verloochenen, en dat als dat ze mij echt zo leuk vind, dat ze dan ook accepteert dat het mij wat meer moeite kost om wat extraverter te zijn in het begin met onbekenden, ik kan toch niet een ander persoon worden?

Uiteindelijk heeft dat een hoop ruzie opgeleverd, waarna ik heb gezegd dat als zij mij echt zo leuk vind dat ze dan ook mijn in haar ogen wat mindere kanten zou moeten accepteren zeker nadat ik had aangegeven aan haar dat ze mij daar dan ook een beetje bij moest helpen, en dat ze daar dan maar eens over moest nadenken. Na een week of drie ze dat ze dat niet kon, en ook omdat haar besluit al zo vast stond heb ik gezegd dat ik haar niet waard was, haar reactie was zo koel dat ik eind aan de relatie heb gemaakt.

Tegenwoordig heb ik geen contact met haar omdat het me zo ontzettend veel verdriet heeft gekost toen, vooral omdat ze in mijn ogen een ander persoon van me wou maken, en toen ik haar vroeg of ze wou mij helpen bepaalde dingen te ontwikkelen, ze daar gewoon geen energie in wilde stoppen.

De vraag die mij nou altijd bezig houdt, is de volgende; moet je jezelf ten koste van een relatie nou volledig veranderen? Ik merk heel erg dat deze vraag mij de laatste tijd zo bezig houdt en dat ik er soms ontzettend moeilijk van slaap.

Johnny 1